BEREID U VOOR OP DE VIERDE GENERATIE (EN DE VIJFDE)

De auteur is technologieredacteur bij The Economist.

Ook al geraken de derde-generatienetwerken (3G) in het grootste deel van de wereld nauwelijks uit de startblokken, toch kijken pioniers al uit naar de volgende generatie draadloze technologieën (die onvermijdelijk 4G zal worden gedoopt). Toch is het nog even opletten met de terminologie. Eerst is er WiFi, een populaire draadloze technologie met een kort bereik die wordt gebruikt om laptops te verbinden met internet. Maar met een maximaal bereik van zo’n 50 meter, komt WiFi helemaal niet in de buurt van de dekkingsomvang van cellulaire netwerken. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van hybride draadloze adapters die automatisch omschakelen tussen WiFi en cellulaire netwerken, afhankelijk van de beschikbaarheid. Die gecombineerde aanpak wordt ook 4G genoemd.

Maar het is niet de enige technologie die op deze titel aanspraak kan maken. Enkele bedrijven prijzen momenteel nieuwe, snelle draadloze technologieën aan die even snel gegevens kunnen doorsturen als de breedband internetaansluitingen. Dat is veel sneller dan de 3G-netwerken die in Europa en elders worden uitgebouwd. Het is dus logisch dat deze verbeterde technologieën (van bedrijven zoals IPwireless, Flarion, Navini en Arraycomm) 4G worden genoemd. Hier en daar zijn deze nieuwe technologieën al in gebruik, met als merkwaardig resultaat dat 4G op sommige plaatsen haar intrede heeft gedaan voor 3G.

Toch kloppen die definities niet, omdat ze niet de goedkeuring hebben van de normeringsorganisatie, de International Telecommunication Union ( ITU). Officieel wordt 3G IMT-2000 genoemd, en de volgende generatie staat voorlopig alleen bekend als Systems Beyond IMT-2000. De ITU verwacht dat 4G pas rond 2015 zal worden geïntroduceerd. Maar Keiji Tachikawa, hoofd van de grootste Japanse mobiele operator, NTT DoCoMo, meent dat het niet te vroeg is om er al aan te beginnen werken. Hij wijst er fijntjes op dat het 3G-concept al in de jaren tachtig werd gelanceerd. Het onderzoek van DoCoMo op het vlak van 4G spitst zich toe op een technologie die de naam orthogonal frequency-division multiplexing draagt en die waarschijnlijk de basis zal vormen voor een 4G-standaard.

Ondertussen dromen specialisten al van mobiele handsets die, zoals walkietalkies, ook werken wanneer er geen netwerkinfrastructuur is. Elke handset werkt dan als een relais voor andere handsets in de buurt. Die aanpak wordt al gebruikt in militaire radio’s en maakt gebruik van draadloze ultra-breedbandtransmissie. Ooit wordt die technologie geïntegreerd in mobiele telefoons. Sommige ingenieurs noemen haar al 5G.

Tom Standage