DE MAKELAAR

Wie deze dagen met grote belangstelling de mogelijke beursgang op de Easdaq van het Ieperse spraak- en taaltechnologiefonds Flanders Language Valley ( FLV) volgt, is Willem Hardeman (48 j.). Deze Poperingse verzekeringsmakelaar is één van de belangrijkste particuliere investeerders in het durfkapitaalproject uit de Westhoek. Hij noemt zich een persoonlijke vriend van Pol Hauspie, één van de stichters van FLV. “Ik ken Pol al sinds 1979,” zegt hij. “Ik ontmoette hem op een cursus van de LSP ( nvdr – Leading Succesful People). In 1984 kocht ik mijn eerste computer bij hem: een investering van 650.000 frank voor het model zelf – van het type Data General – en 350.000 frank voor het geheugen, zo’n 15 kilobyte.”

De verzekeringsmaatschappij van Willem Hardeman was toen in volle expansie. De oude doopnaam Samenwerkende Brandverzekeringsmaatschappij van Poperinge – die nog dateerde van 17 januari 1904 toen enkele dynamische Poperinghenaars de handen in elkaar sloegen tussen pot en pint in Café de la Paix – werd gewijzigd in De Poperingse Verzekering. De informatica deed haar intrede. In 1986 werd de coöperatie een naamloze vennootschap. Een ambitieus investeringsplan moest ervoor zorgen dat De Poperingse binnen de vijf jaar kon uitgroeien tot een middelgrote regionale maatschappij.

Zo gezegd, zo gedaan. Diverse kapitaalverhogingen dikten het incasso van 12 miljoen frank in 1987 aan tot 220 miljoen zes jaar later. “Ook Pol Hauspie werd aandeelhouder,” vertelt Willem Hardeman. “Hij toonde zijn engagement als vriend met een kapitaalintrede.” In 1992 nam het Nederlandse verzekeringsbedrijf OHRA een minderheidsbelang in De Poperingse. Hardeman kreeg van zijn nieuwe partner gedaan dat de maatschappij vanuit Gent de levenverzekeringstak OHRA België kon uitbouwen en beheren. Een historische stap. Zeker voor een West-Vlaamse verzekeringsmakelaar die tot ver in de jaren ’60 polissen afsloot in een straal van tien kilometer rond de Poperingse markt.

Ook voor Willem Hardeman zelf was dit een symbolisch keerpunt. Begin jaren ’70 werd hij door bemiddeling van zijn vader – die toen ontvanger was aan het OCMW en zo erg veel mensen kende – op 21-jarige leeftijd zaakvoerder van de Poperingse maatschappij. “Ik moest me daarvoor speciaal meerderjarig laten verklaren,” herinnert hij zich. Zijn aangeboren commerciële flair maakte hem algauw vertrouwd met de branche. “Ik doorliep de vertrouwde cyclus van uitgaan, verloven, trouwen en kinderen mee. Maar ik wilde meer,” zegt hij.

Het partnership met OHRA was een eerste strategische stap – want: “groeien kost geld,” zo merkt Hardeman nuchter op. In 1995 kwam een volgende fase met de overname van de verzekeringsmaatschappij Antverpia. OHRA kocht de portefeuille Leven, de afdeling Brand werd in de Poperingse ondergebracht.

Wat de toekomst zal brengen in een verzekeringssector die gedicteerd lijkt door fusies en overnames – zoals de recente overname van Royale Belge door de Franse gigant Axa – blijft voorlopig koffiedik kijken. Willem Hardeman laat niet in zijn kaarten kijken. Ook in België liggen branchegenoten op de loer. Zo liet de financiële groep Mercator & Noordstar (nota bene: óók een aandeelhouder in FLV) onlangs zijn interesse blijken voor De Kortrijkse Verzekering. “In een markt van giganten is er steeds plaats voor de kleintjes,” zo zei Hardeman in 1994 bij de viering van 90 jaar Poperingse Verzekering. Afwachten of hij in 2004 ook het eeuwfeest zal kunnen vieren.