De man van de façade

Met de overname verliest Bank De Maertelaere zijn familiale verankering. …

Met de overname verliest Bank De Maertelaere zijn familiale verankering. Maar volgens insiders had de familie het roer al veel vroeger uit handen gegeven. “Steven De Maertelaere was vooral belangrijk als familiaal symbool van de beursvennootschap. Hij was het uithangbord, maar ook niet meer dan dat. Het echte werk gebeurde door een ploegje onder leiding van Geert Vroman,” zegt een ex-werknemer.

Bank De Maertelaere slaagde erin een gedegen reputatie uit te bouwen als lokale speler, gespecialiseerd in beleggingsadvies en vermogensbeheer. Het huis telt meer dan 150 personeelsleden. De klantenportefeuille, goed voor 1,8 miljard euro (72,6 miljard frank), bestaat voornamelijk uit bedrijfsleiders, vrije beroepen en rijke particuliere klanten. Het nettoresultaat over het boekjaar 2000 bedroeg 8,8 miljoen euro (355 miljoen frank).

Société Générale speelt in een andere divisie. Het is marktleider in Frankrijk op het vlak van vermogensbeheer. De afdeling private banking, waarvan De Maertelaere nu de Belgische poot wordt, beheert een vermogen van 38 miljard euro (1533 miljard frank).

Steven De Maertelaere, die het examen voor wisselagent aflegde en daarna nog een resem postgraduaten behaalde, zet nu zelf officieel een stapje terug. Hij neemt ontslag als directievoorzitter, maar blijft wel verbonden aan de bank, die voortaan SG De Maertelaere zal heten. “De dagelijkse zaken laat ik over aan jongere en beter opgeleide mensen,” zegt hij, “maar ik wil me wel nog nuttig maken als raadgever op het vlak van portfoliomanagement.”

De overname kwam niet geheel onverwacht. Begin dit jaar was de familie, die vroeger al 25% van de aandelen had verdeeld onder het personeel, tot de bevinding gekomen dat het “in het belang van het bedrijf” misschien beter was om een partner te zoeken. Kenners van het huis wijzen op de specifieke rol van Steven De Maertelaere, die geen bankier in hart en nieren zou zijn. “Hij nam ooit om persoonlijke redenen een sabbatjaar en blonk vaak uit door afwezigheid.” De Maertelaere lacht deze kritiek weg. “Als directievoorzitter heb je toch bepaalde verantwoordelijkheden waar je niet onderuit kan,” zegt hij.

Deze De Maertelaere-telg zal daarmee de geschiedenis ingaan als laatste familiale voorzitter van de Gentse beleggingsbank. Volgens hem is de verkoop van de bank aan een Franse wereldspeler te wijten aan twee dingen. “Mijn oom en mijn vader waren op een leeftijd gekomen waarop zij moesten gaan nadenken over successie. Beiden hebben ook vijf kinderen, wat het niet makkelijk maakt om in consensus belangrijke beslissingen te nemen. De ambitieuze plannen vielen bovendien niet meer te rijmen met het zuiver familiale karakter van de bank.”

Bank De Maertelaere heeft momenteel elf kantoren in Vlaanderen en Brussel en binnenkort komt er in Lier nog een twaalfde bij. Verder zijn er nog plannen voor vijf andere vestigingen. In de sector wordt daarom raar opgekeken van het tijdstip van de overname. “Er was een flinke toename van klanten door de uitbreiding van het netwerk,” zo luidt het. “De rand rond Brussel en de Kempen waren de volgende projecten. Om die reden is een overname tijdens zo’n cruciale groeifase nogal vreemd te noemen. Waarom hebben ze niet gewacht tot de expansie voltooid was?”

Een collega-bankier zit met dezelfde vraagtekens. ” Euronext Brussel doet het barslecht, wat een bedrijf als Bank De Maertelaere minder aantrekkelijk maakt. Waarom hebben ze niet gewacht tot het beursklimaat verbeterde? Het lijkt erop dat ze halsoverkop hebben moeten verkopen.”

Steven De Maertelaere zelf ontkent met klem deze geruchten. “Dit is gewoon een logische stap in de evolutie van het bedrijf. Trouwens, onze waardering hing niet af van de recente beursprestaties. De overnamegesprekken waren al maanden geleden gestart.”

Is dit het einde van de populaire bank aan de Gentse Rijsenbergstraat? Toch niet. Voor de klanten en het personeel zal er in principe niets veranderen. De directieven zullen nu wel uit Parijs komen, maar de eigenheid van Bank De Maertelaere zal niet verloren gaan. “Met de steun van een grootbank kunnen er niet anders dan positieve effecten zijn,” meent De Maertelaere.

Niet iedereen is daarvan overtuigd. De overname door SocGen zou weleens een ware cultuurschok kunnen teweegbrengen, zo luidt het bij de concurrenten. Diverse klanten die aanvankelijk hun toevlucht zochten tot de grootbanken, keren nu op hun stappen terug omdat ze er als een nummer werden behandeld. Individueel advies is en blijft nog steeds de belangrijkste troefkaart van zelfstandige, lokale beurshuizen. De Maertelaere wordt door de overname een filiaal van een grootbank en moet zich nu willens nillens plooien naar de bancaire standaarden. De vraag is of de klant dat zal pikken. “Weer een concurrent minder,” hoor je nu al in de sector fluisteren.

Hans BrockmansDirk Van Thuyne

Dirk Van Thuyne

“Steven De Maertelaere was vooral het familiale uithangbord van de beursvennootschap, niet meer dan dat.”