DE IDEEENBUS

Hoe bespaar je als bedrijf jaarlijks meer dan een kwart miljard frank ? Door 45 wagens en evenveel miljoenen cadeau te doen.

Richard Laenen : 43 suggesties, 5 bekroond. Etienne Ariën : 127 suggesties, 21 aanvaard. René Jouck : 12 suggesties, 2 goedgekeurd. Leo Van Suetendael : 250 ideeën op 10 jaar, goed voor 215.000 frank én 5 gratis Ford Mondeo’s.

De 20 ideeënbussen bij Ford-Genk slikken jaarlijks zo’n 3000 besparingstips van werknemers. Zo’n 15 tot 20 % van die tips worden doorgevoerd. Groots zijn de tips dikwijls niet, wel efficiënt. Zo bespaarde Ford in één afdeling 30 % op de energiekosten omdat iemand, via de ideeënbus, voorstelde de lampen er wat lager te hangen. Maar, ook bij Ford geldt : niets voor niets.

“1995 was een superjaar, we hebben 45 miljoen frank uitbetaald. Vijfeenveertig werknemers werden bedacht met de hoofdprijs : 215.000 frank én een gratis Mondeo,” verklapt Jan Claes, die binnen Ford de Dienst Suggestieplan coördineert. “Gewoonlijk ligt het jaarbudget tussen 25 en 30 miljoen.”

Een uitgave die de autofabrikant er graag bijneemt omwille van het eigen profijt. “In 1995 kon Ford meer dan een kwart miljard frank besparen dankzij de tips,” erkent Claes. “De beloning van een idee bedraagt zo’n 15 % van de bruto gerealiseerde besparing, behalve voor de niet-berekenbare besparingen, bijvoorbeeld op ergonomisch vlak.”

Leuke cijfers die wel verdoezelen dat de participatiegraad aan het suggestieplan telkenjare stokt op zo’n 10 % : “Van de meer dan 12.000 medewerkers die ideeën kunnen geven, deden er dat een 1500. Het kan beter,” weet Claes die niet verheelt dat elke suggestie ook die van de prijzenjagers zeer nauwgezet wordt onderzocht.

Zegt Jan Claes : “Twee keer per week legen we de bussen en leggen we van elk idee een dossier aan. Het eindoordeel gebeurt door de afdeling waarop de suggestie slaat ; het duurt toch al vlug 2 à 3 maand vooraleer de besparing geëvalueerd kan worden.”

Bij Ford in de VS bestaan ideeënbussen ook ; alleen wordt daar minder met centen gegooid. Daar kunnen de indieners goederen kiezen uit een heuse catalogus. Zegt Claes : “In de VS beginnen ze nu ook schoorvoetend terug naar geldprijzen te gaan. Je moet dat begrijpen.”

Nog één zaak : in Genk komen de meeste ideeën van arbeiders, minder van bedienden, nog minder van managers. Verduidelijkt Claes : “We controleren altijd of een gedaan voorstel geen wezenlijk onderdeel is van de functieverantwoordelijkheid van een werknemer. Als dat zo is, volgt er geen premie. Vanuit het management komen er weinig ideeën via de bussen. In een ideaal bedrijf, dat niet bestaat, zouden er in feite geen suggesties nodig zijn.”

JAN CLAES (FORD-GENK) Bedrijf bespaart door tips van de werknemers.