De nieuwe gezant van Mestrallet

De West-Vlaming Dirk Beeuwsaert is de nieuwe CEO van Electrabel. Hij volgt Jean-Pierre Hansen op.

Logisch. Anders kun je de benoeming van Beeuwsaert aan het hoofd van Electrabel niet bestempelen. Tot nu toe was de Roeselarenaar immers verantwoordelijk voor de Europese en internationale activiteiten van GDF Suez. Juridisch werden die echter gecentraliseerd in de nv Electrabel. Met de laatste stap in het opvolgingsscenario dat Jean-Pierre Hansen zelf in gang heeft gezet, klopt het plaatje dus opnieuw.

Maar ook om andere redenen is de operatie logisch. De West-Vlaming is immers een zwaargewicht bij de Frans-Belgische energiereus. Samen met financieel directeur Gérard Lamarche vormt hij de Belgische schakel in het zeskoppige directiecomité. GDF Suez Energy Europe & International is ook de grootste tak van de groep: meer dan 25.000 werknemers, en in 2009 goed voor 4,4 miljard euro winst – een stijging met 14,6 procent – op een 7 procent lagere omzet van 30,5 miljard euro. Dat is ruim een derde van wat de groep presteert: 14 miljard winst op iets minder dan 80 miljard euro omzet.

In het spoor van Hansen

Bovendien is de loopbaan van Beeuwsaert verweven met die van Hansen. De nieuwe Electrabel-baas ging na zijn studies elektrotechnisch en werktuigkundig ingenieur aan de Universiteit Gent in 1971 aan de slag bij Intercom. Daar bekleedde hij verschillende functies in de centrales van Baudour, Ruien en Zwevegem. Intercom, Unerg en Ebes fuseerden in 1990 op instigatie van Hansen tot Electrabel. De Franstalige ingenieur nam zelf de leiding in handen van de nieuwe entiteit, en maakte van Beeuwsaert zijn productiedirecteur.

Toen Hansen in 1999 Philippe Bodson opvolgde aan het hoofd van engineeringdochter Tractebel, wachtte hij niet lang om Beeuwsaert ook daar te introduceren. CEO van Tractebel Electricity & Gas International stond er voortaan op het businesskaartje van Beeuwsaert. Drie jaar later werd het Belgische bedrijf geïntegreerd in de internationale energietak van Suez.

Ook anno 2010 is de rol van Hansen overigens nog niet uitgespeeld. De regering-Leterme schoof hem naar voren als kandidaat-bestuurder van bankgroep KBC. Net zo goed blijft Hansen, en niet Beeuwsaert of Sophie Dutordoir, verantwoordelijk voor de Benelux en Duitsland, namens GDF Suez de onderhandelaar over de verlenging van de levensduur van de drie oudste kerncentrales van ons land. De Belgische kernreactoren blijven immers een van de winstmotoren van de groep.

Internationaal profiel

De elektriciteitscentrales die de divisie van Beeuwsaert beheert, hebben intussen een capaciteit van 59,6 gigawatt (GW), zowat vijf keer de totale behoefte van België. Daar wordt nog eens voor 20 GW bijgebouwd. De doelstelling tegen 2013 is 100 GW. Het bedrijf is de grootste privé-elektriciteitsproducent in België, Nederland, Brazilië, Thailand en een aantal landen in de Perzische Golf, en het nummer twee in Peru en Panama.

De grootste uitbreidingsprojecten liggen niet meer in West-Europa, maar in Latijns-Amerika, het Midden-Oosten en Azië. “De machtsverhouding verschuift van de vroegere rijke landen naar Azië en het Midden-Oosten. De westerse wereld kan moeilijk anders dan op de kenniseconomie mikken om zijn levensstandaard nog een tijd te behouden, maar we moeten ons ervan bewust zijn dat de verschillen uitvlakken”, zei Beeuw-saert in oktober 2009 in Trends.

De groei- en winstcijfers leveren Beeuwsaert met de regelmaat van een klok de lof op van Gérard Mestrallet, de topman van GDF Suez. Die apprecieert ook diens dossierkennis: tijdens een persconferentie in de Verenigde Staten, bij de opening van een nieuwe elektriciteitscentrale in New York, speelde hij de bal voortdurend door naar zijn Belgische topman, wanneer het over exacte cijfergegevens of de toestand van complexe dossiers ging.

Een harde werker, die scherp analyseert en de dingen graag zo eenvoudig mogelijk houdt, zo luidt het oordeel over de zakelijke West-Vlaming. Door zijn medewerkers wordt hij omschreven als bescheiden, pragmatisch, bereikbaar en open voor hun suggesties. “Ik probeer mezelf te blijven, de zaken nuchter te bekijken en te kijken naar de lange termijn”, gelooft hij zelf. Het eigenlijke huiswerk heeft hij dan ook achter de rug. In juli vorig jaar al voerde hij een nieuwe matrixstructuur in, met regionale en functionele verantwoordelijken. “Mijn grootste gevoel van tevredenheid heb ik wanneer ik zie dat de organisatie efficiënt draait, zonder dat ik ze moet bijsturen of mijn dagelijkse aanwezigheid nodig is.”

Door Luc Huysmans, Illustratie: Daan Rosseels

De Belgische kernreactoren blijven een van de winstmotoren.