De rekening alstublieft

Op 28 april moet de algemene vergadering van Anhyp de negatieve resultaten van 1996 goedkeuren. Een groep minderheids- aandeelhouders rond de Franse zakenman Charles-Henri Weil eist evenwel dat dringend een aantal probleemdossiers wordt onderzocht. “Iemand heeft zich verrijkt ten nadele van de aandeelhouders van Anhyp. Ik wil weten wie.”

“Ik ben geen afperser, maar wil gewoon weten wat er met mijn geld is gebeurd,” zegt Charles-Henri Weil, de Franse zakenman die een syndicaat van minderheidsaandeelhouders van Anhyp heeft gevormd. “Wij vrezen dat de grootaandeelhouders de goede bank zullen verkopen aan bevriende groepen, zodat wij met de slechte bank blijven zitten.”

Op 28 april moet de algemene vergadering van de Antwerpse bank de resultaten van 1996 (428 miljoen frank verlies) goedkeuren. De aandeelhouders rond Weil eisen de aanstelling van een bijzondere commissaris die een aantal probleemdossiers onderzoekt. Dit verzoek werd ook ingediend bij de Antwerpse rechtbank, op basis van artikel 191 van de vennootschapswet. Het artikel laat een dergelijke vordering toe als 1 % van de aandeelhouders of de vertegenwoordigers van 50 miljoen frank kapitaal dit vragen.

Kringen rond Anhyp noemen Weils actie een vorm van greenmail. Via deze vorm van legitieme chantage (dus geen blackmail) zet een lastige aandeelhouder de hoofdaandeelhouders via allerlei procedures onder druk om zijn participatie tegen een hoge prijs over te nemen.

DIDIER PINEAU-VALENCIENNE.

Weil wordt bij zijn actie gesteund door Paul Laplanche, een andere minderheidsaandeelhouder. Deze Luikse zakenman, die 5000 aandelen vertegenwoordigdt, voerde al een successvolle procedure tegen de Franse groep Schneider in verband met aandelenverschuivingen rond Cofimines en Cofibel. Schneider-topman Didier Pineau-Valencienne kwam met flinke afkoopsommen over de brug voor de Belgische aandeelhouders.

“Toch is er een verschil,” aldus Laplanche. “Schneider had geld. De hoofdaandeelhouders van Anhyp waarbij zowat de helft van de Vlaamse adellijke families op één of andere manier is betrokken zitten minder goed bij kas.”

Weil heeft zo’n 12.000 aandelen van Anhyp gekocht tegen 7500 frank. Vandaag zijn ze 5000 frank waard. Hij heeft dus minstens 30 miljoen frank verloren. “Dit is geen normaal beursrisico,” zegt hij. “Als ik investeer in een farmaceutisch bedrijf, wil ik niet dat het management van die onderneming activiteiten ontplooit in de aanmaak van heroïne. Een investering in zo’n criminele organisatie is ver verwijderd van een legitieme belegging. Maar met Anhyp is hetzelfde aan de hand. Ik dacht geïnvesteerd te hebben in een hypotheekbank en ik lees in de kranten dat Anhyp betrokken is bij een fiscale fraude van zo’n 7 miljard frank en bij witwascarrousels.”

In zijn dagvaarding verwijst Weil onder meer naar de vastgoedproblemen die Anhyp ondervond op de Franse en Belgische markt ( Sportpaleis, Crédicom, La Réserve, Comuele…). Anhyp bracht de Franse vastgoedkredieten (ooit 11,5 miljard frank) onder in Anvers Finance. De Parijse onderzoeksrechter Desset beschuldigde onlangs Claude de Villenfagne, de gewezen gedelegeerd bestuurder van Anhyp, en de commissionaris Luce van oplichting bij de afwikkeling van het vastgoeddossier. Weil : “Miljarden gingen verloren bij de afhandeling van de Franse kredieten. Immobiliën werden hoog aangekocht en tegen een spotprijs verkocht.”

Zo beschikt de Franse onderzoeksrechter over documenten die kunnen aantonen dat de onderneming Foncière du Triomphe (een onderneming uit de sfeer van Anhyp) van het bedrijf Infi International in oktober, november en december 1991 drie Parijse panden aankocht voor 27 miljoen Franse frank. Infi had diezelfde panden in juni 1990 en september 1991 gekocht voor 16 miljoen frank. In 1992 en 1993 deed Foncière du Triomphe het vastgoed van de hand aan particulieren voor 8 miljoen frank.

Weil : “Iemand heeft zich ermee verrijkt. Ik wil weten wie. Ook wil ik weten waarom Anhyp zich geen burgerlijke partij stelt tegenover gewezen beheerders. Eén ex-topman kreeg zelfs een gouden handdruk van 25 miljoen frank.”

ZWIJGZAME LIPPENS.

De Franse zakenman heeft ook kritiek op de houding van gewezen Anhyp-voorzitter Maurice Lippens, die aandeelhouder Fortis (10 % van de aandelen, naast 30 % van de families Vanderlinden en Van de Put), vertegenwoordigt. “Lippens houdt zich op de achtergrond en dwingt geen actie af tegen vroegere toplui,” gelooft Weil. “Wel stel ik vast dat Anhyp recentelijk haar participaties in Fortis (6 %) verkocht. Hebben Fortis-aandeelhouders een deel van de Anhyp-verliezen gerecupereerd via deze aandelenverkoop en zwijgt Lippens daarom ? Vragen hieromtrent bleven onbeantwoord.”

Maurice Lippens weigert commentaar op strafonderzoeken, laat hij ons weten. Ook Anhyp houdt zich op de vlakte en “zal op de algemene vergadering antwoorden op de vragen van de heer Weil.”

Weil (60 j.) is geen querellant die met cassante uitspraken zijn gelijk wil halen. Deze alumnus ( primus in 1958) van de Hautes Etudes Commerciales werkte enkele jaren bij de banken OBC (nu Amro) en Rothschild en werd in 1978 financieel directeur van het mediabedrijf Havas. Na een socialistisch geïnspireerde wissel aan de top van het staatsbedrijf trok Weil in 1982 naar Londen, waar hij vennoot werd bij de discrete zakenbank Dawnay, Day & Co. (die met het dossier Anhyp niets te maken heeft). Weil leerde Anhyp kennen via zijn participatie in Définance, dat ook aandelen bezit van de Antwerpse bank. Weil en enkele Brusselse zakenlui (zoals Pierre Salik) hadden echter moeite met de zakenpraktijken van de Définance-top. Ze stapten uit de onderneming en werkten een financiële regeling uit. Weil wil hierover niets kwijt. “Wij zijn betaald, dus moet ik zwijgen,” zegt hij laconiek. “Maar met de kennis die ik vergaarde in de zaak Définance heb ik voldoende informatie om de afwikkeling van het dossier Anhyp in de goede richting te sturen.”

HBR

CHARLES-HENRI WEIL (MINDERHEIDSSYNDICAAT ANHYP) Ik dacht geïnvesteerd te hebben in een hypotheekbank en merk nu dat Anhyp betrokken is bij fiscale fraude en witwascarrousels. Dit is geen normaal beursrisico meer.