De terugkeer van Olie

Olazabal speelde nooit beter dan nu.

Twee weken geleden won Jose Maria Olazabal de Buick International, een toernooi in San Diego. Een hart onder de riem voor de talrijke supporters van de Spanjaard, maar ook zijn collega’s van de Europese Tour waren oprecht tevreden. Olazabal is dan ook heel populair bij de andere spelers.

Op de golfbaan gaat Olazabal altijd tot het uiterste. Zijn driver brengt de bal soms in een zeer merkwaardige baan, maar dat euvel kan de Spanjaard meestal rechtzetten in het korte spel. Zoals ook twee jaar geleden in de Buick: hij sloot de wedstrijd af met een birdie nadat zijn pitch tot zeer dicht bij de hole was gerold. Zijn rechtstreekse tegenstanders, de Amerikaan John L. Lewis, had drie putts nodig om de bal binnen te geven en finishte daardoor een slag achter de Spanjaard, die afrondde met een 65. Een dag eerder had Olazabal in de wind een 67 gespeeld. De Spanjaard, die ook wel eens Olie of Chemma wordt genoemd, stond al op de practice om zich voor te bereiden op een play-off, want hij wist nog niet dat hij het dertigste toernooi van zijn carrière had gewonnen. De zondagochtend had hij bij zijn eerste afslag trouwens vier slagen meer dan de eerste in het klassement. Maar op de achttiende hole schitterde Olazabal: driver, ijzer 9 om de bal tot voor het vijvertje te slaan, een lob wedge van 85 meter tot op één meter van de hole. Meteen was hij 648.000 dollar rijker.

In december 2001 had Olazabal al de Hongkong Open gewonnen, en liet hij al vermoeden dat hij op weg was naar zijn beste niveau. Het niveau waarmee hij in 1994 en 1999 de Masters won. Tel daarbij zijn ruime ervaring in zes Ryder Cups en het lijkt logisch dat hij zou deelnemen aan editie 2001, die naar dit jaar is opgeschoven. Maar de teams die het straks tegen elkaar opnemen, zijn dezelfde als vóór de aanslagen van 11 september. Olazabal stond toen niet in de Europese toptien (anders was hij automatisch geselecteerd) en de Schotse kapitein Sam Torrance gaf wild cards aan Sergio Garcia en Jesper Parvenik. Om Olazabal straks alsnog op de Belfry te zien spelen, moet dus een van de geselecteerden geblesseerd raken of om een andere reden afzeggen.

Dat Olazabal opnieuw op zo’n hoog niveau staat te spelen, is grotendeels het werk van Butch Harmon, de coach van onder meer Tiger Woods en Darren Clarke. Olazabal volgt al twee jaar les bij Harmon, nadat hij twintig jaar had samengewerkt met de gereputeerde Engelsman John Jacobs. Harmon sleutelde een beetje aan de backswing en nu slaat Olazabal zijn ijzers met een zeldzame zelfverzekerdheid. Het was trouwens Jacobs zelf die Harmon vroeg om zich over de Spanjaard te ontfermen, meer bepaald tijdens de Britse Open van 2000 in Saint Andrews. Wat uitzonderlijk is in de golfsport, want zoals in alle individuele sporten zien de coaches hun leerlingen niet graag naar de concurrentie vertrekken. Maar José Maria Olazabal is natuurlijk een zeer geliefde jongen.

John Baete [{ssquf}]