DE KRACHT VAN DISRUPTIE

De technologie heeft de economie door elkaar geschud, stelt Paras Anand vast. “Je moet je afvragen of economische groei nog de meest geschikte manier is om de economische activiteit te meten.”

Een favoriet thema van Paras Anand is de technologische disruptie op de markten. “Dat thema is niet nieuw. Twintig jaar geleden bestond het ook al, maar de verandering gaat vandaag veel sneller. Airbnb werd zeven jaar geleden gelanceerd en telt al meer dan 1,5 miljoen kamers, meer dan een hotelgroep als Hilton. In de jaren negentig duurde het twee jaar voor een probleem in een bedrijf bekend raakte in de buitenwereld. Vandaag duurt dat maximaal enkele weken.”

De consument, die meer diensten wil voor minder geld, dicteert voortaan de agenda van de bedrijven. Hij vergelijkt prijzen op het internet, gebruikt sociale netwerken en kiest voor de voordeligste opties. Nu consumenten alles kunnen vergelijken, hebben bedrijven veel minder tijd om abnormaal hoge inkomsten op te strijken en moeten ze sneller vooruitlopen op de cyclus. “De muziekindustrie is een goed voorbeeld: die bedrijven, die lange tijd de consumptieprijzen van muziek hebben bepaald, hebben zwaar geleden onder de opkomst van de digitalisering”, zegt Anand.

Het doel voor vermogensbeheerders is die ondernemingen eruit te pikken die in staat zijn die hoge rentabiliteit het langst vol te houden. “Bedrijven met een sterke positie op hun markt, die een goede manier vinden om de technologische innovatie te gebruiken, en dus zelf hun prijzen kunnen bepalen”, vat Anand samen.

Die disruptie verklaart ook waarom de inflatie vandaag veel minder hoog is dan in het verleden, stelt Anand. “Je moet je afvragen of economische groei nog de meest geschikte manier is om de economische activiteit te meten. Transactievolumes zijn een veel juistere graadmeter. De productiviteit in de ontwikkelde landen zou gedaald zijn, maar dat contrasteert met wat de meeste mensen elke dag zien.” Een goed voorbeeld is de post: die is opgenomen in de berekening van de economische activiteit, in tegenstelling tot e-mails, terwijl mensen veel meer elektronische post naar elkaar versturen.

“De grote statistieken sporen almaar minder met de realiteit. We moeten ze anders berekenen. De statistieken van handelstekorten houden bijvoorbeeld alleen rekening met de verkoopcijfers. Een computer die Taiwan verkoopt in de Verenigde Staten, vinden we terug in het Amerikaanse handelstekort, terwijl alle onderdelen en patenten Amerikaans zijn en het Taiwanese assemblagebedrijf slechts een marge van 3 procent heeft op de productie. Dat verklaart de grote tekorten op de Amerikaanse lopende rekening. Die statistiek vertrekt vanuit het principe dat twee economieën die handelsbetrekkingen hebben op dezelfde manier gestructureerd zijn. Dat is zelden het geval.”

“De productiviteit in de ontwikkelde landen zou gedaald zijn, maar dat contrasteert met wat de meeste mensen elke dag zien”