DE NIEUWE WAAL

Maurice Benoit (54 j.), de nieuwe directeur-generaal van Fabrimetal-Wallonie, voelt zich ongetwijfeld meer aangesproken door het bedrijfsvriendelijke Britse socialisme van Tony Blair dan door “het staatsdirigisme en het gebrek aan strategische visie” van de Waalse, socialistische minister-president Robert Collignon (PS). Nochtans blijft Benoit ook in zijn onverholen kritiek ” un homme de concertation bien comprise“. Met andere woorden : harde waarheden draagt hij enigszins zalvend, maar zonder concessies uit.

Dat soort diplomatie loont, weet Benoit uit ervaring : “Het Waalse syndicalisme heeft de economische wetmatigheden ontdekt.” Volgens hem is het van belang te beklemtonen wat dat betekent : elkeen heeft zijn eigen verantwoordelijkheden. Cogestion of medebeheer van fabrieken door arbeiders en management, evenals arbeidsduurverkorting met behoud van loon zijn economische waanbeelden. “Een eerlijke dialoog schept gezonde verhoudingen. Of nog, een bedrijfsdirectie heeft de vakbonden die ze verdient. Wallonië heeft zijn conflictueel verleden intussen verteerd. De vakverenigingen zijn tegenwoordig constructief ingesteld.”

27 jaar lang stond Maurice Benoit als juridisch raadgever van de Luikse regionale van Fabrimetal bij sociale onderhandelingen in de frontlinie. In de Waalse regering ontwaart hij gelijklopende positieve ontwikkelingen. “Die zijn echter schuchter ontluikend en we wachten nog op daden. Maar toch.” Dat de Waalse regering in haar novemberverklaring 12 miljard frank voorziet om de ondernemersgeest extra te prikkelen, klinkt alvast bemoedigend, vindt Benoit : onderzoek en innovatie worden opnieuw prioritair ; universiteiten en bedrijven moeten nauwer samenwerken ; secundaire scholen sluiten aan op het Internet ; de Waalse exportdienst Awex en de investeringsdienst Ofi krijgen steun. Wallonië ontdekt het clusterbeleid van Luc Van den Brande (CVP).

De uitspraak van Robert Collignon “Vlaanderen laat mij koud” (zie Trends, 13 november 1997) raakt Maurice Benoit in elk geval niet : “Vlaanderen en Wallonië moeten hand in hand, in een federale sfeer, de troeven van België versterken. We leven in het land van de gemiste kansen. Samen moeten we aan een economisch beleid sleutelen dat ons opnieuw op het goede spoor zet. Er is werkloosheid, maar tegelijk een tekort aan gekwalificeerde arbeiders.”

Daarnaast hoopt hij dat de participatie van het Waalse gewest in wapenfabrikant FN vlug plaats zal maken voor kapitaal van een privé-aandeelhouder : “Overheden kunnen zich het best zo weinig mogelijk rechtstreeks inmengen in het bedrijfsleven en zeker geen betrokken partij worden. Dat besef groeit in alle Waalse geledingen, zowel links als rechts, van werknemers tot werkgevers.”

Ook pleit hij voor een goede samenwerking met zijn collega Wilson De Pril van Fabrimetal-Vlaanderen. “Wist u dat Wallonië momenteel ingenieurs exporteert naar Vlaanderen ? Proportioneel hebben we aan onze Waalse universiteiten meer ingenieurs dan in Vlaanderen.”

MAURICE BENOIT (FABRIMETAL-WALLONIE) Vlaanderen interesseert mij wel.