Beleidsverdwazing alom

Wat bezielt de beleidsmakers in Europa, China en de VS in hemelsnaam?

Drie feiten uit het nieuws van de voorbije 24 uur:

De Europese instanties stoppen Griekenland alvast 1 miljard euro toe De VS en enkele andere westerse landen gooien plots een gedeelte van hun strategische oliereserves op de markt De Chinese premier Wen Jiabao kondigt de overwinning op de inflatie in zijn land aan

Drie keer vallen de wenkbrauwen in een diepe frons. Wat bezielt in hemelsnaam de beleidsmakers dezer dagen?

Griekenland 1 miljard toesteken, is als de brand op de Kalmthoutse heide bestrijden met emmertjes water. De Europese leiders bevestigen met die ‘geste’ dat ze echt niet meer weten van welk hout pijlente maken. Zelfs een erg opmerkelijke alarmkreet van Jean-Claude Trichet, de president van de Europese Centrale Bank (ECB), (“alle lichten staan op rood”) kan de Europese politieke elite er niet toe brengen om de Griekse crisis ernstig en structureel aan te pakken. De totaal onverwachte actie met de strategische oliereserves past in de toenemende bezorgdheid over een mogelijk nieuwe recessie (‘double dip’). De hoge olieprijs weegt inderdaad op de economische groei. Maar hoe kan men nu ook maar één seconde ernstig geloven dat zo’n kortstondige en beperkte actie ook maar enige blijvende invloed op de prijs van de ruwe olie kan hebben? Integendeel, dit soort van geïmproviseerd ‘beleid’ wakkert onrust, onzekerheid en speculatie verder aan. De Chinese inflatie zou onder controle gebracht zijn, aldus Wen Jiabao in de Financial Times, via uitgebreide prijscontroles. Die aanpak van inflatie heeft nog nooit gewerkt en zal zelfs in het autoritaire China niet werken. Er komt altijd een inflatieopstoot zodra de controles moeten opgeheven en verzacht worden. En dat moment komt onvermijdelijk, omdat prijscontroles aanleiding geven tot woekergroei in de zwarte markten.

Is men pessimistisch of gewoon realistisch als men een weeïg gevoel in de maag krijgt bij zoveel ondoordacht gedrag vanwege belangrijke beleidsmakers?