DE KRUISVAARDER

Klassenstrijd.

De Dag des Oordeels leek aangebroken. Donder en bliksem, splijtende uitspansels. In de zomer 1998 leidde een procedure in kortgeding in eerste aanleg tot de schorsing van de fusie tussen Kredietbank, Cera en ABB. In beroep verloor Mischaël Modrikamen het kortgeding. De kruisvaarder bleef de Vlaamse bank bestoken met brandend pek. Zijn legertje groeide van 82 naar 450 coöperators. Modrikamen imiteerde de vijand, Cera Holding, en mutualiseerde de eenzame coöperators tot een blok. Een class action werd geboren. De Belgische wet kent deze rechtsfiguur niet, maar de veldslag van Modrikamens lansdragers is een class action: gedupeerden procederen samen en verwerven rechten voor zichzelf en hun soortgenoten.

Modrikamen won al twee class actions: in de zaak Confederation Life werd erkend dat de lead bank, in casu ASLK, verantwoordelijk is voor de kwaliteit van de door haar aangeprezen effecten; in de tweede zaak droegen de bestuurders twee petten, die van bestuurder van de prooi ( Tractebel) en van bestuurder van de aanvaller ( Suez). Geoordeeld werd dat bestuurders in zo’n belangenconflict niet mee mogen stemmen. Modrikamen: “Dat lijkt normaal te zijn voor de leek, maar daarover was nog geen rechterlijke uitspraak”. Voor Cera Holding stipuleerde de rechter dat de onderneming de tekst van de wet had nageleefd, maar la bonne foi schond.

Modrikamen is scherpzinnig, vrank en vrij: “Ik pleit niet voor weduwen en huilende baby’s. Ik pleit om de beginselen van de rechtsstaat, ben fanatiek voor de rule of law en anglofiel”.

Het kantoor staat aan de groene zijde van Sint-Lambrechts-Woluwe. Yasmine Dehaene is Modrikamens echtgenote; juriste, Ieperse en familie van de oud-premier. Heeft Modrikamen gewonnen? Een diplomatieke glimlach verzoet de waarheid. Modrikamen: “Ja, maar ik zou de waarheid geweld aandoen als ik daar te veel de nadruk op leg. Het is een win-winsituatie. Cera Holding heeft een verankeringstactiek verwezenlijkt. Van bij het begin eiste ik dat de waarde van Cera diende gevaloriseerd te worden voor de coöperators en dat de structuren doorzichtiger moesten. Door onze actie klom de waarde van de deelbewijzen van 1700 tot 5500 frank, op basis van de koers van 1600 frank voor Almanij vandaag. Als de koers stijgt naar 3600 frank, waar ze historisch al stond, groeit de waarde tot 9000 frank. De coöperators share the cake. In het bestuur van Cera Beheersmaatschappij zetelen voortaan vier onafhankelijke bestuurders, wat de democratie verhoogt. Een controlerende aandeelhouder mag zichzelf geen ontlasting verlenen.”

De dode hand is een oud begrip voor het vermogen van kloosters opgestapeld door erfenissen, giften en handel. De vrees bestond dat Cera Holding de dode hand van honderd jaar coöperatie zou verdonkeremanen. Modrikamen: “De bestuurders van Cera konden het miljardenvermogen verstoppen in een vzw die daarop enkel door hen gecontroleerd zou worden.”

Modrikamen zwaait breed om zich heen: een kloeke tafel met een halve meter documenten van links naar rechts en van achter naar voor is de oogst van twee jaar bakkeleien. Vijf juristen verdedigden de tegenpartij: Jean-Marie Nelissen Grade, Marijke Wyckaert, Jean-Marie Gollier, Koen Geens en Jef Lievens. Koen Geens bracht de Commanditaire Vennootschap op Aandelen in de kijker. “Ik stelde in juli 1998 een administratiekantoor voor. Een Belgisch administratiekantoor garandeert niet de gebetonneerde verankering van de tot certificaten omgezette aandelen van Cera Holding in Almanij. Na een overgangsperiode van vijftien jaar kunnen certificaten uit een Belgisch administratiekantoor geplukt worden,” zegt Modrikamen.

Een aantal van zijn medestanders is coöperator met twintig tot dertig jaar lidmaatschap. Vier procent van alle Cera-coöperatoren speculeerde door laat toe te treden tot de coöperatie en te profiteren van een windfall gain. “Dat mag en is geen argument om te beletten dat 96% zijn deel van de koek ontvangt,” aldus Modrikamen. Was hij een duikboot voor Albert Frère, de loge of Waalse kringen? Een gulle lach: “Mijn anti-Vlaamse instelling, laten we ernstig blijven. Een groot deel van de coöperators die ik verdedigde is Vlaming. Ik heb veel lof voor het succes van KBC en wens Wallonië dergelijke ondernemingen toe. De geruchten over de vrijmetselaars en trucs van Albert Frère zijn onnozel.”

Frans Crols