Als één kunstenares niet voor één gat te vangen is, dan is het wel Cindy Sherman. De Amerikaanse neemt in haar vele fotoreeksen telkens een andere gedaante aan. Wie ze echt is, komen we niet te weten. Ze speelt rolletjes en figureert in haar eigen fictie, dus je kunt de beelden eigenlijk geen zelfportretten noemen. Ze blijft haar eigen blinde vlek. Op haar overzichtstentoonstelling in de National Portrait Gallery zien we haar verkleed als actrice, clown, overgebotoxte del of huisvrouw. De foto’s lijken wel stills uit onbestaande films, waarin ze een rol speelt. Hoewel ze zich als kind al graag verkleedde, overstijgt haar fotowerk toch het obligate verkleedpartijtje: veel critici zien er een aanklacht tegen de maatschappij in, die te veel draait rond identiteit en uiterlijk vertoon. Al lang vóór Instagram en Facebook opdook, stelt Sherman onze oppervlakkige obsessie met imago aan de kaak in ongemakkelijke beelden die alles aan de verbeelding overlaten.
Cindy Sherman, tot 15 september in National Portrait Gallery in Londen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier