Chips in de vuilnisbak

Het Zaventemse Waste Collection Systems zorgde de voorbije jaren met scherpe offertes voor flink wat opschudding onder verkopers van afvalcontainers. En nu lanceren Marc Verhoeven en Maarten De Jongh containers met ingebouwde chips. Wommelgem en Buggenhout bijten de spits af.

De inwoners van Wommelgem kennen sinds begin dit jaar goed de betekenis van het principe “de vervuiler betaalt”. De 8600 vuilnisbakken in de gemeente zijn er uitgerust met een elektronische chip, die alle gegevens over het afval van de inwoners registreert. Eind deze maand krijgen de Wommelgemnaars hun eerste, gepersonifieerde afvalfactuur in de bus.

Leverancier van dit zogenaamde diftar-systeem ( differentiële tarifering) is Waste Collection Systems ( WCS) uit Zaventem. Het containerbedrijf haalde in 1997 met acht werknemers een geconsolideerde omzet van 131 miljoen frank (zie cijfertabel), waarvan de helft in Nederland. “Differentiële tarifering in de ophaling van vuilnis betaalt op termijn zichzelf terug,” zegt Marc Verhoeven, gedelegeerd bestuurder van WCS.

ONDERGRONDSE CONTAINERPARKEN.

Nadat ze twintig jaar de Franse groep Plastic Omnium hadden vertegenwoordigd, startten Marc Verhoeven en Maarten De Jongh in 1994 hun eigen zaak op. Zij sloten een exclusiviteitscontract met de Italiaanse producent van afvalcontainers Ico Plastic en richtten WCS op. Het bedrijf heeft intussen vestigingen in Roosendaal (Nederland) – de woonplaats van De Jongh – en Zaventem, waar Verhoeven resideert.

De gescheiden ophaling van vuilnis zit in de lift. In 1997 verkocht WCS 300.000 afvalcontainers aan de overheid (30% van de markt). Daarnaast verkoopt het bedrijf ook glascontainers van het merk Reflex (Tsjechië) en metalen containers voor bedrijfsafval – een Sloveens fabrikaat volgens eigen ontwerp. Hier bezit WCS een aandeel van zo’n 70% in België. Ten slotte levert de onderneming plastic kratten voor de industrie en de voedingsnijverheid.

Van in het begin viel WCS de bestaande markt – gedomineerd door Plastic Omnium, Kliko, Otto, Sulo en SSI – aan met scherpe offertes. Vrij snel vond een algemene prijsdaling plaats. De prijs van de klassieke bak (120 liter, gesubsidieerd door de overheid) zakte gemiddeld van 1200 naar 500 frank. Ondanks alle juridische dreigementen van de concurrentie kende de strategie van het duo succes. Van de 600.000 afvalcontainers die de Belgische intercommunales en gemeenten de afgelopen jaren bestelden, leverde WCS zo’n 250.000 stuks. Al even sterk was hun verkoop van glasbollen: van de 6250 exemplaren die er sinds 1993 in België werden verkocht, waren er 5000 van het Zaventemse bedrijf.

De Jongh, gedelegeerd bestuurder van WCS: “Dé toekomst ligt evenwel in de ondergrondse verzamelcontainers. Op termijn is het niet langer hygiënisch verantwoord om op plaatsen met een hoge bevolkingsdichtheid zichtbare ophaalpunten te hebben. Ook liggen de inzamelkosten veel lager. De eerste systemen hebben we intussen verkocht aan het recreatiepark De Banjaard in Zeeland (Nederland).”

Voorts staat de elektronica al zo ver dat men makkelijk een registratie per volume of gewicht kan inbouwen. De Jongh: “Vanaf begin volgende eeuw zullen de inwoners, gewapend met een soort protonkaart, hun papier-, glas-, blik- en restafval naar hun ondergrondse containerparken op de hoek van de straat brengen. Nederland heeft zo al 10.000 eenheden besteld. In België hebben we al vijftien aanvragen binnen.”

ELEKTRONISCHE REGISTRATIE.

Naar analogie met Nederland en Duitsland beginnen de Belgische gemeenten nu ook de voordelen van het diftar-systeem te ontdekken. Na Wommelgem start Buggenhout met 5300 aansluitingen. De nieuwe ophaling, inclusief gewichtsregistratie, is voorzien tegen 1 maart 1999. Schoten en Mol bestelden ook een elektronische chip, maar dan bij Plastic Omnium. Zoersel, Namen en Gent schrijven binnenkort een aanbesteding uit.

Verhoeven: “De Nederlandse ervaring leert dat op deze manier de totale afvalstroom van de huisgezinnen met zo’n 30% kan dalen, terwijl de recyclagegraad met 8% stijgt. Toch schuilen ook addertjes onder het gras. Tarifering leidt immers vaak tot ontwijkgedrag in de vorm van afvaltoerisme of sluikstorten.”

Om dit euvel – afval in de bak kieperen van de buren – te vermijden, raadt WCS zijn klanten aan een kantelslot te kopen. Verhoeven: “Tegen 1000 frank per stuk zijn nagenoeg alle misbruiken uitgesloten. Ook bieden wij voortaan een read/write-chip aan. Zo krijg je onmiddellijk een overzicht van alle bestanden, wat discussies achteraf vermijdt.”

ERP