C3 = 02 .

Het is informatie die elke weldenkende liberale excellentie in dit land zou moeten doen watertanden. In de top-1000 van de snelst groeiende ondernemingen in Vlaanderen – de Trends Gazellen die deze redactie elk jaar in kaart brengt – prijkt een zestal particulier gerunde rusthuizen of seniorieën. Ze staan symbool voor pril privé-ondernemerschap in een sector die door overheidsinitiatief wordt gedomineerd. En elk van deze commercieel opererende bedrijven haalde de voorbij vijf jaar opvallend goede scores op het vlak van omzet, personeel en cashflow.

Hun namen: Clavan en Decorul uit Limburg, Castelmolen en Terlinden uit Oost-Vlaanderen, Dilhome uit Vlaams-Brabant en – opvallend – Paloke, een rust- en verzorgingstehuis uit Dilbeek van de familie De Wachter, dat in zijn regio zelfs op plaats 48 van de middelgrote ondernemingen prijkt en snelgroeiers uit de bouw, informatica, winkeldistributie en verwerkende industrie ver achter zich laat.

En jawel. Vlaams minister van Economie Patricia Ceysens ( VLD) en haar kabinetsmedewerkers spitsten de oren toen Trends hen enkele weken geleden in de Wetstraat 34-36 het Gazellenproject kwam voorstellen. Prompt gingen ideeën als een stage van de economie-ambtenaren bij de duizend snelste snelgroeiers (“zodat de administratie nog beter de noden van het bedrijfsleven leert kenen”) of een regelmatige peiling van de effectiviteit van de overheidsmaatregelen als waardevolle proefballonnetjes de lucht in.

Het is bekend. De 38-jarige en modegevoelige Patricia Ceysens wil met de drie C’s – creativiteit, competitiviteit en connectiviteit (‘netwerking’) – de Vlaamse economie revitaliseren. Ze hanteert daarvoor de chemische formule: C3 = 02. Een brouwsel dat sterk genoeg moet zijn om de vele C4’s van Ford Genk te doen vergeten. En precies in die door privé-ondernemers uitgebate rustoorden of seniorieën vindt ze een mooie illustratie van de creatieve dynamiek die onze economie rijk is.

We kunnen het enthousiasme van de liberale politica dan ook perfect delen. Ouderenzorg is een groeimarkt. Tegen 2050 is een kwart van de Belgische bevolking ouder dan 65 (zie blz. 88). De uitdagingen voor de overheid zijn er niet gering. En er is interesse van buitenlandse groepen in de Belgische markt. Zo werden al diverse rusthuisondernemers gepolst door Franse, Britse en Amerikaanse groepen om voet aan de grond te krijgen op de Vlaamse markt (zie blz. 56).

“Een journalistieke goudmijn,” zo vatten Trends-redacteurs Roeland Byl en Lieven Desmet de problematiek samen. “Veelzijdig, maatschappelijk én onderbelicht.” Maar, zo stellen ze vast: hoe komt het dan dat de Vlaamse overheid deze privé-rusthuizen stelselmatig benadeelt? Ouderenzorg wordt almaar meer geregeld via de non-profit en de openbare sector. Commerciële initiatieven lijken wel taboe. “Wij worden volledig in de wind gezet op het vlak van reglementering en financiering,” aldus Eginhard Van Wilder van de Federatie voor Onafhankelijke Seniorenzorg ( FOS). “Ronduit discriminerend, terwijl het huidige erkende aanbod niet volstaat om de toekomstige behoefte op te vangen.”

Hier klopt dus iets niet. Enerzijds wil de Vlaamse regering Gazellen in groeisectoren opvoeren als rolmodellen en anderzijds maakt ze hen het leven zuur. Eens te meer een voorbeeld van hoe het ene beleid haaks staat op het andere.

Als Patricia Ceysens van haar C3 een politieke goudmijn wil maken, zal ze in eerste instantie haar politieke collega’s moeten overtuigen. Ouderenzorg is een bevoegdheidskluwen en eenduidigheid in het beleid vormt de basis. Of haar C3-formule zal, zonder dat ze het goed en wel beseft, eerder de sluipende werking hebben van een CO-vergiftiging.piet depuydt

hoofdredacteur Piet Depuydt

Commerciële rusthuizen lijken wel taboe. Waarom maakt de Vlaamse regering het ondernemers toch zo moeilijk?