De man die kerncentrales stillegt

Willy De Roovere, topman van het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC), heeft voorlopig de kernreactor Doel 3 stilgelegd. Daarmee plaatst hij een bom onder de regeringsplannen voor de energiesector.

Luc Huysmans, illustratie JENS CLAESSENS

LUC HUYSMANS

De Roovere doet aan paniekzaaierij, vindt minister van Economie Johan Vande Lanotte, omdat de FANC-topman in De Morgen liet weten dat de kans groot is dat er ook in de kernreactor Tihange 2 gelijkaardige scheurtjes worden gevonden als in Doel 3.

Wellicht wordt de socialistische topman daarbij vooral gedreven door zijn electorale mantra dat de energieprijs niet mag stijgen. Want het is een feit dat de reactorkuipen van de twee centrales werden gebouwd bij de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij (RDM), die in 2004 failliet ging. Ook in Franse centrales werden scheurtjes vastgesteld in RDM-reactorkuipen, maar niet zo talrijk als in Doel 3, en het is vooral dat grote aantal dat het FANC zorgen baart.

Pensioengerechtigd

Met het stilleggen van Doel 3 laat het agentschap duidelijk zijn tanden zien. Het agentschap haalde de voorbije jaren zelden de media, tenzij net na de kernramp in Fukushima, én om het over de opvolging van Willy De Roovere te hebben. Want de directeur-generaal van het FANC is sinds september vorig jaar al pensioengerechtigd. Zijn tweede verlenging van zes maanden loopt eind augustus af, een derde was de logica zelf. Maar deze week liet minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet verstaan dat haast gemaakt wordt met zijn vervanging. Ze ontkent dat er een verband is met de uitspraken van De Roovere.

Na een pittige discussie stuurde de raad van bestuur eind maart 2011 een niet-bindend benoemingsadvies naar toenmalig voogdijminister Annemie Turtelboom. Jan Bens, CEO bij Wano, een non-profitorganisatie die gespecialiseerd is in nucleaire veiligheid, stond op nummer één. Maar vooral de kandidatuur van de nummer vier in de rangschikking, Robert Leclère, CEO van Synatom en voorzitter van het Nucleair Forum, schoot sommige bestuurders in het verkeerde keelgat. Het dossier ligt, zoals nog een aantal topbenoemingen, op een beslissing te wachten van de regering-Di Rupo.

Vriend en vijand erkennen wel dat De Roovere goed werk heeft verricht bij het FANC. Bij zijn aantreden in 2006 gebeurde de controle op grote nucleaire installaties door privébedrijven als AVN (AIB-Vinçotte Nucléaire) en Corapro. De Roovere incorporeerde die in 2008 in Bel V, een volle dochter van het FANC.

Het Agentschap zelf veranderde hij van een procesgeoriënteerde in een meer klantgerichte organisatie, die niet alleen op de grote installaties toezicht houdt, maar ook op de kleinere, medische toepassingen. Ook verhoogde hij de transparantie, zowel bij het FANC als bij de exploitanten, zodat ook over ‘kleinere’ zaken als brandweeroefeningen wordt gecommuniceerd naar de buitenwereld.

Dominique Woitrin, technisch directeur bij de federale energiewaakhond CREG, kent De Roovere als “een zeer bekwame ingenieur, een nuchtere Vlaming die met zijn twee voeten op de grond staat, en zijn kop niet in het zand steekt wanneer er problemen lijken te zijn”. De FANC-topman geldt als een aangename manager, die zijn medewerkers kansen en verantwoordelijkheid durft te geven.

Doel 3

Overigens zijn er weinig centrales die De Roovere zo goed kent als Doel 3. Hij werkte in de jaren zeventig mee aan de bouw en opstart van de centrale. Na zijn studies – burgerlijk ingenieur aan de UGent, met een aanvullende graad in de nucleaire wetenschappen – en legerdient begon hij in Schelle te werken voor de elektriciteitsproducent EBES.

Dat bedrijf smolt in 1990 met Intercom en Unerg samen tot Electrabel, waarvoor De Roovere in verschillende functies ruim drie decennia zou werken. Elf jaar stond hij als algemeen directeur aan het hoofd van de site in Doel, vooraleer in 2000 op het hoofdkwartier van Electrabel te belanden als verantwoordelijke voor de productievestigingen. Hij begeleidde drie jaar later mee de sluiting van de nucleaire brandstoffabrikant Belgonucléaire in Dessel.

Een die hard-voorstander van nucleaire energie is De Roovere overigens niet. “Als nucleaire energie niet in onze energiemix zit over dertig of vijftig jaar, dan heb ik daar geen enkel probleem mee. Maar als ze er wel bij hoort, dan moeten wij alles doen om dat zo veilig mogelijk te maken”, zei hij in maart in De Morgen. Komt er nog iets na het FANC? “Ik heb de gewoonte de bladzijde om te draaien als een periode voorbij is. Ik ben een 65-plusser, maar als men mij morgen vraagt voor een boeiende, uitdagende job, doe ik dat misschien. Ook als dat voor een milieuvereniging is.”

Er zijn weinig kerncentrales die Willy De Roovere zo goed kent als Doel 3.