De boomlange prooi

Tussen Innogenetics en zijn eigenaar Abbott gaat het er niet bepaald gezellig aan toe. Dat blijkt onder meer uit het feit dat CEO Christiaan De Wilde monddood wordt gemaakt door zijn Amerikaanse broodheren. Die willen Innogenetics verkopen. Het wakkert de vrees aan dat golffanaat De Wilde ingaat op een van de vele jobaanbiedingen.

Nauwelijks een half jaar nadat Abbott de farmadivisie van Solvay kocht, wil het af van Innogenetics, dat een jaar eerder door Solvay was gekocht. Erg vervelend voor de 340 werknemers van Innogenetics en hun CEO. Rudi Mariën, medestichter en toenmalig bestuursvoorzitter van Innogenetics, vreest zelfs dat De Wilde zijn biezen zou kunnen of moeten pakken. “Bij overnames is het drama dikwijls dat de overnemer kost wat het kost de CEO wil vervangen. En ik weet ook dat hij gesolliciteerd wordt door veel bedrijven en niet alleen in de biotech”, zegt Mariën. “Hij heeft toch een beursgenoteerd bedrijf gerund in moeilijke omstandigheden en betere resultaten gegenereerd. He has delivered.”

Dat De Wilde nog altijd aan boord is bij Innogenetics, is ook niet vanzelfsprekend. “Hij had al lang de boot kunnen verlaten. Maar of hij eeuwig gaat blijven? Ik denk het niet, behalve als de uitkomst van dit verhaal iets is wat hem aanstaat”, zegt Mariën, doelend op zijn overweging om mogelijk weer te investeren in Innogenetics.

Nochtans veroorzaakte de benoeming tot CEO van de boomlange mid-veertiger De Wilde in 2007 – amper een jaar nadat hij financieel directeur was geworden – heel wat wenkbrauwengefrons. In tegenstelling tot zijn voorgangers had De Wilde geen wetenschappelijke achtergrond. Maar Mariën heeft zich zijn keuze nooit beklaagd. “Hij was wellicht de eerste CEO van Innogenetics die goed wist wat capital expenditure is en dat kapitaal een rendement moet hebben. Bij Johnson & Johnson, het moederbedrijf van Janssen Pharmaceutica, waar hij zeventien jaar heeft gewerkt, werd dat er met de paplepel ingegoten”, zegt Mariën.

De voorgangers van De Wilde als CEO waren vooral medici of wetenschappers. “In de beginperiode van het bedrijf had je dat ook nodig, maar op zeker moment moest er worden geswitcht naar realisme. Met Christiaan is dat gebeurd. Een zeer verstandige man, die complexe situaties kan vatten, hoewel hij geen wetenschapper is.”

De Wilde studeerde onder meer boekhouding en fiscaliteit in Gent en Brussel, later aangevuld met opleidingen aan het International Institute for Management Development in Zwitserland en aan de Kenan-Flagler businessschool van de universiteit van Noord- Carolina in de VS. In 1988 startte hij bij J&J Medical Benelux, waar hij het midden 2000 schopte tot financieel en logistiek directeur voor de Benelux. In mei 2005 nam hij dezelfde functie op bij Janssen-Cilag, de Europese verkooporganisatie van J&J, voor de afdeling België en Luxemburg. In september 2006 stapte hij over naar Innogenetics als financieel directeur. Ruim een jaar later werd hij er dankzij Mariën CEO, nadat de Duitser Frank Morich ontslag had genomen.

Volley en golf

Mariën ontmoet De Wilde, een volleybalspeler in zijn vroegere jaren en vader van drie dochters, nog occasioneel. “Een aimabele man, toch minstens naar mij toe”, lacht Mariën. “Ik voel hem aan als een zeer open persoonlijkheid. En hij nam de beslissingen die voorgangers lang niet genomen hadden. “De verkoop kon toch een stukje beter bij Innogenetics. Het waren geen agressieve salesjongens, misschien te soft. Hij heeft daar een andere ploeg gezet en die doet het uitstekend. Geen heilige huisjes. Hij pakt de zaken aan en boekt resultaten. Dat is de cultuur van J&J.”

Ook golfpartner Luc Missinne kent die doortastende aanpak van De Wilde. “Je leert op een golfterrein mensen kennen, hun niveau van risico nemen, van relativeren en van zich druk te maken in kleine dingen. En op het golfterrein gaat De Wilde er 200 procent voor en schuwt hij risico’s niet, stelt Missinne, de algemeen directeur voor België en Frankrijk van het communicatiebureau Porter Novelli. “Hij heeft zoiets van ‘ik ben hier niet om platgetreden paden te bewandelen en dan te verwachten dat ik dan beter ga doen dan mijn concurrenten’. Ik denk dat hij ook zo een beetje naar zaken kijkt.” Als het dan tegenvalt, kan De Wilde zich daar wel druk in maken, besluit Missinne. “Maar hij werkt dat niet op anderen uit.”

Mariën overweegt weer in Innogenetics te stappen, blz. 70

Door Bert Lauwers, illustratie: Jens Claessens

“Hij was wellicht de eerste CEO van Innogenetics die goed wist dat kapitaal een rendement moet hebben”

Rudi Mariën