BV’S OP DE BEURSVLOER. HET GELD VAN DE STERREN
Wat doen 7 bekende Vlamingen naast bekend-zijn ?
Ze beleggen zowaar.
Bezit BRTN-journalist Paul D’Hoore VTM-aandelen ? Stopt presentator Herman Van Molle zijn geld in een Zweeds model ? Kreunt zanger Walter Grootaers als de dollar daalt ? Snapt Rode Duivel Marc Degryse méér dan de ballen van portefeuilles ? Wordt ex-wielrenner Rudi Daenens de wereldkampioen van de beursmakelaars ? Bereidt Lei Clijsters de beursintroduktie van AA Gent voor ? En waar belegt Tiercé-orakel Jaak Pijpen zijn renbaanmiljoenen ?
… Allemaal vragen die we ons panel bekende Vlamingen niet voorlegden. Dan nòg bleef er stof genoeg voor een gesprek over geld, beurs en beleggen. Bij wijze van opening vroegen we wat het woord beleggen voor hen betekent. Jaak Pijpen is als steeds het snelst weg.
– PIJPEN : De term beleggen voert me onvermijdelijk terug naar het tweede jaar Rechten. Professor Daems trachtte ons toen enige beurswijsheid bij te brengen aan de hand van een spel. Iedere student kreeg een fiktief bedrag ter beschikking om aandelen te kopen. Maar spijts de wijze raadgevingen van onze prof, ontdekten we snel dat de lukrake selektie van enkele aandelen nog het beste resultaat opleverde. Geen wonder dat ik me de beurs ging voorstellen als een soort casino, waar de faktor geluk de winnaars van de verliezers scheidde.
Die indruk werd later versterkt toen ik het wel en wee volgde van het aandeel D’Ieteren. Mijn oom bezat een pakketje aandelen van de autoverdeler en zag D’Ieteren stijgen van 3000 naar 250.000 frank, om later terug te vallen tot minder dan 100.000 frank.
– Ook niet mis als opbrengst ?
– PIJPEN : Ja, maar ik besefte dat sukses op de beurs onmogelijk was als je de aandelenkoersen niet op de voet kon volgen. Sorry, daar heb ik de tijd niet voor. Dus beleg ik niet in aandelen.
Ik beperk me tot vastrentende beleggingen en een beetje vastgoed : een eigen woonst en een appartement aan de kust. Pas op : dat beurswereldje intrigeert me wel. Maar voor een risicodragende investering moet ik er meer van afweten en me thuis voelen in de materie.
– Paarden !
– PIJPEN : Precies. Met een tiental mensen hebben we het plan opgevat een pot van 3 miljoen frank aan te leggen. Met dat geld zouden we dan op veilingen 10 veulens kopen, zowel volbloeddravers als springpaarden. We nemen aan dat uit die 10 veulens twee paarden komen die het zullen maken. Genoeg om een stevig rendement te krijgen op onze investering.
– Net als in het voetbal ?
– PIJPEN : De 8 paarden die geen kampioenen worden, zijn op volwassen leeftijd (2 tot 3 jaar) nog altijd hun beginkapitaal. Zodat we ze zonder verlies kunnen verkopen.
– Van voetbal naar beleggen. Voor Lei Clijsters maar een kleine stap, niet ?
– CLIJSTERS : Dat zou ik niet durven zeggen. In de aandelenwereld ben ik maar een klein amateurke. Ik kwam trouwens vrij toevallig met de beurs in kontakt. Toen ik bij Waterschei voetbalde, werkte ik bij een bank. Ik las de financiële publikaties en hoorde een kollega dagelijks zijn beurswinsten berekenen.
Sindsdien probeer ik zelf al eens een aandelenbelegging. Maar nooit voor grote bedragen. Het is en blijft een hobby. Zo kocht ik tijdens mijn “Mechelen”-periode aandelen Telinfo, het bedrijf van de toenmalige voorzitter John Cordier.
