COLSAERTS SPREEKT

Na zijn sterke zevende plaats in de British Open reisde Nicolas Colsaerts af naar de VS, waar hij zijn selectie voor de Ryder Cup (september op het terrein van Medinah bij Chicago) wil binnenhalen. Maar tussendoor liet hij zich nog eens zien in België.

Colsaerts was de hoofdrolspeler op een evenement dat op 24 juli werd georganiseerd door golf.be voor de Belgische juniors, op Ternesse bij Antwerpen. Zijn clinic werd bijgewoond door bijna tweeduizend spelers, die hem volgden op een 18 hole die Colsaerts afwerkte samen met de beste twee Belgische amateurs, Thomas Pieters en Thomas Detry. Colsaerts sloeg er een 68, het record van het parcours. De Belgische profspeler speelt tegenwoordig dan ook op een zeer behoorlijk niveau: vijfde in de Race to Dubai, 33ste golfer in de wereld en op amper een plaatsje van de automatische selectie voor de Ryder Cup. Maar de kapitein van de Europese ploeg, de Spanjaard José-Maria Olazabal, heeft de naam van Colsaerts ongetwijfeld al genoteerd voor een van de twee wildcards waarmee hij zijn team kan aanvullen. Nicolas Colsaerts vertelt het zelf: “Ik was heel tevreden na de British. Zevende worden in een toernooi waardoor ik als kind al gefascineerd was, is gewoon fantastisch. Mijn 65 van de laatste dag was genoeg om de 72 van de tweede dag te vergeten. Ik eindigde één onder de par, een resultaat dat alle profspelers minstens willen halen (Colsaerts speelde 65-77-72-65, terwijl de Zuid-Afrikaan Ernie Els, de winnaar van het toernooi, in min zeven uitspeelde, nvdr). Het enige wat me ontbrak, was ervaring op de links, waar de wind vanuit de zee heel snel van richting kan veranderen en er zo voor zorgt dat je een hole helemaal anders moet aanpakken. Afhankelijk van de wind kun je soms een driver nodig hebben waar je anders met een ijzer 5 slaat. Maar goed, dit was nog maar mijn vierde major, het is dus normaal dat ik me nog niet zo snel kan aanpassen aan wisselende omstandigheden als de jongens met veel ervaring. In de British had ik geen problemen met mijn driver, vooral dankzij het werk van mijn swingcoach Michel Vanmeerbeek, zowel voor als na de Open. In de Ierse, Schotse en Franse Opens had ik in zeer slecht weer gespeeld, en dat had toch wel een negatieve invloed op mijn swing.”

“De zondagochtend van de British begon ik met veel zelfvertrouwen, omdat ik de laatste twee uur van de zaterdag goed had gespeeld. Het klikte ook allemaal perfect in elkaar. Maar ik speel dan ook dolgraag in Engeland, waar het applaus altijd gelijk evenredig is met de kwaliteit van de slag…”

Ryder Cup

“Iedereen spreekt me nu over de Ryder Cup, maar daar wil ik liever zo weinig mogelijk over zeggen. Ik geef toe dat het zeer moeilijk is om er niet aan te denken. Het is makkelijk te zeggen dat je je er niet mag op vastpinnen. Ja, ik denk dus constant aan de Ryder Cup als ik aan een toernooi bezig ben: dan kijk ik voortdurend naar het klassement van de andere kandidaten voor een selectie. Maar de laatste dag van de British kon ik de Ryder Cup helemaal uit mijn hoofd zetten. Ik zou trouwens niet weten hoe dat kwam, het ging gewoon vanzelf. Ik maak me dan ook geen zorgen: ik doe alles wat ik kan om mijn selectie te verdienen en ik weet dat ik al indruk maakte op sommige kampioenen, zoals de Schot Colin Montgomerie. Dat kan altijd een rol spelen, hoewel ik helemaal niet weet of ik in het Europese golfwereldje kan rekenen op gelobby van sommige sleutelfiguren. Olazabal zal zich hoe dan ook door niemand laten beïnvloeden, en dat vind ik ook goed. Met hem praat ik trouwens nooit over de Ryder Cup, zo zit ik niet in elkaar. Als we elkaar ontmoeten, dan spreken we over het spel en de techniek, meer niet. Ik hoor wel eens dat mijn manier van spelen perfect past bij het parcours van Medinah, dat zeer lang is. Maar eigenlijk kan ik me snel aan alle types van golfbanen aanpassen. Ik geef dus iedere week, iedere dag het beste van mezelf. En ik kan rekenen op een fantastisch team. Er hoeft dus niet meteen iets te veranderen voor mij…”

JOHN BAETE