BIG BROTHER

Het medische monster

De toestanden rond de socialistische Multipharma Groep, die in Trends van 19 juni aangekaart werden, zijn onrustwekkend. Ik was er al lang van overtuigd dat België gebukt gaat onder een socialistische dictatuur. Ten bewijze daarvan vooreerst de ruim een miljoen statutaire en meer dan 300.000 contractuele ambtenaren die op de rug van de werkende Belg meerijden. Daarbovenop komen nog tal van “beschermde” beroepen (zoals de farmacie) waar nu ook bedrog, uitbuiting en politieke inmenging aan de orde van de dag blijken te zijn.

De 150.000 actieve coöperanten betekenen alvast zowat 300.000 extra stemmen voor de socialisten. Zouden SP en PS de “gekochte” stemmen uit de ambtenarij en de verzorgingsstaat moeten ontberen, dan vielen beide partijen zeker terug tot het niveau van groene en andere marginale bewegingen. De Belgische regering heeft al lang niet meer de goedkeuring van hen die geregeerd of veeleer overheerst en uitgebuit worden. Nu de staat 40 % van de actieve bevolking rechtstreeks “tewerkstelt” en een groot deel van de rest in zijn greep heeft, is die goedkeuring blijkbaar niet langer nodig.

ONEERLIJK.

De Multipharma Groep voert een aantrekkelijke geldstroom door de rode sluizen. Een klein gedeelte spijst ongetwijfeld de kassen van partij, mutualiteit en vakbond. De rest dient om 150.000 gezinnen een inkomen te bezorgen mits ze de juiste partij trouw zijn, uiteraard.

Is de Multipharma-omzet van bijna tien miljard in 1996 helemaal eerlijk verkregen ? Er is natuurlijk het oneerlijke systeem van 10 % ristorno, waarmee de socialisten op een “perfect legale manier” de concurrentie kunnen nekken, maar het gaat verder dan dat.

Toen ik vorig jaar op zakenreis was in de Verenigde Staten, heb ik daar wat prijzen van medicijnen genoteerd. Tenslotte hebben de VS de naam een “sociale woestijn” te zijn, waar men niets terugtrekt van de levensnoodzakelijke medische kosten. Terug thuis heb ik die prijzen vergeleken met de brochure Het goedkoopste geneesmiddel, nota bene uitgegeven door de Socialistische Mutualiteiten.

Een voorbeeld : een tube van 30 ml 1 % hydrocortisone-crème kost in de VS 53 frank en in België 358 frank, waarvan de gewone verzekerde 89 frank zelf betaalt en de WIGW “slechts” 54 frank… Hetzelfde patroon vinden we bij heel wat andere medicijnen.

BEDROG.

In de VS betaalt men zonder tussenkomst minder dan hier met de hoogste tussenkomst. Hoe kan dat ? Elk pilletje dat naar België komt, moet zich door een web van goedkeuringen en certificeringen worstelen. Elke onontbeerlijke stempel wordt gegeven door een (niet noodzakelijk socialistische, maar mogelijk wel politiek benoemde) ambtenaar of controleur, in ruil voor veel geld. Het gaat om miljarden per jaar.

Dit alles is niet bedoeld om de consument te beschermen, maar om een verregaand ingrijpen te rechtvaardigen. Daarna volgt een distributiesysteem dat politiek (lees : inefficiënt) geleid wordt, met te veel tussenschakels en abnormale winstmarges, zodat de prijzen ongebreideld stijgen.

Dat speelt in de kaart van de socialisten. Zij vragen immers niet liever dan de mensen afhankelijk te maken. En abnormaal hoge prijzen, die de “gewone burger” niet kan betalen, daar moet toch wat aan gebeuren ? Hun antwoord is een verzorgingsstaat waar iedereen “recht” heeft op een verlaagde prijs.

Hoe kan men die prijs verlagen ? Door de rompslomp te verminderen ? Nee, dat zou tegen hun eigen belangen ingaan. De socialisten kozen voor een simpele oplossing : bedrog. Men wendt voor dat er een “tussenkomst” gebeurt die de medicijnen goedkoper maakt, zeker voor bepaalde groepen die het niet breed hebben. Waar komt die “tussenkomst” vandaan ? Goddelijk van aard is ze zeker niet. Ze is zeer stoffelijk. Ze komt namelijk uit onze eigen zak.

MONSTER.

Het volstaat blijkbaar niet dat we horden ambtenaren moeten financieren via de bijdragen die in de prijzen van de medicijnen verrekend worden. Met totale minachting voor en buiten alle controle van het volk wordt bovendien beslist dat dit misbruik bezegeld en goedgekeurd moet worden door het te financieren met ons belastinggeld. Zo heeft men een monster geschapen dat zich kan voeden aan een onuitputtelijke bron, met het gevolg dat het blijft groeien en ons dreigt te verstikken.

Ook dat speelt in de kaart van de socialisten. De angst voor de exponentiële groeimogelijkheid die zij moedwillig gecreëerd hebben, is de rechtvaardiging bij uitstek voor verregaande controles. Alle dokters zijn gemerkt met een streepjescode, zoals runderen een nummer in het oor dragen.

Zelfs het aantal briefjes dat een arts uitschrijft, wordt gewikt en gewogen. Big Brother kijkt mee ! Elk voorschrift wordt in het systeem gebracht met een vignetje, want dat levert kortingen op tot 80 % en meer. Iedereen weet alles van iedereen, zoals in een politiestaat waar iedereen bespioneerd wordt door iedereen.

SCHOK.

Het systeem van de verzorgingsstaat is failliet, toch zeker financieel. Wat controle en politieke inmenging betreft, draait het evenwel als nooit tevoren. België staat voor een belangrijke keuze : verder afglijden naar een totale (sociale ?) dictatuur, of stoppen met deze waanzin.

Stoppen betekent echter een politieke schok van buitengewone proporties. Zowat 120.000 statutairen en 30.000 contractuelen brengen immers dagelijks zoenoffers aan het medische monster ; mutualiteiten en Multipharma betekenen nog meer politieke inmenging. Het is duidelijk dat SP en PS niet goedschiks zullen instemmen met een dergelijk scenario.

Een radicale keuze zal zeker niet mogelijk zijn met het bestaande politieke bestel, dat vastgeroest zit in de “oude politieke cultuur”. Voor de Belgische politici is het nog altijd aanvaardbaar, het is zelfs de norm, dat de ene mens profiteert en misbruik maakt van de andere. Zolang dit basisprincipe aangehouden wordt, hoeft men geen beterschap te verwachten in parlement of justitie.

Alleen een morele revolutie vanuit de hele bevolking, gericht op eerlijkheid en gerechtigheid, biedt hoop op een betere samenleving. Maar dan wel zonder de huidige politici.

LUDO DE CLERCQ

Ludo De Clercq is zelfstandig ondernemer en filosoof.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content