De Amerikaanse onmacht van een Deen

Thomas Bjorn is er opnieuw niet in geslaagd om een toptoernooi op Amerikaanse bodem te winnen.

De Amerikaan Phil Mickelson won tijdens het weekend van 15 augustus zijn tweede major in het US PGA Championship, nadat hij vorig jaar al de beste was in de Masters. Het laatste toptoernooi van het jaar, gespeeld op Baltusrol in New Jersey, werd zo geteisterd door onweer dat het gebeuren uitliep tot maandagmiddag. Bij de twaalf spelers die vertraging opliepen, waren er nog drie die het toernooi konden winnen voor duizenden toeschouwers die waren teruggekeerd voor een gratis voormiddagje golf, op een terrein dat al even mythisch is als St.-Andrews: Mickelson, de Deen Thomas Bjorn en de Australiër Steve Elkington. De twee laatstgenoemden stonden min drie, op een slag van de thuisspeler, met elk nog drie holes te gaan.

Voor veel waarnemers was Bjorn de favoriet, omdat hij zaterdag met een verbluffende 63 het record van het parcours had geëvenaard. Maar de man die al acht toernooien won in de Europese Tour struikelde in de laatste rechte lijn. Net zoals de Australiër speelde hij op de laatste drie holes de par. Ondertussen sloeg de zeer onregelmatig spelende Mickelson een birdie op de laatste hole, en dat zoals alleen hij dat in het korte spel kan: een lobje vanaf de boord van de green.

Op de achttiende hole, een par vijf, koos Mickelson na de drive voor een houten drie en belandde zijn bal rechts van de green in de rough. Een ideale slag voor de linkshandige, die zijn sand wedge bovenhaalde en zijn bal met een droge tik tot op een halve meter van de hole bracht. Er volgde een blindelings geslagen putt, en de overwinning was binnen.

“Ik volgde het allemaal op televisie. Toen ik zag waar Phils balletje na zijn tweede slag terechtkwam, wist ik dat hij het toernooi zou winnen,” zei de Bjorn. “Voor hem was het een ideaal scenario. Ik strand dus weer op een zucht van de overwinning op Amerikaanse bodem. Ik was hier al eens derde en twee keer tweede in de US Open, maar ik laat de moed niet zakken. Ooit lukt het wel, dat weet ik zeker.”

Phil Mickelson zal dat zeker beamen. Zelf probeerde hij een tiental jaar om de Masters te winnen, en uiteindelijk lukte het in 2004. “Hoe ik dat voor mekaar kreeg? Spelen voor het plezier. En hier vond ik het zeer leuk spelen, want het publiek was fantastisch voor me.”

Zoals het hoort kreeg de local hero een paar seconden na zijn overwinning een telefoontje van George Bush jr, terwijl Tiger Woods, nog altijd nummer één van de wereld, samen met Davis Love III op min twee eindigde en eventjes uit het voetlicht verdween.

John Baete