DE BANK VAN GROOT-LIMBURG

Regionaal bankieren? Dankzij het ‘Limburg-gevoel’ gaat het goed met de Bank van Limburg, ook nu die behoort tot de Nederlandse Ohra-Groep. Niet iedereen kiest voor grote bankgroepen.

“De uitbouw van grote supermarktketens heeft de kruideniers ook niet doen verdwijnen,” zegt Alfons Cox, voorzitter en gedelegeerd bestuurder van de Bank van Limburg. “Ik geloof in regionale verankering. Als je de juiste snaar bespeelt, bereik je het juiste publiek.” En dat publiek is Limburgs. “Een marktstudie wees uit dat het Limburg-gevoel écht bestaat en dat er ruimte is én blijft voor een regionale bank,” gaat Cox voort.

Tot 1 januari 1997 heette de instelling Limburgs Beroepskrediet ( LBK). De geschiedenis van het LBK gaat terug tot 1930, toen een aantal middenstanders de handen in elkaar sloeg en een financiële instelling voor kleine zelfstandigen oprichtte. “Uiteindelijk was het LBK uitgegroeid tot een kredietvereniging onder de vleugels van de Nationale Kas voor Beroepskrediet. Ons beperken tot beroepskredieten leek ons echter geen goed idee. Onvermijdelijk zouden wij door iemand worden opgeslokt,” stelt Cox. “Toen duidelijk werd dat wij in Limburg voldoende marktpotentieel hadden, hebben wij het bankstatuut aangevraagd. Momenteel kunnen wij alle bankproducten aanbieden.”

Maar intussen is de bank toch – sedert een half jaar – een onderdeel van de Nederlandse verzekeringsgroep Ohra? “Wij zijn de voorbije jaren door heel wat binnen- en buitenlandse instellingen benaderd,” vertelt Cox. “Vrij snel bleek dat ook wij niet buiten die concentratiebeweging zouden kunnen blijven. We waren ervan overtuigd dat we alleen zouden kunnen overleven, maar toch leek het ons geloofwaardiger om onder de Ohra-paraplu te kruipen. Ohra, dat ook aandeelhouder is van Bankunie, Credimmo en een aantal regionale verzekeringsmaatschappijen, heeft wel duidelijk gesteld dat het onze regionale eigenheid zal naleven.”

Het netwerk van de Bank van Limburg telt momenteel twaalf kantoren. “Maar daar moeten er binnenkort nog enkele bij komen,” aldus Cox. “Wij gaan misschien de grens over, in eerste instantie naar Nederlands-Limburg, in tweede instantie naar de hele euregio, inclusief de streek rond Aken. De invoering van de euro zal dit proces zeker versnellen en ook Ohra ziet deze uitbreiding zitten.”

In 1997 diende de Bank van Limburg eenmalig hoge kosten te boeken door het niet-toetreden tot het (nieuwe) net van het Beroepskrediet. “Dit jaar draaien wij minstens break-even. Ook blijft ons balanstotaal stabiel op 7 miljard frank, ondanks de terugbetaling van 1,5 miljard frank interbancair ontleende gelden aan het Beroepskrediet,” rekent Cox voor. “Onze rentemarge stijgt van 64 miljoen frank in 1997 tot 114 miljoen (7 miljoen hoger dan gebudgetteerd) in 1998 en het bankproduct verdubbelt tot 150 miljoen frank. Dat is dan het Limburg-gevoel in cijfers.”