Citroën C5

Allesbehalve slaapwekkend.

C itroën is tegenwoordig wel heel actief. Het stuurde nog maar pas de C2, C3 en Pluriel op ons af, of het toonde op de Autosalon van Parijs al de C2 VTS en de C4. Terwijl de C1 en C6 in wording zijn. Ondertussen kreeg ook het topmodel C5 een grondige beurt. Veeleer een soort reactie tegen degenen die zeiden dat het model, toen het vier jaar geleden werd gelanceerd, er nogal lomp uitzag. Ondertussen werden 460.000 exemplaren van de C5 verkocht, maar de concurrentie staat natuurlijk ook niet stil. Zeker niet in Frankrijk, waar de Renault Laguna en vooral de nieuwe Peugeot 407 scoren met een sierlijke lijn.

Niet alleen de snoet, maar ook de achter- steven is veranderd. En ziet er nu toch wel beter uit. Daarmee is de C5 ook twaalf centimeter langer geworden en dat komt veeleer de kofferruimte dan de binnenruimte ten goede. De Franse ingenieurs sleutelden ook aan de ophanging, die nu voor een betere wegligging zorgt. Moest ook, met de komst van twee nieuwe motoren. Benzinerijders hebben een uitgebreide keuze (1.8 l en 117 pk of 3.0 V6 en 210 pk) die nu wordt uitgebreid met een tweeliter van 143 pk. Voor dieselaars is er de ondertussen bekende 1.6 l van 110 pk (ontwikkeld door Ford en Peugeot), maar nu ook een tweeliter van 138 pk: een aanbod dat als een verademing komt na de grote en bij ons fiscaal ongunstige 2.2 l van 136 pk. Het gaat bij de diesels uiteraard telkens om HDI-motoren.

De C5 heeft nu ook een degelijke uitrusting. Zoals oriënteerbare lichten die destijds al op de legendarische DS zaten, dubbele en geluiddempende beglazing, navigatie, automatische lichten en wissers, parkeerhulp, inklapbare buitenspiegels. Inderdaad: zowat alles. Met daarbovenop een zogenaamd spoorassistentsysteem dat de bestuurder verwittigt wanneer hij over een witte streep rijdt. Met andere woorden: wanneer hij ongewild van baanvak verandert. AFIL, zo heet het systeem, is heel intelligent maar helaas ook soms vervelend, en moet er dus over waken dat de bestuurder bij de les blijft en zeker niet in slaap dommelt. Citroën gebruikt daarvoor zes infraroodsensoren die onder de neus zitten. Die verwittigen meteen de computer als de auto over een witte streep rijdt. In dat geval wordt de bestuurder niet gewekt met een geluid of visuele boodschap, maar hebben de technici van Citroën ervoor gezorgd dat de dijen eens goed gaan trillen. In de stoel van de bestuurders zit een trilsysteem, niets meer en niets minder. Een vibratie ter hoogte van het linker bovenbeen betekent dat je zo snel mogelijk naar de rechterkant van de weg moet. En omgekeerd als de rechterdij begint te trillen. Om misverstanden te vermijden en het ook niet te bont te maken op een parkeerterrein, bijvoorbeeld, wordt het systeem pas ingeschakeld vanaf tachtig per uur en het schakelt zichzelf uit als de richtingaanwijzer op een correcte manier wordt gebruikt. Het is trouwens ook mogelijk om het (optionele) systeem te allen tijde uit te schakelen. Origineel, dat wel, maar het moet zijn deugd nog bewijzen.

Christophe