De belangrijkste man in de autosector

PSA Group, de bouwer van Citroën en Peugeot, wil samengaan met Fiat Chrysler Group. De Portugees Carlos Tavares zal de fusiegroep leiden. Hij is een beenharde CEO, die concurrentiestrijd leeft en ademt.

“Tot 2030 krijgen we chaos in de auto-industrie. Niet alle autobouwers zullen die darwinistische strijd overleven. Want ze zullen niet allemaal mee zijn in de omschakeling naar de elektrische wagen.”

Carlos Tavares, de CEO van PSA Group, de bouwer van de automerken Citroën, Opel en Peugeot, nam de voorbije week alle twijfels weg wie de belangrijkste man in de autosector is. Zelfs Herbert Diess, de CEO van Volkswagen Group, het nummer één in Europa, geeft toe “dat PSA gevaarlijker wordt”.

Carlos Tavares wordt de CEO van een nieuwe fusiegroep van PSA Group met Fiat Chrysler Group, als die de komende weken wordt beklonken. De fusiegroep zou de vierde grootste autobouwer worden, met een verkoop van 8,7 miljoen wagens, een omzet van 170 miljard euro en een leger van 410.000 werknemers. De fusie zou voor 3,7 miljard euro synergie creëren. Beide partijen zouden er voordeel uit halen. Fiat Chrysler zoekt al jaren een partner en is vooral winstgevend in Noord-Amerika. De groep staat omzeggens nergens met elektrische wagens. PSA Group haalt al jaren recordcijfers, maar teert hoofdzakelijk op Europa. De internationalisering gaat heel moeizaam. Peugeot heeft een mislukt avontuur in China achter de rug.

Kostensnijder

De mooie balanscijfers zijn het werk van Carlos Tavares. De Portugees werd in 2014 de CEO van een bijna failliete onderneming. In de zomer van 2013 had Tavares de deur dichtgetrokken bij Renault. Daar was hij sinds 1981 aan de slag. In 2011 werd hij de nummer twee onder Carlos Ghosn, de vorig jaar van zijn voetstuk gevallen topman. “Op een bepaald moment heb je de zin en de energie om CEO te worden. Ik heb ervaring zat. Ik kan bij elke autobouwer aan de slag.” Toen Tavares dat in de zomer van 2013 liet optekenen, was zijn loopbaan bij Renault twee weken later afgelopen. Er kon slechts één Carlos de nummer één zijn.

Tavares kwam met de grote trom binnen bij PSA. Kosten wegsnijden had hij van Ghosn geleerd, en dat deed hij dan ook bij PSA Group. Het personeel moest zwaar inleveren, of mocht afzwaaien met hoge vertrekpremies. De voorbije vier jaar verdwenen bijna 14.000 banen in Frankrijk. “Hij zal je afmaken, maar wel met de glimlach op het gezicht”, zegt een vakbondsman.

Lak aan franjes

Carlos Tavares vindt dat hij het goede voorbeeld geeft. De ascetische gestalte in sobere maatpakken wordt “de slechtst geklede autobaas” genoemd. Vliegen voor zaken doet hij met budgetcarriers. De privéjet van PSA Group vloog al vroeg de deur uit. Tgv-reizen doet hij in tweede klasse. Overnachten gebeurt in zakenhotels met maximaal twee sterren. En ook de maaltijden zijn spartaans: een slaatje met plastic bestek, in 20 minuten verorberd. In de hoofdzetel van Peugeot denken ze met weemoed aan de rijkelijke maaltijden, begeleid door exquise wijnen, schreef het Franse zakenblad Challenges enkele maanden geleden.

Carlos Tavares heeft lak aan al die franjes. Zijn leven loopt gechronometreerd als een klok. Dat komt ook door zijn hobby: rallyrijden. Autopiloten willen altijd winnen. Ze racen tegen de klok, blijven steeds koudbloedig en stressbestendig, en werken in teamverband. Tavares omringt zich met loyale medewerkers. Wie goed presteert, krijgt uitgebreid schouderklopjes. Al zijn er veel meer mensen die het met hem voor bekeken houden.

Tavares houdt er een verschroeiend tempo op na. Zijn werkdag in het Parijse hoofdkantoor begint om 8 uur en eindigt om 18 uur. In het weekend is hij daar nooit. Elke minuut is getimed, met korte vergaderingen en presentaties. In presteren is hij “een psychopaat” – zijn eigen woorden, meldde de Franse zakenkrant Les Echos. Steeds meer zal hij zijn grenzen verleggen. Als een messias, die een kruistocht voert, schamperde Challenges.

De voorbije maanden nam Tavares ook steeds uitdrukkelijker stelling tegen de almaar strengere uitstootnormen. De Europese Commissie verweet hij “amateurisme. De strenge CO2-normen zijn als een pistool tegen het voorhoofd van de autobouwers”.