De beste adressen in Cannes

Op 12 mei start de 57ste editie van het Filmfestival van Cannes, traditioneel dé jaarlijkse afspraak voor alles wat naam en faam heeft in het filmwereldje. Maar ook buiten de festivalperiode lokt de Zuid-Franse badstad heel wat schoon en vooral rijk volk. Want Cannes is méér dan het festival. Een verkenning.

Info: www.cannes.fr

Ooit was Cannes een verrukkelijk klein stadje, één van de pareltjes van de Côte d’Azur. Tot de filmwereld, die walgde van het fascistische Italië van Mussolini, in 1939 besloot om er een nieuw festival te beginnen. Cannes zou de concurrentie moeten aangaan met de Mostra van Venetië, het filmfestival dat sinds jaar en dag als norm gold, maar waarvan de selectie inmiddels was aangetast door het Italiaanse regime. LouisLumière, de uitvinder van de film werd de eerste voorzitter van het Filmfestival van Cannes.

Stampende laarzen gooiden nog roet in het eten en pas in 1946 zou RenéClémant de eerste GrandPrix, de voorganger van de GoudenPalm, in de wacht slepen voor ‘La Bataille du Rail’. De prijs voor de beste vertolking ging naar MichèleMorgan voor haar rol in ‘Symphonie Pastorale’ van JeanDelannoy.

Film

Dankzij de stijgende populariteit van het festival ging Cannes zijn omgeving en hotels – met name het Carlton – ook als achtergrond lenen voor verschillende films van bekende cineasten. Onder meer voor ‘To Catch a Thief’ (1954) van AlfredHitchcock met CaryGrant en GraceKelly, ‘Mélodie en sous-sol’ (1962) van HenriVerneuil met JeanGabin en AlainDelon, ‘In Bed with Madonna’ (1991) van AlexKeshishian en ‘Femme Fatale’ (2001) van BriandePalma.

Cannes was ook het decor voor een groot succes uit de jaren zestig: ‘Le Masque de Fer’ (1962) van Henri Decoin met Jean Marais, die vooral werd gedraaid in het koninklijk fort van Sainte-Marguerite, op het grootste van de Lé- rins-eilanden ter hoogte van Cannes. Je vindt er de staatsgevangenissen en de cel van ‘Masque de Fer’, waar de mysterieuze man elf jaar lang gevangen zat. Vandaag herbergt het koninklijk fort onder meer het MuséedelaMer dat, samen met het MuséedelaCastre (schilderijen, antiquiteiten, muziekinstrumenten…) op de heuvels van het oude Cannes, het enige museumaanbod in de buurt vormt.

Ook vóór die tijd deed Cannes al aan film, zij het dan op een zeer discrete en vertrouwelijke manier. GérardPhilippe, een ware icoon van de Franse film, werd er in 1922 geboren. Aan de avenue du Petit Juas 31, waar vroeger het huis van de acteur stond en nu een modern gebouw, vind je een plaat ter nagedachtenis aan hem.

Ook LouisJourdan is een kind van Cannes. De ouders van deze Franse acteur, die overigens ook succes oogstte in Hollywood, waren immers de eigenaars van het GrandHôtel. En de huidige avenue Maurice Chevalier leidt nog altijd naar een landgoed van 4 hectare dat de vermaarde acteur en conferencier vanaf 1927 in Cannes betrok en waar hij de grootste namen uit de wereldwijde showbizz- en de filmwereld ontving.

Maar echte cinefielen zullen in Cannes, buiten de festivalperiode, toch wat op hun honger blijven zitten. Er is één echt interessant adres: CinéFolie, de filmwinkel die een ruime keuze foto’s, boeken, posters en ansichtkaarten over het onderwerp biedt, aan de rue des Frères-Pardignac op vijf minuutjes lopen van het Nouveau Palais des Festivals.

