Blair flirt met bazen

Louis Tobback en de ondernemers : een toestand van bestendig onweer. Tony Blair en de ondernemers : een toestand van beau fixe. De bestseller “Promoting Prosperity” is een bundel ondernemingsvriendelijke adviezen voor Labour, afkomstig van een linkse denktank. Parallellen bestaan met het Strategisch Plan Vlaanderen van het VEV. Het paarse denken slaat aan in Engeland. Intussen loopt Tobback rondjes in het eigen gelijk.

Londen.

Zoek negen topondernemers, meng ze met twee academici, voeg er één hoge syndicalist en een snuifje denktankonderzoekers met linkse pedigree aan toe, kneed het deeg 18 maanden, presenteer het baksel met een koele fles rosé. “Promoting Prosperity” wordt hét document over de relatie tussen New Labour en de ondernemers. “Promoting Prosperity, A Business Agenda for Britain” werd geschreven door de Commission on Public Policy & British Business, een groep van prominenten (waaronder een minderheid aan Labour-sympathisanten) samengebracht door het progressieve Institute for Public Policy Research.

Opvallende aanbevelingen van Promoting Prosperity

Wedijver is de drijvende kracht van de economie en de ondernemingen moeten winstgevend kunnen zijn ;

De globalisering van de economie heeft ook positieve kenmerken, haar stelselmatige verdachtmaking is fout ;

De Thatcher-Revolutie heeft de noodzakelijke deregulering ingezet, die dient behouden te worden ; zo moet bijvoorbeeld de anti-kartelwetgeving versterkt worden tegen de nog bestaande corporatismen ;

De regering mag optreden als een partner van de industrie, niet als zijn plaatsvervanger ;

Het dividend mag geen mannelijkheidssymbool van een onderneming zijn. De Britse ondernemers dienen het short termism, het denken op de korte termijn, te laten varen, dus het dividend moet niet koste wat het kost hoog zijn. Lagere belastingen voor ingehouden winsten zijn verdedigbaar om hun discriminatie ten aanzien van dividenden op te heffen ;

KMO’s kunnen geholpen worden door officieel en voluntaristisch te helpen hun netwerken te versterken ;

De aandelenmarkt en het aandelenbezit moeten gestimuleerd worden ;

Een minimumloon is verdedigbaar, maar het mag niet te hoog zijn om bepaalde sectoren niet in de moeilijkheden te brengen, en het wordt best vastgesteld per regio ;

Om de eenheidsmarkt te beschermen en om de sociale politiek in de toekomst mee te beïnvloeden dient Groot-Brittannië het Sociaal Handvest te ondertekenen.

Verplaats u naar het jaar 2007. Een inflatievoet van 3 % is nog slechts een vage herinnering, de rentevoeten zijn laag, de investeringen stijgen, aangewakkerd door een beter belastingstelsel voor de bedrijven. De werkloosheid is 4 % en bijzondere maatregelen roeiden de langdurige werkloosheid uit. Het aantal kmo’s klimt en ze zijn duurzamer. De Europese Eenheidsmarkt en het betere concurrentiebeleid in eigen land hebben de lange rij van slecht presterende ondernemingen verkort. De blik van de bedrijfsleidingen staat gekeerd naar verre horizonten en er gebeuren minder overnames. Is dit een toekomstvoorspiegeling van het Verenigd Koninkrijk ? Het optimistische beeld wordt een mogelijke realiteit mits de aanbevelingen van de Commission on Public Policy & British Business worden gevolgd. Zij publiceerde haar verslag in boekvorm eind januari. De belangstelling voor Promoting Prosperity blijft groeien. Tony Blair was present op de officiële presentatie van het boek en beloofde daar dat hij de verwezenlijkingen van de Thatcher-tijd niet zou opdoeken.

De trend na 1 mei

Ann Stewall praat rad en overtuigend. Zij was onderzoeker en duivel-doet-al van de commissie. Achter de boetiekjesoase van Covent Garden woont het IPPR op twee verdiepingen met 28 onderzoekers en administratieve medewerkers. Het IPPR is negen jaar oud en een zet van Labour-leaning researchers tegen de denktanks van de Thatcherianen : het Institute for Economic Affairs, het Adam Smith Institute en het Centre for Policy Research. In Londen huizen zeven serieuze politieke denktanks ; ter linkerzijde discussiëren, schrijven en publiceren ook Demos, de Fabian Society en Labour 2000. “We worden niet betaald door de politiek, maar door zakenmensen die ons pragmatisme aantrekkelijk vinden. Onze brochures en werkdocumenten zijn links georiënteerd en worden gerespecteerd. Het IPPR is geen Fabian Society, dat blijft het officiële studiebureau van Labour. We wilden met de Commission on Public Policy & British Business de prioriteiten van de Britse ondernemers begrijpen en zoeken naar een terrein van overeenstemming tussen het zakenleven en pragmatisch links. In het verkiezingsmanifest van Labour wordt op een nieuwe wijze gekeken naar de industrie. Na 1 mei zitten we mee in de overheersende trend,” zegt Ann Stewall. Zij ontving in het voorbije anderhalve jaar bij IPPR George Bain, decaan van London Business School, Bob Bauman, de (Amerikaanse) voorzitter van British Aerospace, Bob Bischof, ex-voorzitter van Boss Group,James Hall, hoofd van Andersen Consulting in Londen, Jan Hall, Europese CEO van CGT Group, Sir Christopher Harding, voorzitter Legal and General, Lucy Heller, voorzitter Verso, Lord Hollick, CEO van United News and Media, Gerald Holtham, hoofd van het Institute for Public Policy Research, professor John Kay, voorzitter London Economics, John Monks, voorzitter Trade Union Congress, David Sainsbury, voorzitter Sainsbury, George Simpson, directeur-generaal GEC. De groep van 13 was de ruggengraat van de Commission on Public Policy & British Business. Rond de 13 cirkelden tientallen papers, advizeurs en enkele gespecialiseerde werkgroepen.

