BELGIEWIET

ANGST.

Zo’n 20 jaar geleden begonnen de Nederlandse coffeeshops met verkoop van soft drugs zoals marihuana en hasj, produkten van de hennep- of cannabis-plant (zie kader Wat is Wiet ?). Het goedje kwam uit landen als Marokko, Pakistan, Nigeria of Libanon. Het duurde niet lang of de Nederlanders, met hun commerciële neus en hun rijke traditie van tuinbouw en veredelingstechnieken, gooiden eigen cannabis-varianten op de markt, planten als de Skunk, Northern Light of Citral. De marihuana van deze planten staat bekend onder de verzamelnaam nederwiet (van Neder-land dus).

Vandaag bedraagt het marktaandeel van nederwiet de helft van de konsumptie van soft drugs in Nederland. En die binnenlandse afzet kan tellen : inclusief de verkoop aan drugstoeristen, wordt hij op 800 miljoen gulden (14,7 miljard frank) geschat. De recente drugsnota van de Nederlandse regering wil weliswaar het aantal coffeeshops halveren en hun toegelaten verkoop per klant verminderen, maar het fundament, het gedogen van de verkoop door de shops, blijft. Meer zelfs, het kabinet zal kleinschalige teelt van nederwiet gedogen (daarmee handig de buitenlandse konkurrentie een hak zettend). Die teelt zou de bevoorrechte leverancier van de coffeeshops moeten worden.

Kortom, de nederwiet wordt bij onze noorderburen langzaam maar zeker een gevestigd landbouwprodukt. Ook de Duitse minister van Justitie, Sabine Leutheusser-Schnarrenberger, liet onlangs weten geen graten te zien in de verkoop van marihuana of hasj in kleine hoeveelheden.

En België ? “Van legalizering van soft drugs is geen sprake in de regeringsverklaring”, klinkt het op het kabinet van Justitieminister Stefaan De Clerck. De boeren kunnen van de EU een subsidie krijgen van welgeteld 31.636 frank per hektare waarop ze hennep telen, maar bij het Belgische ministerie van Landbouw liep nog geen enkele aanvraag binnen. Uiteraard laat de EU enkel hennep toe met een laag gehalte aan THC en die enkel voor vezelproduktie bestemd is. Hennepvezel is langdurig tegen water bestand en daarom goed geschikt voor zeilen, tenten en koorden. Andere, steeds talrijkere toepassingen gaan van papier tot en met isolatiemateriaal en kledij. In Antwerpen opende een hennepwinkel EECOO Unlimited onlangs zijn deuren met een modeshow van henneptextiel.

Maar onze boeren laten die hennepmarkt links liggen, laat staan dat ze wiet zouden kweken. Terwijl de nederwiet furore maakt, blijft de Belgiëwiet in de katakomben. Hasj zal dus de Vlaamse boeren niet redden, althans voorlopig niet.

“De angst zit er bij de Belgen goed in, ” zegt een uitbater van een Nederlandse growshop, een winkel waar je alles kunt kopen wat je nodig hebt voor de cannabisteelt. “Ze laden het goedje 3 maal over in telkens andere wagens eer het de grens over gaat. “

Zo’n growshop is bijvoorbeeld De Groene Oogst in Tilburg, met als uitbater de Belg Bart Bastiaanse, een ex-teler van nederwiet. “Zowat één vierde van mijn klanten zijn Belgen, ” aldus Bastiaanse. “Ze komen van steeds verder : Brussel, Bergen, Charleroi. En ik ben niet de enige, alle Nederlandse growshops in de grensstreek krijgen een hoop Belgen over de vloer. “

De Belgiëwiet is vooralsnog geen konkurrent voor de nederwiet. “Het is een feit dat Belgiëwiet al in Nederland verkocht wordt, ” aldus Bastiaanse, “maar de Belgen moeten nog een lange weg afleggen eer ze op Nederlands niveau zitten. Met de Duitsers daarentegen kunnen we al zaken doen. “

THUISTELERS.

Doorgaans zijn Belgen kleinschalige telers, aldus Bastiaanse : “Er zijn er weinig die meer dan 10 lampen hebben, de meeste hebben 1 tot 2 lampen. “

Zo’n lamp dient om de binnenshuis geteelde nederwiet de zogenaamde binnenteelt, op zolder, in de kelder of in loodsen van kunstmatig zonlicht te voorzien en beslaat 1 m², goed voor 20 tot 25 planten. “Eén lamp en het daarbij horende teeltmateriaal plantenbakken, afzuigventilator, gewone ventilator, drainagepompje, en zo meer kosten 1000 gulden (18.360 frank), ” zegt Bastiaanse.