Er is ook al wel heel lang sprake van een filmmuseum, maar niemand weet wat je daar zou kunnen doen of vinden. Zodat het scherm van het project dus hopeloos wit blijft. Maar toch! God weet dat de grote namen van de zevende kunst hier hun sporen hebben nagelaten. De beste films zijn in Cannes vertoond, de grootste acteurs en cineasten hebben hier vertoefd en schreven en spraken edelmoedig over hun vak.

Restaurants

Buiten de periode van het festival van de zevende kunst, komen mensen hier dus niet echt voor de film. En toch is het hier het hele jaar een gaan en komen van prinsen en prinsessen, captains of industry en showbizzvedetten. Bankiers en acteurs landen het hele jaar door met hun privé-jets op de landingsbanen van het vliegveld van Mandelieu, dat vlakbij het centrum ligt… Cannes moet dus wel meer zijn dan film.

Het tamelijk levendige centrum, met zijn beroemde, compleet nieuw aangelegde rue d’Antibes, een klus die maanden in beslag nam, en de Croisette, zitten stampvol met vertegenwoordigers van de upper ten. Ze mengen zich vrolijk met de kleine lieden van de stad die, als alle toeristen hun hielen lichten, slechts 70.000 inwoners telt.

Langs deze twee hoofdaders vind je vooral luxewinkels, terwijl de voedingswinkels en eethuizen meer geconcentreerd zijn op de Marché Forville – waar de TaverneLucullus een waar begrip is – en in de pittoreske rue Meynadier, buurten waar je de echte geur van de Middellandse Zee kunt opsnuiven. Als je op zoek bent naar een paar originele winkeltjes of een gezellige plek om een borreltje of een koffie te drinken, dan moet je in de rue Hoche zijn.

Vandaag telt Cannes, naast de vijfsterrenpaleizen die we hierboven al even aanhaalden, hotels, residenties, appartementen en studio’s in alle categorieën. In totaal ruim 5000 hotelkamers en meer dan 2500 studio’s en appartementen te huur!

Aan restaurants ontbreekt het er evenmin: er staan er maar liefst 315 in Cannes geregistreerd, met voorop de vermaarde LaPalmed’Or van ChristianWiller en de al even gerenommeerde La Villa de Lys van BrunoOger.

Het zijn echter lang niet de enige adressen die de bezoekers een smakenfestival bieden: de Côte, de Royal Gray, la Scala, Chez Félix, Méditerranée, de Roseraie, le Relais des Semailles, le Cristal, l’Amarante, le Festival, le Mesclun, le Mal Assis, Côté Jardin, Gaston-Gastounette, l’Arménien, Chez Panisse en nog vele andere restaurants verdienen een plaatsje in het adressenboek van de fijnproever.

Cannes is ook een belangrijke congresstad: van de 2,5 miljoen bezoekers per jaar zijn er 450.000 congresgangers voor maar liefst 110 evenementen. Bekendste is, na het Filmfestival, de internationale muziekbeurs Midem.

Rust

Bij gebrek aan grote musea is Cannes, met zijn baai van tien km fijn zand, vooral een amfitheater met uitzicht op de Middellandse Zee. Met de Maritieme Alpen in de rug, Nice en zijn luchthaven op 25 km afstand in het westen, vormt de stad het centrum van de Franse Rivièra, halfweg tussen Mo-naco en Saint-Tropez.

Veel Belgen weten dat Cannes een plezierbotenparadijs is met zijn vier havens waarin maar liefst 2500 jachten liggen. Omdat Cannes helemaal naar de zee gekeerd is, gaat er veel aandacht uit naar de Lérin-eilanden: Saint-Honorat en Sainte-Marguerite. Natuur en cultuur gaan er hand in hand. En voor degenen die zich even of een paar uurtjes willen afzonderen van het mondaine stadsleven, bieden zij een rust die menig dichter tijdens zijn verblijf in de stad heeft kunnen waarderen.

Serge Vanmaercke

Bankiers en captains of industry landen het hele jaar door met hun privé-jets op het vliegveld van Mandelieu, dat vlakbij het centrum van Cannes ligt.