De geheime pion van de Belgische economie

Zelden loopt de Compagnie du Bois Sauvage in de kijker. Nochtans speelt de holding een zeer actieve en voorname rol in de Belgische economie. Wie is de groep die Luc Vansteenkiste hielp bij de verwerving van Recticel, die chocolademaker Neuhaus beschermt tegen belagers, die zelfs durft opkomen voor Belgische verankering?

Een louter financiële aandeelhouder die vlijtig zijn huiswerk maakt, weet al bij de instap in het kapitaal welke winst hij vijf tot zeven jaar later bij zijn uitstap mag verwachten. Intussen ligt de druk bij het management, dat de verwachtingen moet realiseren. De winst zit immers in de doorverkoop. Zwijg vooral over de onafhankelijkheid of verankering van het bedrijf. Winst kent geen nostalgie. De holding Compagnie du BoisSauvage ziet zijn rol van financiële aandeelhouder anders. Legt voorzitter Guy Paquot (de vroegere partner-zaakvoerder van de Bank Nagelmackers) uit: “Onze strategie? We begeleiden getalenteerde entrepreneurs – uit de industrie en de financiële wereld – die voor hun bedrijf op zoek zijn naar extra inbreng.”

Gedelegeerd bestuurder Vincent Doumier beklemtoont: “Zo willen we ook een bijdrage leveren aan de Belgische economische verankering. Vaak verliezen bedrijven immers hun onafhankelijkheid en vallen ze in buitenlandse handen. We beperken onze rol doorgaans wel tot die van minderheidsaandeelhouder en komen niet tussenbeide in het dagelijks beheer.”

In tegenstelling tot de gebruikelijke praktijk in de wereld van de corporate finance, bekijkt Bois Sauvage zijn investeringen niet in het licht van een winst gekoppeld aan de doorverkoop van zijn participaties. “We willen de bedrijven waarin we participeren, zien groeien en evolueren,” aldus Doumier. “We willen vooral dat de bedrijven waarin we een participatie nemen, een dividend zullen uitkeren, dat met de jaren groter wordt.”

Problemen bij de chocolademaker

Bois Sauvage heeft een aandeel van zowat 14 % (33,17 miljoen euro) in de Bank Degroof: “Dankzij de buy-out en de omvorming tot een naamloze vennootschap hebben we een financieel investeerder gevonden om onze denktank te versterken,” vertrouwt Alain Siaens, gedelegeerd bestuurd van Bank Degroof, ons toe. “Omdat er voor ons geen sprake kon zijn een investeerder binnen te halen die actief was in het bankwezen en ik Guy Paquot al zo’n dertig jaar persoonlijk ken, hebben we zijn groep voorgesteld om tot de onze toe te treden.” Hetzelfde geldt voor de Berenberg Bank, de oudste bank van Duitsland, waarin Bois Sauvage een participatie van 12 % heeft (met een waarde van 30 miljoen euro). Degroof en Berenberg vormen nu de kwintessens van het financiële luik van Bois Sauvage.

In de industrie valt chocolatier Neuhaus op, waar Bois Sauvage hoofdaandeelhouder is met een participatie van ongeveer 45 % (goed voor 12,3 miljoen euro). “Toen de vroegere eigenaar Artal zijn chocolademaker Neuhaus op de beurs introduceerde, kwam hij tot het besef geen enkele referentieaandeelhouder te hebben, wat het bedrijf een makkelijke prooi maakte voor een vijandig overnamebod.” Op verzoek van het management van Neuhaus nam Bois Sauvage een participatie. Aanvankelijk leek het een veelbelovende investering. Maar al snel doemden allerhande nare verrassingen op: de dioxinecrisis, de ingedommelde Japanse markt, boekhoudkundige perikelen, het effect van 11 september 2001 en zelfs het faillissement van oude vertrouwde klant Sabena.

“Maar wij zijn geen hufters die hun partner in de steek laten als er een paar tegenslagen vallen,” zegt Paquot niet zonder nadruk. “Zolang we vertrouwen hebben in het managementteam, de producten en de perspectieven, wachten we geduldig betere dagen af.”

Vertrouwen vormt de spil van Bois Sauvage. “We hebben nog nooit één cent geïnvesteerd zonder vooraf de bedrijfsleiders te ontmoeten, zonder een wederzijds vertrouwen en vooral niet zonder te weten waaraan we begonnen,” vertelt Vincent Doumier. In die houding mogen we ook de verklaring zoeken waarom de groep nooit echt interesse heeft gehad voor dotcombedrijven. In plaats van hoog in te zetten op de speculatieve interneteconomie, bleef Bois Sauvage mikken op solide investeringen.

Zo heeft de groep rond Luc Vansteenkiste een handje geholpen bij zijn management buy-out van kunststoffenproducent Recticel. Bois Sauvage investeerde zowat 24 miljoen euro in Recticel en de overkoepelende holding Rec-Hold. De groep steunde ook Laurent Adamowicz toen hij de befaamde Parijse luxekruidenier Fauchon overnam.

Aan de familie Noël (van de wijn- en luxegroep NMC) werd hulp geboden bij de verdeling van de familiebelangen. Bois Sauvage geloofde in het project van Marc Noël, een zoon van de NMC-oprichter, die zich op de ontwikkeling en verkoop van synthetische kurken wilde storten. Ook al vindt de fabricage in Noord-Carolina plaats, de verpakking en distributie voor Europa gebeuren vanuit Thimister (tussen Verviers en de Duitse grens). De activiteiten (ondergebracht in Noël Group en Nomacorc) groeien exponentieel. Noël controleert al 2,5 % van de kurkmarkt wereldwijd. Bovendien draaide het bedrijf al in 2002 rendabel, drie jaar vroeger dan gepland.

Beter met vastgoed

Het vastgoedpatrimonium van Bois Sauvage vertegenwoordigt vandaag 75 miljoen euro (goed voor een vijfde van de geconsolideerde portefeuille). In die korf vinden we onder meer een participatie van 5 % in immobiliëngroep Cofinimmo, 50 % van het centrale deel van het winkelcentrum van Woluwe (in de boeken geraamd op 7 miljoen euro en onlangs geschat op een marktwaarde van 17 miljoen euro) en een participatie in Surongo America (actief in vastgoedpromotie aan de oostkust van de Verenigde Staten met een patrimonium van zowat 11 miljoen euro).

Naast het vastgoedluik, een bron van stabiele inkomsten, bezit Bois Sauvage grote aandelenpakketten van Fortis (2,6 miljoen aandelen), Electrabel (200.000 aandelen) en Delhaize (420.000 aandelen), ook goed voor stabiele inkomsten. Die drie posten vertegenwoordigden eind 2001 al bijna 50 % van de geconsolideerde portefeuille van de groep. Door de steile val van de aandelen van Fortis (gezakt tot de helft in één jaar) en Delhaize (gezakt tot een derde in amper enkele maanden) moest Bois Sauvage in 2002 nagenoeg 50 miljoen euro aan waardeverminderingen optekenen en de jaarrekening van 2002 voor 36 miljoen euro in het rood afsluiten.

“Maar het dividend moet er niet onder lijden,” relativeert Guy Paquot. Wellicht zet die situatie Bois Sauvage ertoe aan nog meer te investeren in niet-beursgenoteerde waarden.

Jean-Marc Damry

“We willen vooral dat de bedrijven waarin we een participatie nemen, een dividend zullen uitkeren, dat met de jaren groter wordt.”