BELLEMAN IN AFVAL

Op 1 juni ’96 start Philippe Diercxsens, milieucoördinator van de Spadel-groep, bij Fost Plus als directeur Preventie & Hergebruik. Deze doctor in de toxicologie krijgt de taak een nieuw platform van bedrijven, publieke instellingen en consumenten op te richten om het effect van de verpakkingen op het milieu te verminderen. Diercxsens : “Ik wil het imago van de verpakking bij het grote publiek terug opkrikken.”

Twee jaar geleden richtte de verpakkingsindustrie samen met de overheid en de distributie Fost Plus op om hun huishoudelijk afval selectief in te zamelen en te recycleren, zodat de ecotaksen vervallen. Eind ’96 zullen zo’n 4,4 miljoen inwoners uit de drie regio’s aan dit project deelnemen (zie Trends, 7 september ’95). Diercxsens : “De politici hebben ons duidelijk het signaal gegeven om meer stroomopwaarts te gaan werken. Verschillende instanties voeren al een voorkomingsbeleid, maar al deze inspanningen kunnen geoptimaliseerd worden. Fost Plus moet daarvoor tegen de herfst van dit jaar een plan uitwerken. Dat is mijn nieuwe uitdaging.”

Van jongs af aan is Philippe Diercxsens (39) door het ecologisch virus gebeten. Als scholier sluit hij zich aan bij World Wildlife Fund (WWF) Belgium. Na het internaat op het college van de Abdij Zevenkerke in Brugge gaat Diercxsens, Antwerpenaar van origine, scheikunde studeren aan de universiteit van Namen. Eenmaal een licentiaatsdiploma op zak (’81) verlegt hij z’n grenzen en specialiseert zich in de milieutechnologie aan de polytechnische school van Lausanne. Met een Zwitserse beurs doctoreert hij in de ecotoxicologie (wetenschap die de intrinsieke giftigheid van stoffen op het milieu onderzoekt). Zijn proefschrift (’87) behandelt de degradatieprocessen van zogenaamde polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK’s).

Via een tussenstop in Honduras, waar hij twee maanden werkt als ontwikkelingshelper voor een analyselabo van zware metalen, keert Diercxsens terug naar België. Via Henkel, zeepfabrikant, en Sicpa, gespecialiseerd in drukinkten, belandt hij in ’89 bij SGS Depauw & Stokoe, waarvoor hij een labo in Wallonië opstart. Medio ’91 stapt Diercxsens over naar Spadel. Als milieucoördinator van de groep wordt hij onmiddellijk geconfronteerd met de ecotaxdiscussie, die op dat ogenblik losbarst : “Het bedrijf heeft toen een moeilijke periode doorgemaakt, omdat wij maar geen rechtszekerheid kregen over het regeringsbeleid terzake. De wet is immers een paar maal aangepast. Daarom waren wij verplicht onze investeringsbeslissingen, zoals de geplande Bru-fabriek, telkens uit te stellen. Uiteindelijk lanceerde Spadel na drie jaar onderzoek en ontwikkeling (totaal budget van 1,8 miljard frank) in juli ’94 de hervulbare PET-fles voor mineraalwater. Een primeur op internationaal vlak.”

Tenslotte ligt Spadel mee aan de basis van Fost Plus, waarin Diercxsens de technische werkgroep rond de milieubalansen ( life cycle analyses) leidt.

PHILIPPE DIERCXENS (FOST PLUS) Opkrikken van het ecologisch imago van de verpakkingen.