Het zijn woelige dagen voor Marc Saverys, topman van de maritieme holding CMB. Dochter Hessenatie en de rederij MSC rijfden recentelijk de nieuwe Antwerpse containerterminal in. In maart besliste de regering het gunstige fiscale en sociale statuut voor rederijen, zoals CMB-dochters Exmar en Bocimar, te verlengen en zelfs uit te breiden. En verleden week raakte bekend dat CMB zijn Portugese rederij Transinsular doorschuift naar het lokale Empresa de Trafego & Estiva.
Toch blijven de champagneflessen voorlopig in de koelemmers op de hoofdzetel aan de Antwerpse de Gerlachekaai. CMB kraakt immers onder de torenhoge schuldenberg (65 miljard frank in 1997 tegenover een eigen vermogen van 21 miljard frank). Uit de onlangs vrijgegeven cijfers voor 1998 blijkt dat CMB (omzet: 50,3 miljard frank) weliswaar een winst van 1,2 miljard boekt, maar dat dit vooral een gevolg is van uitzonderlijke meerwaarden uit de verkoop van aandelen ( SCL aan het Zuid-Afrikaanse Safmarine, opbrengst: 1,3 miljard frank) en schepen (437 miljoen frank meerwaarde bij petroleumreder Euronav). Bulkrederij Bocimar en gasrederij Exmar boekten elk een negatieve bijdrage aan het bedrijfsresultaat van 1,4 miljard frank en 450 miljoen frank. Euronav is lichtjes positief met een bijdrage van 21 miljoen frank. De kaskrakers van CMB zijn Hessenatie (bijdrage tot de winst: 664 miljoen frank) en de captieve verzekeringsmaatschapij Naviga (1,3 miljard frank).
De verkoop van Transinsular zou volgens De Lloyd aan CMB een miljard hebben opgebracht. “De verkoop geeft CMB dit jaar wat ademruimte,” zegt Saverys. ” Cash is King voor onze met schulden overladen groep. 1998 was een annus horribilis. We waren volledig verrast door de gevolgen van de scherpe prijsdalingen (-25% in zes maanden) van de Koreaanse en Japanse scheepswerven, waarna de waarde van de bestaande vloot eveneens ineenstuikte en een verschrikkelijke tarievenoorlog volgde. De aandelen van álle rederijen daalden het voorbije jaar met 50% tot 80%. Ook bij ons ( nvdr – van 75 naar 31 euro in één jaar).”
De strategie werd door deze crash in de tweede helft van 1998 grondig bijgestuurd. Zo verklaarde Saverys nog expliciet aan dit blad dat de lijnvaart tot CMB’s corebusiness behoorde (zie Trends, 7 mei 1998), om enkele maanden later de aandelen in SCL (de noord-zuidlijnvaarten – naar Afrika, bijvoorbeeld) te verkopen.
“In juni 1998 trokken we naar Kaapstad omdat we via een ruiloperatie rechtstreeks in de Safmarine-holding wilden participeren. We bereikten geen akkoord. Er moest iéts gebeuren om weerstand te bieden aan de crash. We hadden zelf onvoldoende middelen om noodzakelijke overnames of fusies te financieren. Dus gingen we in op het tegenaanbod van Safmarine om ons deel in SCL over te kopen tegen een prijs we couldn’t refuse.” Safmarine werd in februari 1999 door de holding Safren verkocht aan het Deense A.P. Míller/Maersk.
In Antwerpen wordt luidop gespeculeerd dat Hessenatie, nu het met de derde containerterminal zijn machtspositie uitbreidt, hetzelfde lot (verkoop aan een buitenlandse concurrent) ondergaat. Ter overweging: geconsolideerd heeft Saverys’ familieholding Almabo, die de helft van CMB bezit, een eigen vermogen van 6 miljard frank en een schuld van 68 miljard frank (1997). Gaat de striptease van CMB (SCL, Transinsular…) verder met de uitverkoop van Hessenatie, zodat Almabo zich staande kan houden met “uitzonderlijke meerwaarden”? Saverys: ” Bullshit. Zolang onze bankiers vertrouwen hebben in CMB, is er geen reden tot paniek.”
Harde woorden voor iemand die bekendstaat als een rustige diplomaat. “Iemand die emotieloos, zonder verpinken zou negotiëren over zijn eigen leven en dood,” aldus een vriend/collega. “Een stalen karakter heeft hij.” Helemaal anders is broer Nicolas, gedelegeerd bestuurder bij Exmar. Een vriend: “Marc ontwikkelde zich tot een krak van een ondernemer, terwijl Nicolas de trader bleef: snel handelen, snel leven, een tikje flamboyant op alle gebieden.”
Volgens een collega-bestuurder zou Nicolas met de hulp van Jean Peterbroeck ( Petercam Securities én medebestuurder bij CMB) werken aan een management buy-out van zijn bedrijf. “Wie zegt dat?,” klinkt het ongespeeld verbaasd bij Marc. “Nicolas zou zoiets niet achter mijn rug doen. Toch maar even bellen.”
Marc Saverys werd in 1954 geboren in een Gentse Franstalige familie en studeerde rechten aan de Universiteit Gent. Hij stapte in 1976 naar de rederij Bocimar, waar hij na een tijd commercieel directeur werd. Bocimar was door Philippe Saverys (vader van Marc en Nicolas) en diens broer Jacques uit de grond gestampt. Beide telgen van Felix Saverys (spaarbank Creditmar, gespecialiseerd in scheepskredieten) kochten schepen bij de Boelwerf. Daar had Georges Vandamme, schoonbroer van Philippe Saverys, de leiding.
In 1985 verkocht de familie Saverys Bocimar aan CMB ( Generale Maatschappij) in ruil voor een minderheidsparticipatie via Almabo. Jacques Saverys stootte door naar de CMB-top.
Marc en Nicolas herhaalden het succesverhaal van hun vader en oom en bouwden Exmar uit. Deze bulkrederij plaatste ook miljardenbestelligen bij de Boelwerf, inmiddels geleid door hun vader. Toen het subsidiestelsel voor scheepskredieten onder Europese druk niet meer mogelijk was, ging de werf in 1992 failliet. Saverys: “De financiële toestand van de Boelwerf was zelfs mét subsidies onhoudbaar door de wereldwijde concurrentie. We moeten daar niet sentimenteel over doen.”
Philippe Saverys had andere katten te geselen. Almabo kocht in 1991 CMB over en Jacques Saverys ruimde plaats voor zijn broer. Marc Saverys, inmiddels gedelegeerd bestuurder: “We vonden geen lijken, maar hele kerkhoven in CMB. Ondertussen is de situatie opgeklaard. CMBT (later SCL) had in 1991 een negatieve waarde. We konden het toch, zonder een extra kapitaalinjectie, met een serieuze meerwaarde verkopen. De huidige moeilijkheden hebben dus niet te maken met het verleden van CMB. Wel met het heden: de cut throat competition in de koopvaardij.”
HANS BROCKMANS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier