Concurrenten hekelen mist rond deal GDF Suez

Het akkoord tussen de federale regering en GDF-Suez bevriest de verdere liberalisering van de energiemarkt voor minstens tien jaar. Dat vinden de concurrenten. Al merken ze vooral op dat ze officieel nergens van op de hoogte zijn. “Voor een sector waarvan iedereen zegt dat hij zo belangrijk is, is dat jammer. Net zoals bij de eerdere Pax Electrica’s is de informatie zeer fragmentarisch”, vindt Annemarie De Vreese, director marketing & external communica-tions van Essent.

Over de deal zelf is ze zo mogelijk nog duidelijker. “Er is te weinig mededinging en er komt er nog minder. Dit verhoogt de drempel voor nieuwe investeerders.” Dat beaamt Luc Sterckx, de voorzitter van Febeg, de vereniging van elektriciteitsproducenten. “België zit met een structureel tekort aan elektriciteitsproductie en een aantal steenkoolcentrales die aan het einde van hun levensduur zijn gekomen. Wij dringen aan op een stabiel investeringsklimaat en een soepeler vergunningsprocedure. Ik denk niet dat het vertoon van vorige week daar veel toe heeft bijgedragen.”

“Hoogstwaarschijnlijk schrikt vooral de instabiliteit van het beleid en de volatiele regulering potentiële nieuwkomers af”, vult Roberte Kesteman, gedelegeerd bestuurder van Nuon, aan. “De regering heeft de bevoorradingszekerheid willen garanderen. Het is jammer dat ze niet tegelijk stappen heeft gedaan om de concurrentie te bevorderen. Er is een belangrijke kans gemist om substantiële toezeggingen af te dwingen. Engagementen die écht worden nagekomen, zonder achterpoortjes zoals die blijken te bestaan in de Pax Electrica.”

Daarmee refereert ze aan Luc Sterckx, die ook CEO is van SPE en vorige week meldde dat Electrabel zich niet aan zijn afspraken hield. “Volgens een overeenkomst in Pax Electrica II moesten zij ons 285 MW extra capaciteit bezorgen. Dat is tot nog toe niet gebeurd. Conclusie: de verhoudingen blijven precies hetzelfde als tevoren.”

“Dit is een gemiste kans om de situatie te verbeteren”, oordeelt Olivier Van der Maeren, adviseur van het VBO. “Nieuwe investeerders hoopten op een andere markt. Dat zou moeten worden verbonden aan de opbouw van een Centraal-West-Europese markt, zodat GDF Suez niet met SPE concurreert in België, maar met EDF, E.ON, RWE en anderen. Dat is een kwestie van transmissiecapaciteit, maar ook van marktorganisatie, en over dat laatste is er niets beslist.”

Hernieuwbare energie

Ook Peter Claes van de federatie van grote industriële energieverbruikers Febeliec had gehoopt op meer aandacht voor de noden van de industrie. “Er hadden bijvoorbeeld overgangsmaatregelen kunnen worden getroffen om, zoals in Frankrijk, com-petitieve prijzen voor de industrie te bekomen. De nucleaire rente had gedeeltelijk kunnen worden gebruikt voor de financiering van de investeringen in zeewindmolenparken.” Dat er in hernieuwbare energie een nieuwe dominantie dreigt van Electrabel, door de toezegging om 500 miljoen euro te investeren, betwijfelt Sterckx. “Die markt is nog niet voldoende ontwikkeld. Er is nog plaats genoeg.” Toch vindt De Vreese dat de bepalingen over de investeringen in hernieuwbare energie evenmin getuigen van een langetermijnperspectief. “500 miljoen, maar over welke periode? Alleen in België of ook elders?”

“Om de gewestelijke quota voor groene stroom te behalen en boetes te vermijden, moet Electrabel sowieso belangrijke investeringen in hernieuwbare energie doen de komende jaren”, stipt Kesteman fijntjes aan. “Als er door de deal dan toch meer hernieuwbare energie zou komen, kunnen we dat alleen maar toejuichen.”

Eén voordeel toch: we gaan precies op de hoogte worden gehouden van wat we missen. André Jurres, topman van het groenestroombedrijf NPG Energy, neemt zich voor elk jaar een studie te presenteren die zal weergeven wat de winsten waren die door de uitbaters van het nucleaire park het jaar tevoren werden gerealiseerd. “Zo kunnen we ieder jaar in België overwegen om onze positie te herzien.”

Opinie.

Het onderhandelingstalent van Gérard Mestrallet, blz. 10.