De rampzalige keuze van Nyrstar

HOEVEEL MOORDENDE uppercuts kan een bedrijf verdragen voor het knock-out gaat? Nyrstar zoekt het uit. De beursgenoteerde zinkverwerker moest de voorbije jaren al veel rake klappen incasseren, en zwalpt over het canvas. Bovendien dienden de analisten van de bank ABN AMRO het bedrijf eerder deze week ook een pijnlijke vleeswonde toe, waardoor het aandeel Nyrstar bloedt als een rund. Zij voorspellen dat het van 1 euro zal zakken naar 1 eurocent en raden beleggers aan het schip te verlaten.

En zeggen dat CEO Hilmar Rode begin augustus nog meldde dat Nyrstar in de eerste jaarhelft een schitterende vooruitgang had geboekt en dat het zinkbedrijf de moeilijkste periode achter de rug had. Alleen ging dat hoera-verhaal enkel op voor de operationele activiteiten. Helaas torst Nyrstar ook een gigantische schuldenberg. De verantwoordelijke daarvoor is ene Roland Junck, die van Nyrstar per se een verticaal geïntegreerde zinkgroep wou maken en daarom als een bezetene peperdure mijnen kocht voor in totaal zowat 1 miljard euro. Die strategie ontplofte al snel in zijn gezicht: veel mijnen bleken op piekniveaus te zijn gekocht en Junck had de mijnexploitatieproblemen flink onderschat. Bovendien bezorgde Junck de aandeelhouders toen al een financiële kater door forse kapitaalverhogingen. Sinds Junck vier jaar geleden de ezelsstamp kreeg, hebben twee andere CEO’s, Heinz Eigner en Bill Scotting, hun tanden stukgebeten op de schuldenlast. De aandeelhouders van Nyrstar kunnen nu alleen maar hopen dat Rode niet bezwijkt onder de schulden. De vakbond ACV neemt intussen al het woord ‘faillissement’ in de mond. Zover zal het misschien niet komen, maar in ieder geval: arme, arme Nyrstar-belegger!