De dictatuur van de minderheid

Sinds vorige week zondag molesteren 78.955 Antwerpenaren (20 procent) de mobiliteit van vier miljoen mensen; te weten drie miljoen Vlamingen die wonen in Noord-Vlaanderen en een miljoen burgers van Noord-Brabant en Nederlands-Limburg.

Voor Patrick Janssens ben ik een ‘slechte Antwerpenaar’, want ik stemde voor de Lange Wapper, zoals 54.332 andere sinjoren (14 procent). Slechte Antwerpenaar is een mooie geuzennaam. De windvaan van ‘t Schoon Verdiep kleppert over democratie, maar dit circus was een aanfluiting van democratie. Het heeft alles te maken met non-bestuur en met partijpolitieke en persoonlijke beginselloosheid. Reclame maken – het enige wat Janssens ooit zal hebben gekund – voor de stad van ‘A’ is voortaan belachelijk. Zij is niet van ‘A’, wel van ‘P’. Zijn late roeping voor Arup/Sum was pose. Tegen de volgende gemeenteraadsverkiezingen staat het verkeer in Antwerpen stil en kan men electoraal afrekenen met de held van de twee actiegroepen, van de mama’s met een tweewieler van Bakfietsen.nl en de papa’s uit de gesubsidieerde sector.

Een gezonde democratie, onze soort democratie, is een ‘vertegenwoordigende democratie’ met als doel een realistisch evenwicht te bereiken tussen buikgevoel en hersenen. Het volk kiest politici en die doen hun job of worden weggestuurd. Volksraadplegingen hebben geen Belgische wortels. Zoiets lukt in het kabouterachtige Zwitserland; elders niet. De enige serieuze volksraadpleging hier, met de envergure van het Antwerpse misbaksel, was die over de toekomst van Leopold III na de Tweede Wereldoorlog. Ze leverde een ja op voor zijn terugkeer – door de Vlaamse stemmen – en werd na Waals geweld verworpen. Als een ‘vertegenwoordiger’ van de democratie zweert bij de vox populi, dan ondermijnt hij de geest en de letter van ons staatssysteem. De dictatuur van de minderheid heerst aan de Schelde.

Een tweede dictatuur van de minderheid vormt de PS. In de regering-Van Rompuy gooit Paul Magnette zich opnieuw vierkant voor een levensbelangrijk project voor de wetenschap. Het Myrrha-project krijgt door het verzet van de Waalse socialisten, en met instemming van de bangerikken van CD&V, niet de afgesproken 12 miljoen euro begrotingsgeld om de internationale leider te zijn in de kerncentrales van de vierde generatie. Die vragen minder nucleaire brandstof, maken minder en onschuldiger afval en produceren radio-isotopen. Het SCK in Mol is sinds een halve eeuw de internationale maatstaf voor proefreactoren. Het Zwitserse CERN, voor de research naar de bouwblokken van de kosmos, lokt deskundigen van over de wereld. Het SCK kan met Myrrha een gelijkaardige rol spelen in schonere kernenergie.

De Vlaamse regeringen kunnen natuurlijk allerhande zoetwaterinitiatiefjes blijven verzinnen genre ‘Vlaanderen in Actie’. Meer dan sexy brochures, hete lucht en academische zittingen met de usual suspects houden die niet in. Beter is dat er opvallende, symbolische stappen worden gedaan. Myrrha is een excellent voorbeeld en de Lange Wapper, met een betere verbinding aan het Sportpaleis, eveneens.

Om Mol alsnog aan de 12 miljoen euro te helpen, geldt de Maddens-doctrine. Bart Maddens pleit ervoor om de facto bevoegdheden naar Vlaanderen te trekken, omdat de federale overheid en de federale instellingen hetzij treuzelen, niet thuis geven, of boycotten. Een mooi voorbeeld is de recente beslissing van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten om na verwaarlozing door de federalen, een tweede pensioenpijler te beginnen voor hun ambtenaren.

De Vlaamse minister voor Financiën, Begroting en Werk, Philippe Muyters, kan, als hij wil en kracht toont, euro’s vinden voor Myrrha. Het SCK is een federale wetenschappelijke instelling, maar in meerderheid zijn de medewerkers en de leiding Vlamingen en voor Vlaanderen is dit researchcentrum. Een kwarteeuw geleden bracht de Derde Revolutie in Vlaanderen – de DIRV – een resem initiatieven op gang voor meer onderzoek, nieuwe bedrijven, internationalisme. Imec voor micro-elektronica en nanotechnologie, het Vlaams Instituut voor Biotechnologie, het VITO – niet-nucleair onderzoek in Mol – zijn voorbeelden. Tel bij deze nieuwelingen het Tropisch Instituut, het staalcentrum OCAS in Zelzate, Digital Signal Processing Valley in Leuven, de groeiende onderzoeksdriehoek Leuven, Eindhoven en Aken, onuitgeputte kansen voor kolenchemie in Limburg (daar zitten op exploiteerbare diepten kolensoorten die voor eeuwen een heel-Limburgse Ruhr, met als partner DSM en zijn afsplitsingen in Heerlen, kunnen voeden). Nieuw en oud in het onderzoek hebben Vlaanderen verjongd en verstevigd. Minister Muyters kan een historische rol spelen voor Myrrha.

DE AUTEUR IS VOORZITTER VAN DE ADVIESRAAD VAN TRENDS.

Frans Crols

De Vlaamse regeringen kunnen natuurlijk allerhande zoetwaterinitiatiefjes blijven verzinnen.