Niet mijn beste belegging, dat klopt. De koers daalde na mijn aankoop van 1300 frank naar 180 frank. Maar een poos geleden kocht ik rond 230 frank een pakketje Telinfo-aandelen bij. Waardoor ik een deel van mijn verlies goedmaakte (Telinfo kost momenteel iets meer dan 500 frank, nvdr).
– Men zegt dat Rudi Daenens reeds als wielrenner een gepassioneerd belegger was.
– DAENENS : Niet echt. Ik kocht en verkocht wel aandelen, maar deed dat als de eerste de beste beginneling. Pas sinds enkele jaren buig ik me professioneel over “geld” en “beleggen”. Ik zie beleggen trouwens veel breder dan een loutere koop of verkoop van aandelen.
Ik raad iedereen aan 90 % van zijn geld in veilige, vastrentende beleggingen te stoppen. Konkreet : obligaties in Duitse mark, Nederlandse gulden en vooral Luxemburgse frank. Geen sicavs of beveks. Geen Belgisch staatspapier.
– D’HOORE : Vreemd. Het begrotingstekort daalt, de konkurrentiepositie verbetert en de frank zweert al een tijdje bij een stabiele koers…
– DAENENS : Vergeet niet dat de staatsschuld blijft stijgen. Toen ik bij makelaar Goethals aan de slag ging, bedroeg onze nationale schuld minder dan 8000 miljard frank. Nu hoor ik spreken over een schuld van 10.000 miljard. De staat verkoopt de mooiste brokken van de staatsbedrijven om de overheidsbalans op te smukken. Beterschap ? België is failliet en vroeg of laat komen daar serieuze problemen van !
– Leerde Paul D’Hoore de BRTN beleggen ? Of was het net omgekeerd ?
– D’HOORE : Ik werkte al bij de BRTN toen ik met het beleggingswereldje in aanraking kwam. Voor een radio-bijdrage trok ik naar de prezentatie van een leverancier van beurskoersen. Aanwezige kenners vonden het dom dat ik nog geen deelbewijzen had gekocht van fondsen die voor fiskale aftrek in aanmerking kwamen. Het woord dom volstond om dit soort fondsen en de beurs op zich iets nader te gaan bekijken.
– Wat geeft een vergelijking tussen jouw beleggingsstrategie en die van Rudi Daenens ?
– D’HOORE : In feite zijn we tegenpolen. Alle wetenschappelijke studies bewijzen dat aandelen op langere termijn steeds de beste belegging vormen. Ik redeneer als volgt : ik ben 35 en moet nog 30 jaar werken eer ik de pensioengerechtigde leeftijd bereik. Het spaargeld dat ik niet dadelijk vandoen heb, besteed ik aan aandelen.
Niet minder dan de helft van mijn beleggingsgeld zit in aandelen. Verkoopsdruk is er niet. Ik kan de deelbewijzen in mijn portefeuille dus rustig laten zitten als ze tijdelijk minder goed presteren. Rudi Daenens’ strategie is een aanrader voor 65-plussers. Die beleggen beter vastrentend om van hun intrest te kunnen leven.
– Welke aandelen heb je momenteel in portefeuille ?
– CLIJSTERS : Mijn ervaringen met Telinfo ken je al. Ook Philips-aandelen bezit ik al sinds mijn tijd bij Mechelen. Ik zag ze van 500 frank zakken naar 200 frank en later weer opveren naar 900 frank. Petrofina kocht ik als “veilige belegging”, zo rond de huidige koers.
Verder heb ik enkele Peugeot-deelbewijzen… Bijna allemaal aandelen met een “P”, dus : vind ik ze makkelijk terug in de alfabetische koerslijst.
– Parisis ?
– CLIJSTERS : Eh, nee bedankt. De laatste aandelen in mijn portefeuille beginnen overigens met een andere letter. Het gaat om Recticel en het Nederlandse KNP BT.
