De nieuwe Nieuwe Wereld

Met de snelste lift ter wereld naar de top van het hoogste gebouw ter wereld. De Vlamingen Salua Daghay en Koenraad Ghys van Unveil Arabia gidsen in Dubai van het ene wereldrecord naar het andere.

Dubai is het uithangbord van het moderne Midden-Oosten. Niets is te hoog, te groot of te duur. In 2008 pakten zich economisch donkere wolken samen boven de stadstaat. Ondertussen is het weer mooi weer. Figuurlijk, maar ook letterlijk. Vooral in de winter, dan zakt de temperatuur tot een 25 graden. In de zomer kan dat verdubbelen, maar niet officieel, want dan zou er niet gewerkt mogen worden. En Dubai is een nijvere stad. Overal staan kranen.

Vanaf de Burj Khalifa heb je een spectaculair uitzicht op de boomende stad met 2 miljoen inwoners. “De toren is met zijn 828 meter de hoogste ter wereld. Hij werd in vijf jaar gebouwd, onder meer door het Belgische Besix”, vertelt Salua Daghay van Unveil Arabia. Vanaf het terras op de 124ste verdieping lijkt de stad op het computerspelletje SimCity. “In de toren bevinden zich kantoren, 900 appartementen en het Armani Hotel, ontworpen door de gelijknamige modeontwerper. Nog een paar records? ‘s Werelds hoogste restaurant bevindt zich op de 122ste verdieping en op de 158ste verdieping de hoogste moskee.”

‘Laten we bouwen’

Daghay doctoreerde in de kwantumfysica aan de VUB, maar volgde haar partner toen hij in 2008 voor de Nederlandse baggeraar Boskalis naar het buuremiraat Abu Dhabi werd gestuurd. De milieuspecialist bouwde mee aan de nieuwe zeehaven. “Hoewel ik niks wist van snelle wagens, vond ik een baan in het splinternieuwe formule 1-circuit van Yas Marina, waar ik onder meer de geleide bezoeken ontwierp en de incentives verzorgde. Die baan heb ik te danken aan mijn talenkennis en de ervaring die ik opdeed bij de studentenclub Board of European Students of Technology (BEST). Ik leerde er organiseren en soft skills, niet onbelangrijk voor een wetenschapper”, lacht Salua. “Ondertussen wijdden mijn vriend en mijn broer me in de formule 1 in.”

“De F1 was een geweldige kans, waar ik interessante contacten kon leggen. Ondertussen haalde ik mijn gidslicenties en stampte ik Unveil Arabia uit de grond. Ondernemen is een devies in dit land. Je wordt omringd met mensen die vooruit willen, de dynamiek is hier enorm. Je moet mee, want zonder werk verlies je je verblijfsvergunning. De sociale zekerheid is hier uitstekend, maar ze is uitsluitend bestemd voor de Emirati.”

“Je kunt je amper voorstellen dat hier 200 jaar geleden alleen bedoeïenen en parelhandelaars kwamen”, zegt de Vlaamse met Marokkaanse roots. “In tegenstelling tot Abu Dhabi — de hoofdstad en het grootste van de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) — bezit Dubai geen olierijkdommen. De heersende familie begon hier in de jaren zeventig gigantisch te investeren onder het motto ‘laten we bouwen, ze zullen wel komen’. En ze zijn gekomen. Massaal. Slechts 10 procent van de bevolking is autochtoon. Expats volgden hun multinationale bedrijven en uit lagelonenlanden kwamen goedkope bouwvakkers.”

Op de luchthaven passeren bijna 60 miljoen passagiers per jaar. De zeehaven van Jebel Ali is de op twee na grootste van de wereld, na Hongkong en Singapore. Dubai is een logistiek centrum, een handelsknooppunt tussen Europa en de opkomende landen in het Verre Oosten. “Er wordt gezegd dat er in Dubai geen cultuur is. Misschien is de meltingpot die al deze migranten vormen wel de cultuur van Dubai. Er is trouwens nog couleur locale, bijvoorbeeld in de soeks.” Je ruikt er oosterse specerijen en kunt er alles kopen, van goud tot tapijten. De verkopers zijn niet opdringerig.

De soeks worden bevoorraad met dhows, de traditionele handelsvloot op de Perzische Golf. De langwerpige, houten boten vertrekken dagelijks volgestouwd naar Iran, India en Oost-Afrika. Deze oude economie loopt parallel met de trafiek in Jebel Ali. Je kunt ertussen varen in een traditionele abra, de watertaxi’s op Dubai Creek. “Dubai ontstond aan deze inham van 14 kilometer”, vertelt Daghay bij een typisch munt-limoendrankje op een patio in de oude wijk Bastakiya. “Het oudste stenen gebouw is het al Fahidi-fort uit 1787, nu is het een historisch museum. Je ziet er ook huizen met vierkante torentjes uit koraalsteen. Het zijn ventilatietorens van handelshuizen uit het begin van de twintigste eeuw, de airco avant-la-lettre.”

Piekfijn en kraaknet

Het World Trade Center, de eerste wolkenkrabber van Dubai, werd in 1979 ingehuldigd. Het kantoorgebouw van 149 meter is intussen een antiquiteit en verzinkt in het niets bij de nieuwere torens. Vooral Angelsaksische architecten ontwierpen steeds spectaculairdere torens, waarin telkens weer records sneuvelden, bijvoorbeeld de langste skybridge, maar zonder een strikt urbanistisch plan.

De eerste volautomatische metro maakte in 2009 zijn eerste rit. Nu liggen er al 75 kilometer sporen, vooral bovengronds. De stations doen denken aan ruimtetuigen. En zoals overal is alles piekfijn afgewerkt en liggen ze er kraaknet bij. Je ziet er alle nationaliteiten en alle soorten van mensen in alle soorten outfits: van minirok tot sluier. “De traditionele mannen dragen een wit gewaad en een sjaal op hun hoofd. De vrouwen dragen een zwarte abaya, meestal versierd met glitterende borduursels. Je kunt niet veel van hen zien, maar toch zijn het echte prinsesjes. Ze zijn gemaquilleerd en dragen fijne schoenen met hoge hakken.”

“De Emirati leven vooral ‘s avonds laat, want dan is de temperatuur het aangenaamst. Ze houden van flaneren of showen hun protserige auto’s. De gigantische winkelcentra zijn een populair tijdverdrijf. Dubai Mall bij de Burj Khalifa is het grootste winkelcentrum van de wereld, er is ruimte voor 1200 winkels op een oppervlakte van 50 voetbalvelden. Er zijn parkeerplaatsen voor 14.000 auto’s.” Iedere avond is er om het halfuur een schitterende fonteinshow met klank- en lichtspel. Dat klinkt fake. Maar het is zo goed dat het weer mooi wordt.

FREDERIC EELBODE IN DUBAI

“Ondernemen is een devies in dit land. Je wordt omringd met mensen die vooruit willen, de dynamiek is hier enorm” Salua Daghay