DAAR KOMT DE BRUID

Japanse paartjes trouwen in kleding uit Oostnieuwkerke. Oni Onik steekt steeds meer bewoners van het land van de Rijzende Zon in de kleding van hun leven.

In het naaiatelier van de nv Oni Onik is het opvallend stil. Geen geluid van volautomatische machines, die ratelend massa’s kledingstukken produceren. “Wij leveren artisanaal werk,” verduidelijkt zaakvoerder Jan Vanhoutte. “Er is geen bandwerk en geen lijnproductie, we werken met dagelijkse productielijsten. Elke stikster kan in principe een volledig kleed maken.”

Het bedrijf Oni Onik uit Oostnieuwkerke specialiseert in bruids-, avond- en cocktailkleding. Ook gepersonaliseerde uniformen voor hostessen, bedrijven of manifestaties steken in het gamma. Liefst 65% van de productie is maatwerk. De troeven van het bedrijf zijn het verfijnde vakmanschap, onder meer in de verf gezet door talrijke vakprijzen. Als eerste won Oni Onik in 1996 bijvoorbeeld de Trofee van de Kledingfederatie. Bovendien is het gamma zeer uitgebreid: van een baljurk tot korte cocktailkleding, of van een korte trouwjurk tot een kleed met een sleep van enkele meters lengte. Die kleding wordt alleen verdeeld via de speciaalzaak. Jan Vanhoutte heeft rechtstreekse contacten met 200 winkels in bruids- en stadskleding wereldwijd. Ook in het buitenland wordt nooit met agenten gewerkt. Die buitenlandse markt is overigens goed voor 70% van de omzet, die vorig jaar 55 miljoen frank bedroeg. Nederland, Duitsland en Japan zijn de belangrijkste exportlanden.

Het nog steeds 100%-familiebedrijf nv Oni Onik werd in 1962 opgericht door vader Jan Vanhoutte senior. Vandaag zorgen de dochters Dicky en Eline, en zoon Jan, voor het succesvol voortbestaan van het bedrijf. Ontwerp, productie én verkoop rusten in familiale handen. Via onderaanneming wordt het aanbod voor de klant stelselmatig uitgebreid. Bruidsschoenen, lingerie voor bruidjes en hoeden vervolledigen het gamma.

Toch knelt er één schoentje: de hoge loonlasten in België. Slechts enkele kilometers verder, in Noord-Frankrijk, zakken die loonlasten al met 35%. Want de productie gebeurt immers integraal in eigen land. “Niet uit principe,” meldt Jan Vanhoutte meteen. “We hebben geen seriewerk, automatisering is nauwelijks mogelijk. Door het maatwerk blijven transportkosten erg hoog.” De flexibiliteit verplicht bovendien een erg nauwe band met de productie: binnen de week maakt Oni Onik een bestelling klaar. En Jan Vanhoutte beklemtoont ten slotte de hoogkwalitatieve opleiding van de 25 Vlaamse werknemers.