BALMORAL

De Balmoral, in de eerste helft van deze eeuw het meest luxueuze hotel van de parelende kuurstad Spa, werd van een wisse dood gered. En doet nu weer dienst als hotel én timesharing resort.

In 1717 genas de Russische keizer Peter de Grote van een maagkwaal na een waterkuur in Spa. Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje en de naam en de faam van Spa was voorgoed gemaakt. Allerlei wetenschappelijke rapporten toonden de genezende kracht aan van het spawater. Het geheim van Spa zijn de Pouhons, vulkanische overblijfselen in deze uitloper van het Eifelgebergte, die gekenmerkt worden door ijzer- en koolzuurhoudende bronnen. De hele Europese aristocratie bezocht de bronnen om verlost te raken van allerlei kwaaltjes of gewoon om even af te kicken van het vele wijndrinken en het zware tafelen. Alhoewel: ook op dit vlak waren de mogelijkheden legio in Spa.

Toen

apotheker Briart in 1764 de eerste echte badinrichting in de gemeente Spa opende, nam het thermale toerisme een hoge vlucht. Het kuuroord kreeg koninklijke allures en was tot aan de Tweede Wereldoorlog place to be voor de high society van Europa. Maar toen begon Spa letterlijk te verwateren. Kuren was niet langer een exclusieve aangelegenheid. Het toerisme werd gedemocratiseerd en wie gezond en wel was, ging de zon opzoeken aan de Méditerranée. Alleen bejaarde en zieke mensen zochten nog hun heil in de thermale waterbronnen. Maar zoals bekend is daar nu verandering in gekomen. Sedert de moderne workaholic onder de stress bedolven wordt, is hij – op advies van de ontspanningsindustrie – op zoek gegaan naar alternatieve manieren van afkicken. En jawel hoor: kuuroorden werden plots weer in. Vermoeide en door stress geteisterde zakenmannen (en -vrouwen) duiken met zijn allen weer de thermale baden in om zich te laten verwennen. Oude badhuizen worden opgefrist, nieuwe instellingen rijzen overal als paddestoelen uit de grond, de kuuroorden beleven een renaissance. Alleen Spa is wat blijven aanmodderen en vond slechts moeizaam een nieuw elan.

Maar er komt schot in de zaak. De gemeente wil geld vrijmaken om de Thermen in de nabije toekomst op te frissen. En vorige maand is een einde gekomen aan de lange lijdensweg van het oude Balmoral. Gebouwd in 1905, groeide Balmoral uit tot één van de tophotels in de belle époque. Elke hotelkamer beschikte van meetaf aan over een badkamer en centrale verwarming, wat in die tijd een ongekende weelde was. De gasten van Balmoral genoten met volle teugen van het luxueus comfort, het mooie panorama en de natuur. En waren ook bereid daarvoor diep in de geldbeugel te tasten. Er werden symfonische concerten gegeven en de five o’clock tea was een rendez-vous voor gefortuneerden én fortuinzoekers. Zelfs koning Leopold III logeerde in 1938 in de Balmoral en gaf er een groots banket waar men vandaag nog over spreekt. Als vanzelfsprekend werd in Spa het eerste casino van Europa opgericht. Het Belgisch vorstenhuis had er overigens een buitenverblijf. Net als zovele aristocraten en notabelen die niet alleen naar Spa kwamen afgezakt om van het water te proeven, maar zich ook overgaven aan zinnelijke geneugten. Maar aan alle mooie liedjes komt (al dan niet voorlopig) een einde.

WO II

gooide natuurlijk flink wat roet in het eten. In 1953 werd het hotel gekocht door de stad Luik. Maar omdat de aristocraten – real en would be – wegbleven, werd de Balmoral omgebouwd tot preventorium. Het ging van kwaad naar erger. De ooit zo prestigieuze Balmoral werd gesloten en ging van 1987 over in de handen van verscheidene immobiliënmaatschappijen die hun beloften niet konden waarmaken. In 1994 werd het bouwvallige hotel gekocht door de onderneming Hatoka uit Kasterlee, die het na drie maanden weer te koop stelde. De toekomst zag er hopeloos uit. Tot de Brusselse onderneming Veamo, met gedelegeerd bestuurder Wilfried Gees, op de proppen kwam. Met de bedoeling het hotel weer op te bouwen en drie nieuwe gebouwen annex op te richten. Aldus geschiedde: Wilfried Gees vond geïnteresseerde investeerders voor zijn project. De Luikse architect Pierre Sauveur tekende de plannen. Prijskaartje van de totale investering: ca 400 miljoen frank. Het complex Balmoral zal bestaan uit een hotel (4 sterren, 34 kamers) dat zal worden uitgebaat door Alfa Hotels, en 46 appartementen (van 2 tot 6 personen) die volgens het principe van timesharing worden aangeboden. Begin juli is het complex opengegaan voor het publiek.

