Belgen bouwen duurzame displays

De voorbije vijf jaar reeg het Belgische Easyblox in stilte de innovatieprijzen aan elkaar. Maar zijn product is pas sinds een half jaar op de markt: modulaire bouwstenen voor displays of beursstanden. “Kunststof is geen wegwerpmateriaal.”

Lego for big boys. Zo kan je de modulaire blokken van Easyblox het beste omschrijven. Ze zijn simpel in elkaar te klikken tot display, shop-in-shop, exposokkel, balie of presentatiepodium. Met dezelfde zes bouwstenen in kunststof kan je honderden vormen bouwen. Al heeft het Leuvense bedrijf — Easyblox is de handelsnaam van Blox Systems NV — ook wel trekjes van de Britse stofzuigerproducent Dyson: zeven jaar lang investeerden Filip Van Ceulebroeck en zijn stichtende partner Michael Goris al hun geld in ontwikkeling. Pas sinds een half jaar is hun product eindelijk op de markt.

“Ik heb architectuur en productontwikkeling gestudeerd”, zegt Van Ceulebroeck. “Ik wist perfect wat ik wou. Ik moest en zou een goedkoop bouwsysteem bedenken, dat zo weinig mogelijk onderdelen had. Honderdduizenden euro’s spendeerden we aan matrijzen, prototypes en octrooien. Ik wou de productie het liefste in België houden, maar dat is me helaas niet gelukt (de productie gebeurt in China, nvdr). Ook het product zelf slaat voorlopig beter aan in het buitenland dan hier. In zeer korte tijd hebben we al bestellingen ontvangen uit twintig landen. We hebben twaalf voltijdse medewerkers in dienst. Ons doel is één miljoen euro omzet te halen in 2014. Snel genoeg kunnen produceren en leveren, dat is nu onze grote uitdaging.”

Kringloop

Opvallend: nog vóór het product effectief op de markt was, behaalde Easyblox al ettelijke design- en innovatieprijzen: Bizidee, Enterprize Belgium en de Red Dot Award. “Toen ik in 2007 Bizidee won, was ik ervan overtuigd dat ik het bedrijf in één jaar tijd uit de grond zou stampen. Behoorlijk naïef was dat. De productie opstarten, bleek zeer kapitaalintensief. Gelukkig geloofde het Participatiefonds vanaf 2009 in Easyblox. Niet vanzelfsprekend, want ik had toen nog geen product ontwikkeld, enkel een idee op papier.”

Dat ‘idee op papier’ klonk wel aantrekkelijk om verschillende redenen. Eén: de prijs is heel scherp. Twee: de zelfbouwblokken zijn zeer modulair, gebruiksvriendelijk én licht. Drie: de productie is cradle to cradle, een term die teruggaat op het gelijknamige boek over duurzaam ontwerpen dat William McDonough en Michael Braungart in 2002 publiceerden. Dit kringloopdenken gaat een stap verder dan recycleren omdat alle onderdelen van een product achteraf gebruikt kunnen worden voor andere producten. Er is geen restafval, want ‘afval is voedsel’, zoals de filosofie ook wel wordt samengevat.

Geen wegwerpmateriaal

Van Ceulebroeck: “Wie standen of displays op maat laat maken in hout, betaalt daarvoor enorm veel geld. Het maatwerk doet enkele dagen dienst en belandt na een beurs of evenement in de afvalcontainer. Ik ken een schrijnwerker die voor een kledingmerk 3000 houten displays moest timmeren. Twee weken na gebruik werden ze allemaal weggegooid. Goed voor zeventien vrachtwagens vol hout. Pure verspilling is dat, zowel van materiaal, geld als energie. Zoiets kan echt niet meer in de 21ste eeuw. Met Easyblox bedachten we een oplossing: wij kopen onze kunststoffen bouwstenen gewoon terug. Zo kunnen we die vermalen en recycleren tot nieuwe producten voor andere klanten. Het is een win-winsituatie, want die klanten moeten geen afvalcontainer huren. Voor ons is die formule ook zeer interessant, omdat de gerecycleerde kunststof 100 procent van dezelfde kwaliteit blijft.”

“We merken wel dat we onze klanten wat moeten opvoeden, want velen denken dat kunststof een wegwerpmateriaal is. Ze associëren ecologie eerder met hout. Terwijl dat materiaal vaak vol zit met chemische stoffen en lang niet altijd even recycleerbaar is. Zeker niet als het al bewerkt is met verf, lijm, nagels of andere producten. Bovendien zijn houten modulaire systemen erg zwaar en niet tolerant genoeg. Als je dertig ‘dezelfde’ houten modules op elkaar zet, dan merk je dat de stapel krom wordt. Met Easyblox moest ik dat zeker vermijden. Daarom zocht ik lang naar een spuitmatrijs met een zeer kleine foutenmarge.”

Museeuw en co

Easyblox verkoopt hoofdzakelijk aan andere bedrijven, deels via verkopers, deels via zijn webshop. Vooral de bouwpakketten voor winkel- of showroomdisplays doen het goed. Easyblox heeft al grote contracten met fietsenwinkels, schoenenzaken en supermarktketens. “Meestal leveren wij displays voor winkels met grote, mannelijke, zware, duurdere gebruiksgoederen”, weet Van Ceulebroeck. “Denk aan grasmaaiers, fietsen, boormachines of scooters. In België zijn de belangrijkste fietsenproducenten als Merckx, Museeuw, Ridley en BMC al klant.” Toch zien hun vitrine- of showroomdisplays er niet exact hetzelfde uit. Easyblox kan zijn modules personaliseren met zogenoemde ‘skins’. Die stickers bepalen de look van de klikblokken helemaal. “Het is perfect mogelijk om Easyblox met beton-, of marmerprint te maken. Het probleem met modulaire systemen is dat die er vaak allemaal hetzelfde uitzien. Met die skins kan je die bouwblokken altijd aanpassen. Dezelfde display kan in week één van aluminium lijken en in week twee van spaanderplaat of staal.”

Organische groei

In de eventmarkt of de kleinhandel heeft Easyblox vreemd genoeg voorlopig weinig voet aan de grond. Ook al zijn daar ook heel vaak snelbouwdisplays nodig. Met Easyblox zijn nog best veel meubeltoepassingen voor particulieren te bedenken. Als waterdicht buitenmeubilair dat demonteerbaar en compact op te bergen is bijvoorbeeld. Of als modulaire roomdivider in grote landschapskantoren.

“Onze prioriteit is momenteel vooral om kliksystemen te ontwikkelen met meer onderdelen en voorzieningen. Bijvoorbeeld voor inklikbare beeldschermen zoals iPads”, zegt Van Ceulebroeck. “Het product is nog maar een half jaar op de markt en de vraag is nu al enorm. Het succes is gemakkelijk te verklaren: mensen snappen het innoverende concept onmiddellijk. Ze zijn gecharmeerd dat het goedkope bouwpakket zo gebruiksvriendelijk is, zonder vijzen of schroevendraaiers. Naar extra financiering of investeerders zoeken we voorlopig niet. We willen eerst organisch groeien. Na een jaar zullen we van elk facet een grondige evaluatie houden. Tegen dan zullen er ook wel al kopieën van ons kliksysteem opgedoken zijn op de namaakmarkt.”

THIJS DEMEULEMEESTER

“Ik ken een schrijnwerker die voor een kledingmerk 3000 houten displays moest timmeren. Twee weken na gebruik werden ze allemaal weggegooid”