De jaren negentig: Annelies Braeckman

“Ik was een vreemde eend in de bijt,” beschrijft Annelies Braeckman haar beginperiode bij Vlerick. De licentiate Lichamelijke Opvoeding was een échte economische leek. Nu is zij senior marketingmanager bij Brantano.

Ik was licentiaat Lichamelijke Opvoeding toen ik naar de Vlerick-school trok. Ik bevond mij tussen juristen, economisten en burgerlijk ingenieurs. Ik was een vreemde eend in de bijt. Ik wou eigenlijk sportmanagement volgen, maar die opleiding stond toen nog in de kinderschoenen. Alles wat ik aan de Vlerick-school leerde, was nieuw. Ik had nog niets geleerd over economie of management. Het was een openbaring, intensief maar leerzaam.

“Op teambuilding werd zeer sterk de nadruk gelegd. Na één maand gingen we op seminarie om elkaar beter te leren kennen. Je werd ook altijd in andere groepen ondergebracht, zodat je met iedereen moest samenwerken. Een jaar van mijn leven stond puur in functie van die PUB-opleiding. Mijn sociaal leven was beperkt tot het werken aan cases en contact met de andere studenten. Maar er werd ook tijd gemaakt om samen uit te gaan hoor.

“Met de andere oud-studenten heb ik nu nog veel contact. Niet met alle 54, maar met een tiental mensen blijven de banden na vijf jaar bestaan. Aan de Vlerick Alumni heb ik de eerste jaren minder aandacht besteed. Maar nu de contacten wat verwateren, ben ik toch geneigd wat meer aanwezig te zijn op de alumni-activiteiten.

“Dat ik alumnus van Vlerick ben, heb ik zeker al gebruikt in het kader van mijn job. Wij doen bij Brantano vaak aan joint promoties, promotieacties die worden opgezet in samenwerking met andere bedrijven. Ik heb mensen gecontacteerd bij Henkel en bij Unilever en vooraf neem ik dan wel eens het alumniboek en kijk ik wie verantwoordelijk is voor wat. Dat je je als Vlerick-alumnus kan voorstellen, verlaagt de drempel.

“Wat zijn Vlerick-boys eigenlijk? Mensen die een Vlerick-opleiding hebben gevolgd? Dat is het enige dat ze gemeen hebben. Het is jammer hoe iedereen zo snel over dezelfde kam wordt geschoren. Hun invloed wordt soms overroepen. Het is normaal dat je bepaalde mensen als bestuurder in veel verschillende bedrijven terugvindt. Vergeet ook niet dat België een klein land is. Je hebt niet zoveel topmanagers. Misschien is er soms een afgunstige reactie. Vlerick heeft iets elitairs over zich, maar eigenlijk valt dat best mee. We zijn mensen met onze voeten op de grond. Aangename mensen ook, geen snobs.

“Binnen Brantano ben ik snel doorgegroeid en de PUB-opleiding heeft daar zeker haar steentje toe bijgedragen. Drempels, plafonds of tegenwerkingen: het blijft zo dat een vrouw zich altijd meer moet bewijzen dan een man. Een vrouw wordt zwanger: hoe vang je dat op als manager? Ik weet het niet. Tja, de nieuwe man: het is nog altijd de vrouw die de meeste taken in de organisatie van een gezin op zich neemt. Een vrouw moet zich beter kunnen organiseren, want er zitten maar 24 uur in een dag. Enfin, wat mij betreft, zijn de taken mooi verdeeld. Ook al heeft mijn partner ook een managementfunctie en een zeer druk professioneel leven.”

“Ik was één van de zeven vrouwen binnen de groep van veertig studenten. Ik kwam in een klas terecht met ingenieurs, een architect, een psycholoog en economisten die heel intensief met elkaar moesten samenwerken. De opleiding streefde naar zoveel mogelijk teamwork. Met mijn juridische achtergrond vond ik het programma behoorlijk zwaar. Troeven van de cursus waren de diverse vakken die we kregen: van productiebeheer over personeelsmanagement tot marketing. De bedrijfsbezoeken waren ook zeer nuttig, want vóór Vlerick was ik bij wijze van spreken maar één keer een bedrijf binnengestapt: tijdens een schoolreis.

“Misschien was Vlerick op dat ogenblik niet internationaal genoeg gericht. Sommige cursusboeken waren wel in het Engels, maar we hadden nog bijna geen buitenlandse gastprofessoren. Het internationale pad is de school pas later gaan bewandelen. Maar op dat ogenblik miste je dat ook niet. Ik heb nog les gekregen van André Vlerick en hij gaf ons met de paplepel mee dat het de bedoeling was zelf een bedrijf te starten of ergens een managementpositie te verwerven. Hij zag zichzelf als een motor en kweekschool voor ondernemers.

“De opleiding heeft mijn carrière in belangrijke mate gestuurd. Zonder Vlerick was ik zonder twijfel in de bedrijfsjuridische wereld terechtgekomen. Ik ben over de jaren geëvolueerd van een ruime juridische functie naar een commerciële functie.

“Ik ben niet actief in het Vlerick-netwerk. Tijdsgebrek en de verre afstand naar Gent zijn wellicht de oorzaken. Ik heb wel eens het alumniboekje gebruikt om een juiste contactpersoon te vinden, maar dat gebeurt zelden. Zelf ben ik ook nog maar zelden benaderd voor advies of dergelijke. Maar wat ik wel ondervind, is dat er een automatische affiniteit bestaat tussen de mensen die aan Vlerick hebben gestudeerd: je hebt hetzelfde meegemaakt.

“Toch vind ik netwerken belangrijk, ook voor vrouwen. Vrouwen hebben net als mannen een klankbord nodig. In Limburg ben ik actief binnen het VKW en Voka en ik ben lid van de raad van bestuur van de Limburgse afdeling van de Vlaamse Management Associatie. Ook verleen ik soms actieve medewerking aan Sofia, het coördinatienetwerk voor vrouwenstudies van het Limburgs Universitair Centrum. Als mijn dochter mij later wat minder nodig heeft, wil ik mij hiervoor nog actiever inzetten.”