Danny Venlet, de Belgische Design Doctor

Danny Venlet pendelt momenteel tussen België en Melbourne, waar hij een bar annex restaurant en nachtclub van 3000 vierkante meter inricht in het oude postgebouw van de stad. Maar ook op de Interieurbiënnale van Kortrijk, nog tot en met 24 oktober, is het werk van deze Belgische ontwerper en binnenhuisarchitect te bewonderen.

Het Belgische bedrijf MNM heeft vorige week de Man-Chi-stoel op de markt gebracht. Het gaat om een multifunctionele zetel die Danny Venlet (46) enkele jaren geleden al ontwierp voor het Antwerpse schoonheidsinstituut Man-Chi, dat op dat ogenblik een uitsluitend mannelijk publiek had. Daar maakte de stoel in de eerste plaats kennis met de billen en voorarmen van gestresste mannen die er schrijlings op plaatsnamen in de etalage van het kleine pand om hun deltaspieren te laten bewerken voor het oog van de nieuwsgierige voorbijgangers. In de praktijk echter bleek dat deze stoel ook ideaal was voor een snelle hap uit het vuistje, of om een tijdschrift te lezen…

“Ik houd ervan een object te ontwerpen voor een bepaalde plaats en achteraf eigenschappen te ontdekken waardoor het geïntegreerd kan worden in andere omgevingen, waar het trouwens een visitekaartje wordt voor de plek waarvoor het werd gecreëerd. Elk object krijgt de naam van de plaats waarvoor het werd ontworpen en fungeert dus, zij het ongewild, ook als promotiemateriaal voor een bepaalde plek.” De Man-Chi-stoel maakte bijvoorbeeld deel uit van een geheel dat Danny Venlet tekende voor het gelijkvloers en de kelder van Man-Chi. En je kan ervan opaan dat deze plaats ook meer aandacht zal krijgen nu de stoel die er symbool voor staat op de markt komt.

Vergadertafel op wieltjes

Al van bij zijn debuut, in 1988, is het eerder de filosofie van het ontwerp dan de esthetiek op zich die de rode draad vormt in het werk van Danny Venlet. “De fun op het vlak van het concept en de striktheid op formeel vlak zijn twee constanten,” vertelt Venlet, “ook al vertaalt die striktheid zich uiteindelijk in heel uiteenlopende esthetische vormgevingen.”

Op de Interieurbiënnale in Kortrijk kunt u ook een heel nieuw project van Danny Venlet zien, namelijk een grote lamp. Het is trouwens altijd uitkijken naar nieuwe creaties van Venlet, want voor een gevestigde naam die al meer dan vijftien jaar actief is, blijft het aantal objecten dat op de markt is, toch tamelijk beperkt. Tachtig procent van het omzetcijfer van Venlet Interior Architecture is afkomstig uit zijn activiteiten als binnenhuisarchitect.

Easy Rider, de vergadertafel op wieltjes voor Bulo, die dit project in 2002 bestelde voor het gamma Carte Blanche (voor de huidige editie stelt Vincent Van Duysen een project voor) is tot nu toe het populairste object van Danny Venlet. “Ook hier gaat het om fun en striktheid,” merkt Venlet op.

Behalve de functie en de vorm heeft de ontwerper ook veel aandacht voor de impact van een ontwerp op het gedrag van de gebruiker. “Een meubel is geen statisch object, het lokt een reeks interacties uit. De Benelux-directeur van Timberland heeft bijvoorbeeld drie Easy Riders in zijn kantoor gezet die fungeren als vergadertafel. Op die stoelen is er al heel wat gebrainstormd. Ze zorgen automatisch voor een ontspannen en ludieke houding in de werkomgeving, hoe ernstig die laatste ook is. Ik kreeg het idee voor een vergaderzaal zonder vergadertafel door een café zonder toonbank, het Parmalat-café in Sydney, dat ik inrichtte tijdens mijn Australische periode. Het ging om een ruimte van tien meter diep en twee meter breed. Aangezien er geen plaats was om een toonbank te installeren, kreeg ik de ingeving om de hele infrastructuur van de toonbank als het ware aan de muur te hangen. De kelners werken dus van aan de muur.”

