BASF Antwerpen rekent op de band met Ludwigshafen

BASF Antwerpen is het haantje de voorste van de Antwerpse chemiecluster. Puike resultaten over 2011 en beloften van het Duitse moederhuis zorgen voor gemoedsrust.

BASF Antwerpen betekent ruim 50 productie-installaties en 3300 werknemers. Het grootste chemiebedrijf van het land pakte onlangs uit met een 15 procent hogere jaaromzet, tot 7 miljard euro. Daarmee staat de chemiegroep in de provincie op plaats twee. De petroleumgigant ExxonMobil heeft een bijna vier keer grotere omzet. “De omzet van een raffinaderij wordt gedragen door de grondstoffenprijzen. Als die heel hoog zijn, vertaalt zich dat in de omzet”, zegt Wouter De Geest, de CEO van BASF Antwerpen.

De bedrijfswinst van BASF Antwerpen, dat ook voor toegevoegde waarde nummer twee is in de provincie, groeide 41 procent. Netto kwam er 897 miljoen euro in het laatje, zowat een verdubbeling tegen 2010. De cijfers, die dit jaar verder in stijgende lijn lijken te gaan, zorgen voor de gemoedsrust van een bedrijf dat in een erg cyclische sector opereert. Vorig jaar werd ook bijna 147 miljoen euro geïnvesteerd. Dit jaar zal dat 150 à 200 miljoen zijn. Dat eerder dit jaar, na jaren wikken en wegen, een investering van 1 miljard euro niet naar Antwerpen maar naar de BASF-thuisbasis Ludwigshafen ging, stoort De Geest niet. Hij wijst erop dat Antwerpen mee profiteert van de investeringen in Duitsland. “Ludwigshafen en Antwerpen zijn als twee kanten van dezelfde munt.” Veel belangrijker vindt hij dat het hoofdkwartier de Antwerpse vestiging heeft bevestigd als Verbundstandort, zeg maar hoeksteen van de groep. Antwerpen staat bovendien geboekstaafd als een uit te bouwen vestiging. “Strategisch staan we zeer sterk in de groep. BASF Antwerpen staat stabieler dan ooit. We krijgen hier ook continu vervangingsinvesteringen. Daar wordt soms een beetje laconiek over gedaan, maar dat zijn telkens ook moderniseringen en vaak ook een beperkte uitbreiding, zogenaamde capacity creep.”

Moedig
BASF Antwerpen zet wel alle zeilen bij om zijn personeelsbestand op peil te houden. Vorig jaar werden 250 mensen aangeworven, dit jaar moeten het er minstens evenveel zijn. BASF en de rest van de Vlaamse chemie moeten de komende tien jaar 16.000 arbeidsplaatsen ingevuld krijgen. De Geest roept de overheid dan ook op om fors te investeren in onderwijs. Een ander heikel punt is de zware elektriciteitsfactuur. “Energie is geen melkkoe”, zegt De Geest, die erop wijst dat 60 procent van de stroomfactuur van BASF Antwerpen bestaat uit heffingen. “Bij een ongewijzigd energiebeleid ste-venen wij dit jaar af op een bijkomende energieprijs van 100 miljoen euro.” De Geest waarschuwt ook voor de toenemende rechtsonzekerheid. Daardoor is het veel moeilijker werken dan vijf jaar geleden. “Stel dat BASF nu, en niet in 1960, zou moeten beslissen of het hier van nul zou starten. Het is maar de vraag of het met de-zelfde volle goesting naar hier zou komen. Daarom ook dat we niet alleen als bedrijf moedig moeten zijn. Ook de overheid moet moedig durven in te gaan tegen de heilige huisjes.” (Be.L.) De volledige Trends Top Antwerpen vindt u in Trends van donderdag 12 april