Guido De Wilde werkt al een kwarteeuw in het buitenland en reist 200 dagen per jaar. Als senior vicepresident Midden-Oosten en Centraal-Azië beheert de Vlaming Guido De Wilde vanuit Dubai een verzameling van vijftig hotels voor Starwood, de grootste luxehotelketen van de wereld. “Luxe is niet dood, integendeel.”
Het eerste gesprek vond plaats half april in Dubai. In het vijfsterrenhotel Le Méridien Airport. Met gangen van tientallen meters lang, en een mahoniehouten luxueuze lobby. Buiten was het 32 graden in de schaduw.
Het tweede interview gebeurt in Berlare, aan het Donkmeer. Het is aangenaam warm, 28 graden. Op het Donkmeer peddelen dagtoeristen. Guido De Wilde (52) ontvangt in zijn appartement met zicht op het meer. “Ik ben af en toe in België. Altijd in combinatie met een vergadering in ons Brusselse hoofdkantoor voor Afrika, Europa en het Midden-Oosten. Dan blijf ik één tot twee dagen. Ik ga fietsen, bezoek familie en vrienden. In de zomer kom ik met vakantie voor twee weken.”
TRENDS. De man die tweehonderd dagen per jaar reist, komt voor zijn vakantie naar België?
GUIDO DE WILDE. “Ja, en ik kijk ernaar uit. Mijn echtgenote Jo en ik zijn weg uit België sinds 1984. Je moet de contacten met familie en vrienden onderhouden. Want ooit kom je terug. Je moet zorgen dat je in je eigen land geen vreemde wordt. Er zal in mijn leven altijd een plaats zijn voor en een band zijn met België.
“Ik woon in Dubai. Dat is eigenlijk niet mijn echte thuis. Op een bepaald moment besef je wat België levert. Ik zeg het vaak tegen mijn vrienden. Jullie beseffen blijkbaar niet hoe goed leven het is in België. De sociale zekerheid, medische verzorging, de kwaliteit van het onderwijs. Ik kom in landen waar dat alles een luxe is. En ik spreek dan over landen met een tot twintig keer grotere bevolking. Ik vind België een fantastisch land.”
Maar elders ziet u de groeidynamiek. Klopt het cliché van het oude, vermoeide België en Europa?
DE WILDE. “Die indruk krijg je toch. Dubai is echt een merk geworden. Het werd vanuit het niets een van de topbestemmingen in de toeristische industrie. En er is de explosie van de groeilanden China en India. Die komen op ons af met een enorme snelheid.
“In Dubai is alles gefocust op die groei. De vraag is dan: hoe sterk is Europa gefocust op groei? Ik ben bijvoorbeeld gefascineerd door de luchtvaartmaatschappij Emirates. Ze begon aan het einde van jaren tachtig met één vliegtuig. Die is op zeer korte tijd, en consistent, gegroeid. Oké, Dubai heeft het geld. Maar dan nog moet je altijd een visie hebben. Ik zit continu in toestellen van Emirates. Dubai is momenteel verbonden met zowat elke bestemming in de wereld. Amsterdam, Madrid, en Praag vorig jaar. Drie keer een schot in de roos. Met bezettingsgraden die ver boven de verwachtingen liggen.”
Behalve Brussel.
DE WILDE. “Een van de troeven van Dubai is zijn bereikbaarheid. Je kunt heel gemakkelijk van overal in de wereld naar Dubai. Een luchthaven brengt leven. Als ik in Brussel land om halfnegen ‘s avonds, is het er doods. In Dubai is het dan één en al activiteit. Het wil een knooppunt in het Midden-Oosten blijven. Dat is een fantastische dynamiek. Alles is er heel competitief, en heel snel. In elke industrietak. Dat verschilt met wat in Europa gebeurt. België kan in Europa een gelijkaardige rol spelen, met zijn goede ligging, goede opleiding en talenkennis.”
Ook de klanten van Starwood veranderen continu. U legt sterk de nadruk op de generatie y?
DE WILDE. “Er komt een nieuwe generatie aan. Zijn we daarop voorbereid? De generatie y is geboren tussen 1981 en 1995. De internetgeneratie. Die mensen komen nu in hogere functies in bedrijven. Ze zijn met computertechnologie opgegroeid. Wat betekent dat voor onze business? Deze generatie heeft een andere kijk op design, technologie, service en leefbaarheid. Ze wil alles sneller en is uitermate mobiel.
“We bereiden ons daarop voor. De nieuwe generatie reserveert online, en brengt zelf films en muziek mee. De tijd dat we betaalfilms aanboden, gaat eindigen. Met Aloft creëerden we een specifiek hotelsegment voor de generatie y.”
Starwood is een keten met negen merken. Te veel van het goede?
