BEI UNS IN DEUTSCHLAND

Gibt’s hier eine Treppe?

In de Meisterstube van de productiehal waar de ploegleiders tussendoor koffie slurpen en klatschen, hangen koddige gordijntjes in Dirndl-stijl. Door het raam zie je een afvullijn voor wat zilveren worsten lijken, een milieutechnisch adequatere en goedkopere verpakking dan de klassieke mastiekkokers en zo Duits als Schnaps und Bier. Per koker betaalt Soudal 18 pfennig Grüne Punkte, voor een worst 3 pfennig.

Dirk Coorevits stapt gespannen van de ene naar de andere ruimte, wil naar de eerste verdieping en vraagt wat beduusd: Gibt’s hier eine Treppe? De jonge gedelegeerd bestuurder van Soudal Werk Leverkusen leert bij elk bezoek nieuwe hoeken en kanten van de vestiging kennen. Om 7.30 uur verlaat de BMW Turnhout, om 9.30 uur, ondanks de ochtendfiles in het Ruhrgebied, stopt hij op de parking in Leverkusen. De terugreis gaat nog vlotter, anderhalf uur.

De administratie en de verkoop huren voorlopig kantoren op de bovenverdieping van Bayer. De fabriek zal snel verdubbeld worden, de bulldozers rijden af en aan op het bouwterrein, voor de eerste maal in tien jaar worden nieuwe machines besteld, naast de werkplaatsen ligt al vier jaar een roestvrije silo. Hij zal verhuizen naar Turnhout en daar geïntegreerd worden in de productie, in Leverkusen heeft hij nooit gediend. Dirk Coorevits, gnuivend: “Geldverspilling, in een grote onderneming met veel managementlagen worden dergelijke zaken gepland, gekocht en daarop verdwijnt het zaakje weer in de lade. Het ging hier al jaren niet zo goed, er zijn echter veel troeven om deze boîte rendabel te maken.”

Dirk Coorevits wandelt met zijn beste Duits van kantoor naar kantoor. Op 30 juni wordt de exportman, Ditmar Weigel, vervangen door een Belg van het Aalterse Generale Bank-kantoor. (“De Belgen hebben een aanpassingscultuur”). Dieter Fritschen doet Duitsland verder en Theo Achtenberg de productie. Dirk Coorevits: ” Formflex GmbH blijft bestaan als verkooporganisatie. Duitsland werd tot aan de aankoop beleverd vanuit Turnhout. In Schwelm bij Wuppertal hadden we vier medewerkers, dat kantoor is dicht en de mensen verhuisden naar Leverkusen. Vandaag kunnen we dieper in de Duitse markt doordringen. Turnhout geeft echter niet alle grote Duitse klanten op. Bij de klassiekers van Formflex stoppen we voortaan Soudal Products. De aankoopgroeperingen, zoals bijvoorbeeld Berner, worden hoe langer hoe belangrijker. Duitsland is nu al de grootste markt voor Soudal en dat belang zal verder stijgen. Tot eind 1998 gaan we de Bayer-koker gebruiken, voor de klant verandert er uiterlijk niks, het product is hetzelfde, evenals de verpakking, de belevering en de verkopers. In de eerste fase willen wij de klanten stabiliseren.”

De Duitse economie is niet zo denderend, de werkloosheid in Leverkusen – één van de betere regio’s – beloopt al 10%. Soudal gelooft nochtans zijn markt te kunnen uitbreiden, ondanks de slappe bouwconjunctuur, aldus het credo van Dirk Coorevits.

De afslanking.

Bayer wilde los uit een houdgreep en verkocht daarom zijn fabriek aan Soudal: enerzijds maakt Bayer grondstof voor de siliconenproducten van de compounders – de kunstenaars van de mengeling, de dosering en de toevoegingen -, anderzijds beconcurreerde het die klanten met het eigen gamma Formflex. Bayer kiest voor zijn kerntaken en stoot activiteiten af. Na de verkoop van de fabriek aan Soudal volgde een joint venture (50,1%-49,9%) met General Electric voor de productie van siliconen. Bayer remt op de vier wielen zijn voorwaartse integratie af, bevestigt Pol Bamelis, de Vlaming van de Vorstand van Bayer. Contrasterend blijven Rhône-Poulenc, GE, Hüls (van Degussa), Dow Corning en Wacker Chemie (van Hoechst) stroomafwaarts opstarten en kopen. De mengfabriek van BAVG was een aantrekkelijke buit voor Hüls, Dow Corning en Wacker Chemie en Vic Swerts vreesde dat hij opnieuw in Leverkusen een concurrent zou vinden met een grondstoffenproducent in de rug. Soudal Werk Leverkusen is een psychologische en industriële overwinning. Vic Swerts: “De branche wist al jaren dat een oplossing zich opdrong. Bayer was op de hoogte van onze belangstelling voor een overname en verkocht deels uit loyauteit aan ons.”