Van Casa naar Sydney

Na zijn studies aan het Sint-Lucas-instituut in Brussel ging Danny Venlet aan de slag bij Casa in het Basilix-winkelcentrum in Koekelberg. “Maar ik voelde me er niet echt goed en ik begon te sparen om terug te gaan naar Australië, waar de moderne architectuur en het modern design toen opgang maakten.”

Het ging wel degelijk om een terugkeer, want Danny Venlet werd immers geboren op een schapenkwekerij die zijn Nederlandse ouders uitbaatten in Victoria, Australië. Toen hij zeven was, kwamen zijn ouders terug naar hun vaderland. Danny ging op internaat, zij het maar voor heel even, want het gezin emigreerde al heel vlug naar België. Zijn dubbele nationaliteit dankt Danny aan zijn ouders en aan het land waar hij geboren werd, maar uiteindelijk is België toch zijn echte vaderland, al staat de Belgische nationaliteit niet vermeld op zijn paspoort.

In Sydney ontmoette Venlet Marc Newson, die ondertussen een echte beroemdheid is in de wereld van het internationale design en waarmee hij samen met een derde partner, Tina Engelen, Daffodil Design oprichtte.

“Het was een periode van hoogconjunctuur in Australië: alles bloeide er; klanten gaven je vaak carte blanche om een project te realiseren. De zaken liepen vlot. Het project van het Burdekin Hotel in Oxford Street in Sydney kreeg een reportage van acht pagina’s in Domus, de bijbel van de tijdschriften voor architectuur en design. Maar twee jaar later besloot ik uit het partnerschap te stappen. Newson had toevallig kennisgemaakt met een Japanse financiële vennoot die hem zou helpen om te groeien, terwijl ik altijd beducht was voor een financieel partnerschap.”

Danny Venlet begon dus voor eigen rekening interieurs te ontwerpen voor cafés, bars, hotels, coffeeshops, winkels enzovoort. In die periode ontwierp hij al meubilair bestemd voor de panden waarvoor hij de binnenhuisinrichting deed. “Elk jaar ging ik naar het Meubelsalon in Milaan, het Mekka van het hedendaags design, met al mijn projecten onder de arm. De contacten met de interieurfirma’s bleken er erg productief, maar zodra ik weer in Australië was, verwaterden ze systematisch. Voor Europeanen lijkt de afstand tussen Australië en Europa immers een grotere hinderpaal te zijn dan voor de Australiërs. Een van mijn creaties, de Q-stoel, die zowat overal publiciteit kreeg en die ik ontwierp voor de nachtclubketen met dezelfde naam, is nog altijd niet op de markt, dat zegt genoeg. Daarom besloot ik in 1998 terug te keren naar België. En sindsdien gaan de zaken goed. Mijn kantoor heeft nu vier medewerkers. We hebben projecten gerealiseerd voor privé-woningen en voor openbare ruimtes (bijvoorbeeld de Fragma-winkel in de Nationalestraat in Antwerpen). De Easy Rider is een succes, de lamp die op de Interieurbiënnale te zien is, heeft veel potentieel, wij sleepten een opdracht in de wacht voor de inrichting en het ontwerp van meubilair voor een nieuwe bibliotheek in Dendermonde in Oost-Vlaanderen. En dan is er natuurlijk ook nog het grote project in Melbourne.”

Voor dit gesprek ontmoetten we Danny Venlet vorige week, toen hij pas terug was uit Melbourne. Gezien de omvang van het project zal hij ongetwijfeld nog heel vaak pendelen tussen België en Down Under.

Serge Vanmaercke

Danny Venlet is de ontwerper van de Easy Rider, een verrijdbare werkplek met een rond zitje en een leuning die tegelijk kan dienstdoen als tafel.

Let’s Drop: zitmeubilair in de vorm van Engelse snoepjes, ontworpen door Danny Venlet.