Dan toch nog eens Phil

Met winst in de Masters bewees Phil Mickelson dat hij de voorbije winter goed heeft gewerkt.

De Amerikaan Phil Mickelson (33) is zich dan toch niet voor niets blijven inspannen. Niet minder dan 47 majors speelde hij om er uiteindelijk eentje te winnen. En wat voor een toernooi: de Masters van Augusta. Dat kreeg hij voor elkaar met een birdie op de laatste hole, genoeg om het te halen van de Zuid-Afrikaan Ernie Els.

Die toernooizege kwam trouwens niet te vroeg. Mickelson was de speler geworden die nooit won, de eeuwige tweede, de Poulidor van de greens. Maar in de 68ste editie van de Masters sloeg Mickelson toe in een episch duel met Els. De linkshandige lukte vijf birdies op de laatste zeven holes, waarmee hij twee eagles van Els pareerde.

Ook de Koreaan KJ Choi zorgde voor spektakel. Hij sloeg een bal binnen van op tweehonderd meter voor eagle. Ondertussen sloegen de Ier Padraig Harrington en de Amerikaan Kirk Triplett een hole in one. Zondag werden alles samen niet minder dan twaalf eagles geslagen, tot groot enthousiasme van het Amerikaanse publiek, dat voor een decibelrecord in de geschiedenis van de golfsport zorgde. Tenminste, als we de Ryder Cup even niet meerekenen…

Mickelson rondde de back nine af in 31 en strandde daarmee op een zucht van het record (30) van Jack Nicklaus in 1986, die op zondag vier slagen achterstand op de Australiër Greg Norman ongedaan maakte. De legendarische Amerikaan was toen 46 jaar en speelde uit met birdie-par-eagle-birdie-birdie-par.

Phil Mickelson zette alvast een hele krachttoer neer. Het was de eerste keer dat het terrein van Augusta, dat in 2002 werd verlengd, er zo hard en snel bij lag. Een weekje stevige zonneschijn had daarvoor gezorgd. De historici van Augusta bevestigen trouwens dat het parcours er nooit eerder zo moeilijk had bijgelegen. Alleen is Mickelson een kerel die er blijft voor gaan, met zo’n overgave en inzet dat het allemaal eenvoudig lijkt. Onlangs overtuigde hij een dienster in een restaurant, die aan een nieuwe auto toe was, om een Ford te kopen. Hij gaf het kind zelfs een fooi van honderd dollar om zijn argumenten kracht bij te zetten. Jawel, Ford is een van zijn sponsors.

Phil Mickelson stapt een beetje zoals Charlie Chaplin en ziet er met zijn kleine glimlachje soms wat simpel uit. Zijn uiterlijk verraadt niet dat hij in 1992 als psycholoog afstudeerde aan de universiteit van Arizona State. Misschien is het zijn onschuldige aard die ervoor zorgde dat hij zo lang op de grote bekroning moest wachten. Mickelson kreeg al jaren de raad om af te stappen van zijn longs draws bij de drive en veeleer te gaan voor fades. Pas de voorbije winter deed hij dat en meteen ging hij beter spelen. Zoals bleek op Augusta, waar hij op de erelijst de Canadees Mike Weir opvolgde, ook al een linkshandige.

Terwijl Mickelson het paradijs betrad, nam de 74-jarige Arnold Palmer definitief afscheid van een toernooi waaraan hij vijftig keer deelnam. De levende golflegende won de Masters in 1958, 1960, 1962 en 1964. Deze keer sloeg hij twee keer 84 en gaf toe: “Ik ben niet blij dat het gedaan is, maar het was wél tijd dat het gedaan was…”

John Baete