Tony Blair vervangt Tories

Tony Blair spreekt met de zakenlui en slaat aan, de Tories zijn niet meer automatisch de enige militanten van de ondernemers. Sir Geoffrey Owen, onderzoeker van het Centre for Economic Performance van de London School of Economics en een specialist in ondernemingsstrategie : “Over de jongste 7 jaar heeft Labour zich halsoverkop bekeerd tot de markteconomie. De Labourites zijn door de transformatie gegaan van de Duitse sociaal-democraten in 1959 in Bad Godesberg. De Duitse linksen kozen daar voor een sociale markteconomie. Die ontwikkeling volgt Labour vijfendertig jaar later. Een belangrijk onderdeel van de omslag is dat Labour de Thatcher-Revolutie van de jaren tachtig aanvaardt. De deelname van John Monks, de secretaris-generaal van de overkoepelende vakbondsorganisatie TUC, illustreert de gematigdheid die in links-Britse kringen veld wint. Hij onderschrijft de noodzaak van directe buitenlandse investeringen en de noodzaak van fatsoenlijke syndicale praktijken. Hij zou wel ondernemingsraden willen, maar verwacht niet dat Labour deze zal verwezenlijken. Promoting Prosperity, dat neigt naar het economische model van het Rijnland, weerspiegelt deze bekering. Vijandige overnames zijn niet het neusje van de zalm alhoewel soms aanvaardbaar om blokkades te breken , wel dienen er betere waarborgen te komen voor de werknemers in die situatie.

Zelfs voor de pijnpunten zijn de voorstellen van Promoting Prosperity bescheiden. Oplossingen worden gezocht, maar geen harde oplossingen. Wat het boek bepleit, is voor 80 % aanvaardbaar door de Conservatieven.”

Wel komt er een sterke klemtoon te liggen op opleiding. Sir Geoffrey Owen : “Ik zou het belang van de opleiding voor de nationale welvaart niet overroepen, de Britse geneesmiddelenindustrie stelde het onder het oude regime van de universiteiten voortreffelijk. Voor de ambachten en de ingenieursberoepen echter doet het VK het dan weer minder goed dan Duitsland. Beide partijen echter, Labour en Tory, streven naar verbeteringen en willen de werkgevers verplichten om hun verantwoordelijkheid op te nemen.”

In de sfeer van de economie en de industrie lopen de opvattingen van Labour en de Conservatieven opvallend gelijk. “Omdat de politieke families over zoveel dingen gelijklopende visies hebben, is de kiescampagne veel giftiger dan nuttig en noodzakelijk is. De sleaze question de corruptie van een aantal Tories is irrelevant voor de natie en het peil van de verkiezingsdebatten weinig stichtend. Wel blijven verschillende meningen bestaan over de zorgsector en de welvaartsstaat, dat zijn de Big Issues in deze campagne,” zegt Sir Geoffrey Owen. “Labour evolueert naar een ideologie en praktijk als die van de Amerikaanse Democratic Party. De buitenlandse directe investeerders hoeven zich geen zorgen te maken, vandaag is de situatie totaal anders dan in 1964 en 1974 ; toen werden uitdrukkelijk socialistische verkiezingsmanifesten gepubliceerd met nationaliseringen en staatseconomie. Vandaag is het linkse kiesprogramma marktgeoriënteerd. De enige overheersende vraag wordt : is Labour en zijn leiding voldoende bekwaam om de gekozen richting te volgen ? Tussen Thatcher, Major en Blair zal er veel meer continuïteit blijken te zijn dan verandering.”

FRANS CROLS

“Promoting Prosperity”, 1997, Vintage, 8,99 pond.

TONY BLAIR (LABOUR) Pragmatische samenwerking met en respect voor de ondernemers.

KAREL VINCK (VEV) Kan hij eensgezindheid scheppen over het Strategisch Plan Vlaanderen ? Welke linkse activist durft de discussie aangaan ?