BETROKKEN, NIET SLAAFS

Verleden week viel bij de inwoners van de Antwerpse Seefhoek, Oud-Borgerhout, Stuivenberg en de Damwijk het eerste exemplaar van de Wijkgazet in de brievenbus. “Het is een oude droom,” aldus hoofdredacteur-uitgever Piet de Busschere, in een vroeger leven nog Wetstraatjournalist (sociale zaken) van de Financieel Economische Tijd. “Ik hoop op termijn genoeg middelen aan te trekken om met een team van dynamische redacteurs community journalism op zijn Amerikaans te brengen : betrokken artikels met een positieve noot.”

Nadat de Busschere (54 j.) in 1995 de Tijd vaarwel zei voor een tussentijdse functie bij de Koning-Boudewijnstichting, werkte hij in de marge aan de oprichting van de Wijkgazet. Uiteindelijk schraapte hij bij de stedelijke, Vlaamse en Europese overheid en bij enkele privé-sponsors (waaronder zijn vroegere werkgever de Tijd) een budget van 21,5 miljoen frank bijeen, waarmee hij de veertiendaagse gazet (30.0000 exemplaren) drie jaar wil runnen.

Naast de Busschere werken bij de Wijkgazet nog twee andere journalisten. Graag had hij ook enkele PWA’ers betrokken. “Dat ging niet door omdat we een coöperatieve zijn, geen vzw,” klinkt het ietwat onthutst. “Wij wilden net deze mensen aantrekken om hen zo de kans te geven een echte job uit te oefenen. Maar de Wijkgazet wordt ondanks de steun van alle kanten beschouwd als commerciëel bedrijf, dus dat mag niet. Van dat soort overheidswaanzin heb ik ondertussen mijn buik vol.” De kersverse hoofdredacteur hoopt dat zijn krant die gratis wordt verspreid binnen drie jaar zelfbedruipend is door advertenties en sponsoring.

De Busschere is afkomstig van Roeselare. “Ik heb nochtans een sterke band met Antwerpen omdat ik hier dertig jaar heb gewerkt én actief ben in een Borgerhoutse toneelvereniging,” klinkt het. In de rest van zijn vrije tijd vind je de Busschere, gehuwd en vader van vier volwassen kinderen, wroetend in zijn tuin in Stekene.

Van 1991 tot 1995 was de West-Vlaming, afgestudeerd aan de Gentse faculteit politieke en sociale wetenschappen (pers en communicatie), voorzitter van het Algemeen Verbond van Belgische Beroepsjournalisten. Journalistieke deontologie is hem heilig. “Wij willen meewerken aan een beter beeld vooral zelfbeeld van de zogenaamd kansarme wijken in het Antwerpse,” erkent hij. “Het klopt dat sommige overheden ons sponsoren in de hoop het politieke ongenoegen dat leidt tot extreme stemmen weg te werken. Het is dus niet toevallig dat nogal wat van dergelijke projecten lopen tot 1999, de volgende verkiezingen. Dit neemt niet weg dat de Wijkgazet haar kritiek niet zal sparen bij wantoestanden. En die zijn er. Betrokkenheid en kritisch bewustzijn zijn twee kanten van één medaille. Als journalist moet je de feiten brengen, geen politieke oplossingen formuleren.”

PIET DE BUSSCHERE (WIJKGAZET BORGERHOUT) De sponsors willen het politieke ongenoegen in Borgerhout indammen. Toch zal de Wijkgazet haar kritiek niet sparen.