DE WILDE. “Nee. We hebben jarenlang gewerkt aan een duidelijke differentiëring. Vroeger zagen alle hotels er hetzelfde uit. Veel was voorspelbaar. Starwood is daar een trendsetter. We analyseerden onze klanten. We wilden dat elk merk een persoonlijkheid kreeg. Die negen merken geven flexibiliteit en leiden tot verdere groei. In Brussel hebben we vier merken: Sheraton, Le Méridien, Four Points en Aloft. Alle vier hebben ze hun eigen marktsegment. In het verleden waren we hoteleigenaars. Vandaag zijn we klanteneigenaars.”
Ook letterlijk, want Starwood verkocht sinds 2006 voor 5,3 miljard dollar aan hotelvastgoed. Op termijn wil u naar tachtig procent omzet uit hotelbeheer, en niet langer uit vastgoed?
DE WILDE. “We hebben nog hotels. Maar eigendom is inderdaad niet langer dominant. We evolueerden van een hoteleigenaar naar een managementbedrijf. We verkochten het vastgoed, maar tekenden meteen een managementcontract voor de lange termijn. Soms tot veertig jaar. Toch is het goed dat we soms nog eigenaar zijn. Je lanceert nieuwe vormen van dienstverlening. Je kunt dingen uittesten. Dat doe je in de eigen hotels. Als het een succes is, kan je naar alle eigenaars stappen.”
Starwood is een specialist in luxehotels. Die zijn bijzonder conjunctuurgevoelig. In 2009 haalde u amper 0,6 procent bedrijfswinstmarge bij een omzet van bijna 4,7 miljard dollar.
DE WILDE. “De hele reissector heeft de bankencrisis gevoeld. Maar het luxesegment kwam er vrij snel bovenop. Iedereen dacht: luxe is dood. Nee, integendeel. Na de crisis beseften de zakenreizigers dat ze niet in hun kantoor konden blijven. Ze moesten weer op pad. In Dubai kwam de crisis wat later, en duurde ze wat langer. Tot ver in 2010. Maar Dubai is er nu weer uit. Er is duidelijk een stijging. In het eerste kwartaal van 2011 hadden we een bezettingsgraad in onze vijftien hotels van bijna 87 procent. Maar een groot deel van onze markten ondervindt nu hinder van de politieke onlusten in de Arabische wereld.”
Uw omzet in Syrië bedroeg vorig jaar nauwelijks twee miljoen dollar. Toch wordt het land in het jaarverslag als een risicofactor omschreven, want de Amerikaanse overheid verbiedt er activiteiten of investeringen.
DE WILDE. ( zucht) “We hebben vier hotels in Syrië. We zijn er de grootste internationale speler. We voelen de onlusten. Onze vier hotels hebben vandaag een heel lage bezettingsgraad. Maar er is op dit moment geen directe bedreiging. We zullen zien hoe het verder evolueert. Ik kan daar nu heel weinig over zeggen.”
Starwood is een Amerikaanse keten. Bent u een gemakkelijk doelwit voor terrorisme in het Midden-Oosten?
DE WILDE. “We zijn sinds 1966 in het Midden-Oosten. We gingen altijd al als eerste in een nieuwe markt. Hout vasthouden, maar tot nu toe waren we nooit echt een doelwit. We zijn uiteraard alert.
“Maar onze groei komt van de opkomende markten, en die kunnen al eens volatiel zijn. En daar zitten ook volatiele markten bij. In Pakistan zijn we al sinds 1980. Dat is een heel gevoelige markt, met ups en downs, sterk beïnvloed door de politieke situatie.”
Helpt het feit dat u Belg bent in het Midden-Oosten?
DE WILDE. “Belg zijn is een voordeel als je reist. Het is zeer low profile. Ik heb nog nooit visumproblemen gehad. België stuit niemand tegen de borst. Ik word overal met open armen ontvangen.”
U bent al bijna uw hele loopbaan bij Starwood. De bedrijfscultuur bevalt u?
DE WILDE. “De onderneming vindt de ontwikkeling van haar mensen heel belangrijk. In je carrière moet je geluk hebben. Maar je moet ook mensen hebben die in je geloven en je kansen geven. Als germanist begon ik op de internationale reservatiedienst in Brussel. Als je hard werkt en resultaten levert, dan word je daarvoor erkend. Starwood heeft een heel open cultuur. Onze CEO Frits van Paasschen bezoekt continu de markten waarin we actief zijn. Hij wil de teams op het terrein ontmoeten. Want the desk is a dangerous place. Als je achter je bureau blijft zitten, zie je niet wat er gebeurt.”
Komt u genoeg Belgen tegen in het buitenland?
DE WILDE. “Nee, te weinig. Maar als ik er een ontmoet, ben ik altijd weer onder de indruk. Er zit heel veel Belgisch talent in het buitenland. De jeugd moet durven. Alles zal de volgende jaren veel competitiever worden. Er komen mensen aan die elke kans voor een baan zullen grijpen. Chinezen, Indiërs, Pakistani,.. ze trekken allemaal de wereld in om zich te verbeteren.”
WOLFGANG RIEPL
“Belg zijn is een voordeel als je reist. Het is zeer low profile”
“Na de crisis beseften de zakenreizigers dat ze niet in hun kantoor konden blijven. Ze moesten weer op pad”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier