Businessspeak: de do’s-and-don’ts

HET IS ZÓ 2010 in speeches nog te spreken over e-mail, USB-sticks of dvd’s. Merk vooral op dat uw zinnen beginnen met ‘zó’. “Het is zó…” En vergeet niet: YouTube-filmpjes gebruiken is zó 2012. Zeg gerust: “Ik geloof in a sharing economy.” Iedereen moet informatie delen, uiteraard win-win (u mag dat woord zeker nog gebruiken, al is het zó 1990). Lang kunt u niet meer zeggen: “Wij willen het Uber van onze sector zijn.” Het imago van Uber takelt snel af. Onder dat paraplubegrip vallen wel alle odes aan netwerkorganisaties, disruptieve paradigma’s en gamechangers.

Verwijs naar Hollywood, geef wat voorbeelden van schitterende films, maar gebruik snel nadien een zin met ‘ #MeToo’ en ‘Harvey Weinstein’. Bewijs dat u de actualiteit volgt en vraag: “Hoe spreek je namen zoals Leonard Bernstein uit?” Denk dan diep na, en vraag: “Tja, hoe zou je de naam uitspreken van de man van de relativiteitstheorie?” Later, bij de receptie kunt u dan tonen dat u het echt allemaal weet door erop te wijzen dat Weinstein zelf wilde dat je ‘Weinstien’ zei. Nu heeft hij niet veel meer te zeggen.

‘SCRUM’ KUNT U NOG ALTIJD gebruiken. Er zijn weinig dopingschandalen in het rugby. Uw toespraak moet bol staan van uitspraken zoals “Mislukken is niet erg, als je het maar snel doet”. Let toch maar op met agile, het is zó 2000. U kunt zelfs eens proberen te verwijzen naar ‘de lerende organisatie’, ook is al dat zó 1990. Maar omdat niemand er ooit in is geslaagd de lerende organisatie te definiëren, kunt u er dus een eigen invulling aan geven. Let wel op: een lerende organisatie is geen organisatie waar alle individuen veel leren, nee, het is de organisatie die leert! Wat dan juist leert, heeft geen belang, zolang je er maar in gelooft. Let toch maar op met de nog altijd populaire slogan ‘ We celebrate failure‘. Want het woord ‘loser’ blijft goed bruikbaar als contrast voor ‘wij, winnaars’.

ZELFSTURENDE TEAMS DOEN het nog altijd goed. Het is overigens opvallend hoe woorden die beginnen met ‘zelf’ blijven scoren. Recycleer alvast de knappe oneliner die o zo jaren zeventig is: “Bij ons nemen de mensen die over de relevante informatie beschikken ook de beslissingen.” Laat vooral in het midden wat ‘relevant’ is.

Over ideeën waar u echt niet van houdt, zegt u: “Dat laten we aan de Trumpansees.” Mocht uw publiek niet lachen, dan zegt u droogweg: “Het gevolg van de kruising van Donald Trump met wilde chimpansees, en ik wil de chimpansees niet beledigen.”

Vermijd zo veel mogelijk het woord ‘millennials’. Het is zó vorig millennium. Wees spaarzaam met: “Een vloot speedboten, geen tanker.” De film Dunkirk heeft aan dat begrip niet echt een boost gegeven. Opletten, want u zou weleens betaald kunnen worden om een tanker te besturen, en geen vijftig plezierbootjes. Alle termen uit de scheepvaart blijven het wel goed doen. “We gaan de concurrentie de loef afsteken.” En dan met wat plaatjes uitleggen wat de loef is, en dat vervolgens vertalen naar het eigen bedrijf. Wel minstens één zeiler raadplegen.

BLIJF ‘IN’ EN ‘OUT’ lekker afwisselen. We gaan ons model uitrollen, “maar dat veronderstelt wel de buy-in van alle partijen”. Het is wel zó 2000, maar het is nog altijd in. Blijf zoeken naar ‘influencers’, maar let op: over welgeteld zes maanden zullen de influencers u waarschuwen dat die notie out is. Stop dan onmiddellijk met naar hen te luisteren.

De volgende noties moet u absoluut vermijden, want die zijn zó passé: empowerment, positieve discriminatie, de financiële crisis van 2008 (die is volledig voorbij en zal nooit meer terugkeren), cutting edge, burning platform. U kunt wel nog verwijzen naar reach en reach out. Onderbouw uw lezing met de song Reach Out I’ll Be There. Songs van de sixties blijven goed in het gehoor liggen. In het Nederlands moet u opletten met het melige ‘reik me je hand’, maar ‘bereik’ is goed taalgebruik. Spreek dus vooral Nederengels. Gebruik zowel bereik als reach of outreach. In deze column hebben we al bruikbare voorbeelden gegeven. Volg ons voorbeeld!