De overweldigende groei van tak 23

In 2000 groeide het incasso van onze verzekeraars vier keer sneller dan het bruto nationaal product. De sleutel van dit mysterie? De aan een beleggingsfonds gekoppelde levensverzekering.

Tak 23

Maar wat als de beurzen een explosieve groei kennen en uw verzekeraar u slechts een rendement van 4,75% belooft? Een rendement dat trouwens vanaf 1999 werd verlaagd naar 3,75%? In iets anders beleggen. In levensverzekeringen bijvoorbeeld die aan een beleggingsfonds zijn gekoppeld _ gewoonlijk tak 23 genoemd, in tegenstelling tot de klassieke levensverzekeringen die onder tak 21 vallen. Het verschil tussen beide? Bij tak 21 is er een resultaatverplichting: 4,75% en later 3,75%. Bij tak 23 is er een middelenverplichting. Met andere woorden: de verzekeraar draagt het volledige risico voor alle producten van tak 21. Bij tak 23 wordt het volledige risico overgeheveld naar de cliënt die, zonder het te weten, een ‘beursspeler’ wordt.

De bankverzekeraars hebben dit nieuwe gat in de markt het best opgevuld. Zij hebben 85% van het segment in handen, met hier en daar buitengewone stijgers. De individuele levensverzekeringspremies van FB Verzekeringen, de vroegere ASLK, maakten een sprong van 1,5 naar 3 miljard euro. Zelfs rekening houdend met het feit dat Alpha Life tijdens het boekjaar werd geïntegreerd, blijft dat een meer dan comfortabele vooruitgang.

Voor alle maatschappijen samen ging tak 23 met 70% vooruit. Zij boekten in dit segment een totaalincasso van 6,7 miljard euro, wat dubbel zoveel is als voor klassieke producten. Het lijkt wel alsof die uit de gratie van het publiek gevallen zijn. In 1998 vertegenwoordigden zij nog 4 miljard euro, of 2,5-maal meer dan de producten van tak 23. In 1999 vielen de producten van tak 21 terug tot 3,3 miljard als gevolg van het lagere gewaarborgde rendement. Later was er een stagnatie.

Bij de niet-levensproducten was er een bescheiden groei: minder dan 1% als we rekening houden met de inflatie. Een fenomeen dat te wijten is aan de concurrentieslag die de maatschappijen op een verzadigde markt voeren. De gemiddelde prijs van de BA auto is bijvoorbeeld gedaald. Algemeen genomen leverden de niet-levensactiviteiten in 2000 een incasso op van 7,3 miljard euro, waarvan de tak auto 2,5 miljard voor zijn rekening nam.

Tony Coenjaerts

De consument wantrouwt zijn verzekeraar, maar stapte er in 2000 niettemin massaal met zijn geld naartoe.