De kapitaaloperatie te veel

Roland Junck pakt uit met een gedurfde kapitaaloperatie om het hoofd van het zinkende Nyrstar boven water te houden. Bij veel beleggers in de mijnbouw- en metalengroep heeft de Luxemburger het nu helemaal verkorven.

Nyrstar haalde vorige week 350 miljoen euro op via een obligatielening bij institutionele beleggers, maar moest daar een torenhoge 8,5 procent rente op betalen. Bovendien verkoopt Junck voor 250 miljoen euro nieuwe aandelen tegen een zwaar gebradeerde prijs van 1,48 euro per aandeel. Daarmee verdubbelt hij het aantal aandelen, dat hij al eens van 100 naar 170 miljoen had opgetrokken. Met die operatie van 600 miljoen verspeelt topman Junck wellicht zijn allerlaatste vleugje krediet op de markt.

Nochtans werd de 58-jarige Luxemburger in 2009 met hoge verwachtingen tot CEO benoemd. Hij zou het kwakkelende Nyrstar weer op het rechte pad brengen. In 2007, op het hoogtepunt van de grondstoffenhype, was Nyrstar onder de vorige CEO, de Australiër Paul Fowler, naar de beurs gebracht. Nauwelijks een jaar later was het aandeel gekelderd van 20 naar minder dan 2 euro, een gevolg van de ingestorte zinkprijs en de desastreuze aanpak van Fowler.

Junck werd gepromoveerd van bestuurder tot CEO van Nyrstar met een stevig cv op zak. In een vorig leven was hij de topman van de staalreus ArcelorMittal, al leidde zijn steile klim tot enig wenkbrauwengefrons. Volgens iemand uit zijn entourage werd hij zwaar gepromoveerd, omdat hij een van de weinige Luxemburgers was met de kwaliteiten om in de hoogste regionen van de staalindustrie te functioneren. Lang kon Junck niet genieten van zijn eerste rol als CEO. Na drie maanden werd hij gedegradeerd tot bestuurder bij Arcelor China.

Wervend verhaal

Maar bij Nyrstar hoopte men de redder in nood te hebben gevonden. Junck kwam vrij snel met een sterk en wervend verhaal over verticale integratie. Hij zou Nyrstar erbovenop brengen door boven op het smelten van zink en andere metalen ook mijnen te exploiteren. Junck veroverde de harten van analisten en de beleggerswereld met zijn motto dat met de productie van één ton zinkconcentraat uit eigen mijnen dubbel zoveel te verdienen was als met het smelten. Hij beloofde investeerders dat de bedrijfskasstroom binnen de vijf jaar zou verdubbelen.

Hij begon wereldwijd ijverig mijnen te kopen en de koers van het aandeel ging mee met het wervende verhaal. Opgeluchte aandeelhouders stuurden het aandeel in het voorjaar van 2011 opnieuw richting 10 euro, wat Nyrstar weer 1 miljard euro waard maakte. Al vond Junck dat het allemaal niet snel genoeg ging. Hij pakte uit met een eerste straffe kapitaalverhoging van 500 miljoen euro, waarmee hij bijna onmiddellijk Breakwater Resources overnam. Het was de grootste overname uit de geschiedenis van Nyrstar.

Eind 2011 beschikte Nyrstar al over tien mijnen, die het in amper twee jaar bij elkaar had gekocht. Het bedrijf behoort sindsdien tot de top vijf van zinkmijnbedrijven ter wereld, en het heeft ook goud, zilver, koper, nikkel en andere metalen in zijn brede portfolio. Maar van de beloofde winstexplosie kwam niets in huis. Achteraf bleek dat Junck de mijnen op piekniveaus had gekocht. Opnieuw maakte de koers een vrije val. Junck bleek de problemen van exploitatie van de mijnen te hebben onderschat. Vooral het Finse Talvivaara werd een nachtmerrie. Begin dit jaar zakte het aandeel terug tot 2 euro, toen bleek dat Talvivaara op de rand van het faillissement stond. Door aanhoudende problemen werd er nauwelijks geproduceerd. Ook een ander idee van Junck, het metalenrecyclageproject Port Pirie in Australië, bleek dit jaar een heel kostelijke affaire te worden.

Rode cijfers

De jongste jaren draaide Nyrstar vooral in de rode cijfers. Junck, die bij zijn aanwerving door voorzitter Julien De Wilde nog werd geprezen voor zijn sterke interne communicatie, reageerde intussen naar buiten toe steeds stuurser. “Cyclisch zijn is goed”, verdedigde Junck zijn strategie eind 2012 nog in een gesprek met Trends. Hij zei er meteen ook bij nergens spijt van te hebben. Vooral die koppigheid en de ontkenning van de problemen, maken dat hij door de Londense analisten zowat wordt uitgespuwd en heel wat beleggers door de enorme waardevernietiging zijn bloed kunnen drinken.

BERT LAUWERS EN DANNY REWEGHS, ILLUSTRATIE JENS CLAESSENS

“Cyclisch zijn is goed”, verdedigde Junck zijn strategie eind 2012.