– DAENENS : Met mijn verklaringen over Luxemburgse frank-obligaties wekte ik daarnet misschien de indruk een risicoschuw belegger te zijn. Niets is minder waar. Recent kocht ik termijnkontrakten op porc-bellies (varkens) op de Londense goederentermijnmarkt. Plus termijnkontrakten op zink en aluminium.
Termijnkontrakten zijn immers ook beleggingen. Van een iets andere soort, oké. Maar of je nu 100 Fortis AG-aandelen koopt, of 25.000 ton zink : ik zie geen verschil.
– Iedereen akkoord ?
– D’HOORE : Niet akkoord. Met Fortis AG-aandelen koop ik een deel van een onderneming. Ik geef Fortis geld en vraag de verantwoordelijken hiermee een winstgevende verzekeringsonderneming uit te bouwen.
Met een termijnkontrakt haal ik me een verplichting op de hals. Al is het nooit de bedoeling dat ik 25.000 ton zink geleverd krijg. Bovendien heeft dergelijk kontrakt een vaste afloopdatum. Je geld stoppen in termijnkontrakten noem ik “spekuleren” in plaats van “beleggen”.
– PIJPEN : Maar jij spekuleert er toch ook op dat de Fortis-mensen hun werk goed doen ?
– D’HOORE : Inderdaad. Maar als het bij Fortis tijdelijk slecht gaat, hou ik mijn aandelen gewoon bij. Ik wacht op betere tijden. Als de zinkprijs het binnen een bepaalde looptijd minder doet dan verwacht, loopt het kontrakt waardeloos af. Of men komt 25.000 ton zink in je tuin zetten. Wat waarschijnlijk niet meteen de bedoeling was.
– Ter zake, graag. We spraken over de inhoud van de portefeuilles.
– DAENENS : Ik kocht enkele weken geleden 10.000 aandelen Harmony, maar verkocht ondertussen 9000 stuks. Mijn klanten advizeer ik Freegold-aandelen. Tegen de huidige koers is Freegold goedkoop. Bovendien biedt het een aantrekkelijk rendement.
Toen Electrabel gedaald was tot 5300 frank, gaf ik eveneens zo’n koopadvies. Op dat moment bedroeg het netto-dividendrendement meer dan 7 %.
– D’HOORE : Het aandeel Electrabel laat me koud. De koers bougeert nauwelijks.
– CLIJSTERS : Op dat vlak zit alles snor met mijn portefeuille. Ik bezit stuk voor stuk aandelen die teveel bougeren.
– Een blik in Paul D’Hoores portefeuille ?
– D’HOORE : Berginvest is mijn meest recente aankoop. Na enkele jaren van zware verliezen lijkt een herstel van de resultaten nakend. Vooral nu de ekonomie herleeft.
Barco en CMB kocht ik omdat het solide ondernemingen zijn die fors hogere resultaten kunnen boeken in een periode van hoogkonjunktuur.
– Stel : je krijgt 50 miljoen frank in de schoot geworpen. Wat doe je ermee ?
– PIJPEN : Voor 50 miljoen kan ik héél veel Eurodisney-aandelen kopen. Maar even serieus. Ik plaats 45 miljoen frank in risicoloze, vastrentende beleggingen om royaal van de rente te leven. De rest gaat grotendeels naar het veulen-projekt van daarnet.
– D’HOORE : Wanneer ik 50 miljoen bezit, verlies ik de “prikkel” om via de beurs een extra rendement te behalen. Kortom : ik beleg dat geld vastrentend. Met de opbrengst ga ik rentenieren.
– CLIJSTERS : Iets meer dan 30 miljoen frank op een termijnrekening. Bij een intrestvoet van 6 % levert me dat jaarlijks 1,8 miljoen frank rente op, als ik snel reken. Of 150.000 frank per maand. Een mooi inkomen.
Een kleine 10 miljoen gaat naar allerhande beleggingen, onder meer aandelen. En met de rest koop ik enkele jonge, beloftevolle voetballers, tracht ze op te leiden en later door te verkopen aan een topklub. Met een winstmarge die ik nog niet veel aandelenbeleggers zie behalen.
Geert Wellens
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier