De steile opgang van smart beta- en factorinvestingfondsen

Nieuwe investeringsstrategieën zoals smart beta- en factorinvesting nemen een hoge vlucht. Door zich niet langer te baseren op de marktkapitalisatie, maar op andere criteria zoals dividendrendement en volatiliteit kunnen deze strategieën de diversificatie van de beleggingsportefeuille verbeteren.

De voorbije vijf jaar hebben de smart betafondsen een hoge vlucht genomen. In die periode groeiden ze met een jaarlijks gemiddelde van meer dan 30 procent. Dankzij een innovatieve combinatie van risicobeheer en rendement op de lange termijn biedt het concept een gepast antwoord op de hevige marktschommelingen van de voorbije jaren.

Oplossingen op maat

Nogal wat beheerders van klassieke aandelenfondsen volgen bij hun investeringsbeslissingen de bewegingen van aandelenindexen. De oudste en wellicht meest bekende aandelenindex is de Dow Jones Industrial Average. In eigen land kennen we de Bel20. Die indexen bestaan uit een aantal aandelen die samen een economische indicator vormen voor een bepaalde regio of een bepaalde sector.

Het relatieve gewicht van een bedrijf in een traditionele index wordt meestal bepaald op basis van de marktkapitalisatie, dat is de gezamenlijke waarde van alle aandelen van dat bedrijf. Stijgt de beurskoers van het aandeel van een bedrijf, dan verhoogt automatisch ook het relatieve gewicht van dat aandeel in de index. Dit betekent dat beheerders die met hun fonds een bepaalde index schaduwen, de in waarde toegenomen aandelen moeten bijkopen. Aan de andere kant moeten ze de dalende aandelen verkopen. Met andere woorden de fondsbeheerder koopt de dure aandelen bij en verkoopt de goedkope aandelen.

Smart beta- en factorinvestingfondsen hanteren een andere strategie. Zij baseren zich bij hun investeringsbeslissingen niet op de marktkapitalisatie van de aandelen, maar wel op andere criteria zoals het dividendrendement, de volatiliteit en de relatieve waarde ten opzichte van sectorgenoten. De combinatie van die verschillende criteria laat de beheerder toe om een sterk gediversifieerde portefeuille samen te stellen die kan aangepast worden aan een breed spectrum van beleggingsdoelstellingen. Een aandelenportefeuille met een hoog groeipotentieel en een hoog risicoprofiel, kan in evenwicht gebracht worden met aandelen van bedrijven die historisch gezien weinig volatiel zijn.

Dankzij deze strategie kan voor elke klant een beleggingsstrategie op maat worden uitgewerkt. Ook thematisch. Zo kan de beheerder een portefeuille samenstellen met bedrijven die inzetten op een lage CO²-uitstoot of met bedrijven die voldoen aan ethische criteria. “De beste manier om een solide rendement te realiseren, is zonder twijfel een strategie gebaseerd op meervoudig gediversifieerde criteria”, benadrukt Richard Dell, Head of Equity Manager bij consultancybedrijf Mercer.

Beter risico-rendementsprofiel

“Smart beta verovert pijlsnel terrein. De instroom naar deze fondsen blijft maar duren”, zegt Nick Motson, vice-decaan van het Msc-programma van de Cass Business School. Volgens Morningstar zal tegen het einde van dit jaar het beheerd vermogen van smart-betafondsen voor het eerst de grens van 1.000 miljard dollar overschrijden.

De Cass Business School deed onderzoek naar de prestaties van de verschillende strategieën in de periode van 1968 tot 2011 en daaruit blijkt dat de smart-betafondsen een beter risico-rendementsprofiel halen dan de indexstrategieën op basis van marktkapitalisatie. “Deze strategieën kunnen helemaal gericht zijn op aandelen, maar toch de risico’s elimineren die anders het rendement zwaar kunnen aantasten”, vertelt Bruno Taillardat, verantwoordelijk voor smart beta- & factor-investing bij Amundi, een Franse vermogensbeheerder die in het totaal meer dan 1.340 miljard euro beheert.

Op vandaag zijn de meeste smart betafondsen gelinkt aan de aandelenmarkten, maar niemand twijfelt er aan dat dit concept op korte termijn uitbreiding zal vinden naar andere activaklassen zoals obligaties en andere vastrentende effecten. “Door zich bij zijn investeringsbeslissingen niet langer te baseren op de marktkapitalisatie, maar op andere criteria zoals dividendrendement en volatiliteit, kan men de diversificatie van de beleggingsportefeuille verbeteren. Dit geldt overigens niet alleen voor aandelenfondsen, maar ook voor andere activaklassen”, besluit Bruno Taillardat.

Gegevens op 30/09/2017, bron: Amundi.

Promotionele en niet-contractuele informatie dient op geen enkele wijze te worden beschouwd als beleggingsadvies, een beleggingsaanbeveling, of een uitnodiging tot kopen. Dit document is niet bedoeld om te worden gedistribueerd naar of gebruikt door personen, al dan niet gekwalificeerde beleggers, in een land of rechtsgebied waarvan de wetten of regelgeving dit in het bijzonder verbieden, zoals US personen gedefinieerd in de Securities Act van 1933. Dit document is niet beoordeeld door enige regulerende instantie. Alle informatie wordt juist geacht per 30 september 2017. Amundi Asset Management is een naamloze vennootschap met een kapitaal van 1 086 262 605 ? – Vennootschap voor portefeuillebeheer goedgekeurd door de AMF No. GP04000036 – hoofdkantoor 90 boulevard Pasteur, 75015 Parijs – Frankrijk – 437 574 452 RCS Paris – www.amundi.com.