Volgens André Beckers, Nederlands bedrijfsadvizeur van nederwiet-telers en coffeeshophouders, komen daar nog de terugkerende vaste kosten bij. “Ik ga uit van 1 m² met 25 planten beschenen door één 400 watt-lamp, ” aldus Beckers. “Na iedere oogst moet ik 25 nieuwe planten kopen, een uitgave van 125 gulden, en 6 nieuwe steenwolmatten, het substraat waarop geteeld wordt, goed voor 30 gulden. Per groeicyclus komen daar nog bij : 25 gulden aan voedings- en bestrijdingsmiddelen en 50 gulden stroom. Reken ik daar nog 20 gulden bij voor onvoorzienigheden (nood aan extra bestrijdingsmiddelen,…), kom ik aan 250 gulden (4590 frank) terugkerende kosten per cyclus en per lamp. “

Als een m² met 25 planten een oogst levert van 300 gram wiet (zie kader Wat is Wiet ?), is dat al knap werk, volgens Beckers. “Tegen een groothandelsprijs in Nederland van 5 gulden (92 frank) per gram, haal je dus per oogst en per m² een omzet van 1500 gulden of 27.540 frank. Verminderd met je aanvangsinvestering van 18.360 frank en de terugkerende vaste kosten van 4590 frank, krijg je dus al meteen een winst van 4590 frank per m² of per lamp bij de eerste oogst. Bij alle volgende oogsten haal ik een winst van 22.950 frank per m², omdat mijn aanvangsinvestering al betaald is. “

Volgens Bastiaanse oogst een binnenteler 5 maal per jaar en heeft algauw 8 lampen op zijn zolder hangen. Zijn jaarlijkse winst, aanvangsinvestering niet meegerekend, is dan 918.000 frank. “Je begrijpt dat nog maar weinig thuistelers alleen voor eigen gebruik telen, ” zegt Bastiaanse. “Intussen heeft ook de zakenwereld de nederwiet ontdekt. Het zwarte geld dat ze ermee verdienen, wassen ze wit via hun onderneming. Het gaat om een enorm circuit. “

Beckers relativeert : “Zo snel rijk word je nu ook weer niet. Naarmate je over meer lampen beschikt, moet je je aandacht over meer m² spreiden en kan er veel meer fout gaan. Naast de binnenteelt is er trouwens nog de buitenteelt en de kassenteelt in serres. Buitentelers hebben de minste kosten, maar kunnen slechts 1 keer per jaar oogsten. Hun buitenwiet brengt 3 gulden (55 frank) per gram op. Kassentelers hebben al meer kosten, kunnen tot 2 keer per jaar oogsten en krijgen 4 gulden (73 frank) per gram. “

Toch is binnenteelt op de lange termijn goedkoper en vooral praktischer, volgens binnenteelster Martha. Ze is net bezig de waterslangetjes te kontroleren van het bevloeiingssysteempje op haar wietzoldertje. Digitale klokken regelen het branden van de lampen en maken dat het domperpompje in het watervat de steenwol 4 maal daags bevloeit. “Op geoogste buitenwiet zit altijd wat vuil of spinnetjes, maar toegegeven, het heeft meer smaak, ” zegt ze.

De wietteelt wordt steeds populairder en daardoor daalt de prijs, volgens Martha : “Twee jaar geleden kreeg ik nog 6,5 gulden (120 frank) per gram, nu 5 gulden (92 frank). De coffeeshops bleven het intussen tegen 12,5 gulden (230 frank) verkopen. Zij maken de grote winsten, hoewel ze kosten hebben en ook nu de wietverkoop gedoogd wordt belastingen betalen. “

SCHANDALIG.

“Belgische binnentelers durven 200 tot 260 frank per gram wiet vragen, schandalige prijzen, ” zegt Denise Aerts, voorzitster van de Belgische Cannabis Consumentenbond (BCCB) bekend van zijn blow-ins om de legalizering van soft drugs te promoten. “Ze rekenen dus dezelfde prijs aan als de Nederlandse coffeeshops, want ze weten dat het de Belgische koper nog altijd voordeliger uitkomt : hij spaart zijn reis naar Nederland uit en loopt geen risico aan de grens gepakt te worden. “

De prijs aan de verbruiker kan oplopen tot 400 frank per gram voor goeie kwaliteit, volgens Aerts. “Je vindt er ook van 200 frank, pover spul waarmee je je te pletter moet roken om iets te voelen. “

Toch moeten de prijzen vroeg of laat ineenstorten, meent Bastiaanse : “De rage houdt maar niet op. Als minister Sorgdrager dan nog de binnenlandse teelt vrijgeeft en de boeren ontdekken het, is het hek van de dam. “

BART BASTIAANSE (DE GROENE OOGST) “Er wordt al Belgiëwiet in Nederland verkocht. “