U hoort het goed: timesharing. In de jaren ’80 was de term zo aangebrand dat niemand hem nog durfde te gebruiken. Men sprak over vakantiebezit. Een aantal (zeer) bedrieglijke praktijken werd toen aan de kaak gesteld en de hele sector had de boter gegeten. Althans in (West-)Europa. Evenwel niet in Amerika waar timesharing een gerespecteerde business is en deel uitmaakt van de dagelijkse handel en wandel. Daar wordt timesharing in brede kringen gekoppeld aan ruilvakantie. RCI is de grootste verkoper van ruilvakanties en beheerst zowat 70% van de wereldmarkt, die overigens een jaarlijkse groei van 15% kent! RCI telt 3,5 miljoen leden en biedt ruilmogelijkheden aan in 3500 resorts overal ter wereld. Exclusive Resorts zal de timesharing van hotel Balmoral voor zijn rekening nemen, terwijl RCI instaat voor de ruiloperaties. De appartementen zijn ondergebracht in het oude en vernieuwde Balmoral. Hotel, restaurant, bar, conferentiezalen, zwembad, fitness, sauna en beauty-salon verhuizen naar de nieuwbouw. Balmoral behoort tot de zogenaamde Gold Crown resorts van RCI. Dit is de hoogste categorie van resorts, wat het ruilen veel interessanter maakt. Bij het ruilen geldt immers dat je moet bijbetalen als je van een lagere naar een hogere categorie wil. En dat de hoogste categorie in principe overal terecht kan. “Bovendien”, zegt Wilfried Gees, “ben ik ervan overtuigd dat Spa – met zijn traditie en geschiedenis, zijn centrale ligging in Europa, zijn golfterrein en zijn kuuroord – bijzonder in trek zal zijn bij overzeese vakantieruilers.”

Een week

vakantiebezit in de Balmoral kost 130.000 frank tot 600.000 frank, naargelang het type appartement en de periode in het jaar. De aankoop wordt afgesloten volgens een notarieel erfpachtrechtcontract voor 50 jaar. Voor hotelservice en reservefonds wordt een bedrag aangerekend van 5500 tot 11750 frank per week. De units bieden voldoende ruimte en zijn keurig ingericht. Wie een timesharing aankoopt, wordt automatisch voor 5 jaar lid van de ruilorganisatie RCI. Men kan dus kiezen of men zijn vakantie in Spa doorbrengt of in één van de 3500 resorts die over de hele wereld verspreid zijn. Dit laatste mits een ruiltoeslag. Jaarlijks wordt een gids uitgebracht waarin de resorts (veel te summier) beschreven worden. Vanaf volgend jaar krijgen alle leden echter een cd-rom, waarin wel uitvoerige beschrijvingen zijn opgenomen. De meeste resorts zijn vakantiedorpen met tal van sportvoorzieningen. Vaak zijn ze gelegen in de populaire vakantieplaatsen. Zo bezochten we het Malibu Resort in de Languedoc-Roussillon en waren aardig verrast over comfort en ruimte van de appartementen. Malibu behoort net niet tot de Gold Crown. In het hoogseizoen zijn vele luxeresorts volzet en moet je er vroeg bij zijn om te boeken. Opvallende vaststelling: vele Amerikanen maken van het ruilsysteem gebruik om Zuid-Frankrijk te verkennen.

Naast de resorts zijn er ook de lodges in Azië, Zuid-Amerika of Afrika voor een meer avontuurlijke vakantie. Een nieuwe trend wordt de stadsresort, bijv. The Manhattan Club in New York, gelegen vlakbij Central Park en Fifth Avenue (56th Street, 7th Ave). Een prachtig hotel met ruime suites, voorzien van alle equipment om van een city-trip een bijzondere ervaring te maken. Het Newyorkse resort is zo in trek dat RCI naarstig op zoek is naar gelijkaardige accommodaties in andere wereldsteden. The Manhattan Club behoort uiteraard tot de Gold Crown resorts en is dus toegankelijk voor vakantiebezitters van hotel Balmoral. Maar ook hier geldt het motto: tijdig reserveren!

HENK VAN NIEUWENHOVE / MARNIX VAN ESBROECK