Wij moedigen onze medewerkers aan om enkele dagen per week van thuis uit te werken. Sommige thuiswerkers wonen in Wallonië, terwijl onze exploitatiezetel in Vlaanderen ligt. Wil dat zeggen dat we hen alle documenten over de arbeidsrelatie in het Frans moeten toesturen? Pierre Van Achter, advocaat bij Simont Braun, geeft antwoord.
U kunt zich abonneren of uitschrijven op de nieuwsbrief door hierboven te klikken op de tab ‘registreren’ of ‘registratie wijzigen’.
In België is het zogenoemde taalgebruik in de sociale betrekkingen een regionale materie, die door drie wetten wordt geregeld. Die schrijven voor dat de ligging van de exploitatiezetel bepaalt welke taal in de onderneming moet worden gebruikt. De exploitatiezetel van de werkgever is het enige criterium dat daarbij van tel is. Waar de arbeidsovereenkomst wordt uitgevoerd of waar de medewerkers aan het werk zijn, heeft dus geen belang.
De exploitatiezetel wordt door de rechtspraak gedefinieerd als “iedere vestiging (…) met enige standvastigheid waaraan het personeel gehecht is en waar de sociale contacten tussen de werkgever en de werknemer in principe plaatshebben. Dit wil zeggen daar waar doorgaans de opdrachten en instructies aan de werknemer worden gegeven, daar waar hem doorgaans alle mededelingen worden gedaan, daar waar de werknemer zich wendt tot zijn werkgever.” In het geval van een handelsvertegenwoordiger hoeft de werkgever dus geen rekening te houden met het gebied waar die medewerkers zijn klanten bezoekt en aan prospectie doet.
Bij thuiswerkovereenkomsten is het feit dat sommige werknemers thuis, en eventueel in een ander taalgebied, werken niet relevant. U mag hen de sociale documenten dus blijven toesturen in de taal die van kracht is in uw exploitatiezetel.
