BDMV EN DE POST

Brochure over adressen

Het Belgisch Direct Marketing Verbond en De Post brengen samen de brochure ” Hoe komt u aan mijn naam ?” uit. Deze gids legt aan de consument uit waarom bedrijven, instellingen en organisaties hem of haar aanschrijven, zelfs al is er nooit een persoonlijk contact geweest. Het initiatief past binnen de consumentgerichte commerciële aanpak van De Post en de zelfregulerende aanpak van het BDMV. Voor de brochure inspireerden beide partners zich op gelijksoortige initiatieven in de Verenigde Staten en Nederland. Het gidsje is beschikbaar in postkantoren en ook verkrijgbaar bij bedrijven die lid zijn van het BDMV.

“Hoe komt u aan mijn naam ?” gaat ook dieper in op de wettelijke aspecten van bestanden en op de zogenaamde Robinsonlijst. De Robinsonlijst is een bestand van consumenten die geen mailings meer wensen te ontvangen. De leden van het Belgisch Direct Marketing Verbond zijn verplicht de namen van die personen uit de bestanden voor (prospectie-)mailings te schrappen. Tijdens de voorstelling van het gidsje werd een oproep gelanceerd naar niet-leden van het BDMV om eveneens gebruik te maken van de Robinsonlijst. “Personen die geen reclame willen ontvangen, zijn voor ons geen rendabele klanten,” aldus Michiel Casters, bestuurder van Neckermann Postorders en covoorzitter van het BDMV. “De Robinsonlijst is dus in het belang van beide partijen.” De bedrijven hoeven immers ook geen kosten meer te maken om mailings te sturen naar personen die toch geen mailing willen ontvangen.

De Robinsonlijst bestaat al zes jaar (zo’n 9000 personen hebben het BDMV laten weten dat ze geen prijs stellen op post van bedrijven) en daarmee is het BDMV verder gegaan dan de wetgever vraagt. De wet op de bescherming van de persoonlijke levenssfeer bepaalt immers dat consumenten het recht op inzage en verbetering hebben met betrekking tot de gegevens die een bedrijf over hen heeft. Het recht op schrapping staat er niet in. De Europese directieve kent dat recht wel toe en de Belgische wet moet in 1998 worden aangepast aan die directieve.

Wie op de Robinsonlijst staat, kiest voor “alles of niets”. Michiel Casters : “Sommigen kijken ervan op dat ze plots niets meer krijgen. In Nederland hebben bijvoorbeeld veel mensen gauw de sticker van de deur gehaald waarmee ze lieten blijken geen ongeadresseerde huis-aan-huisfolders te willen. Want ze kregen niets meer. Wie geen post meer wil krijgen van bijvoorbeeld autobedrijven moet zich tot elk merk apart richten. Het is technisch onmogelijk om gedeeltelijk op de Robinsonlijst te staan.” De bedrijven die lid zijn van het BDMV hebben in het kader van de zelfregulering de verplichting zelf een lijst bij te houden van personen die geen post meer van hen (maar wel van anderen) wensen te ontvangen.