Balans van de week: de wereldvreemdheid van ABVV en Ecolo

Federaal minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo) wil in volle coronapandemie iedereen nog eens gratis treinkaarten geven. Zijn Brusselse collega Alain Maron wil Vlaamse en Waalse landbouwgronden kopen om Brusselaars “te voeden”. De Franstalige groenen sloegen opnieuw een belabberd figuur. Net als de wereldvreemde socialistische vakbond ABVV, die wegblokkades als een onderdeel van het stakingsrecht ziet.

Brussels Ecolo-minister Alain Maron stelde begin deze week voor dat het Brussels Gewest landbouwgronden zou kopen in Vlaanderen en Wallonië. Daarop zouden de landbouwers groenten en fruit kweken voor het Brussels Gewest. Hij oogstte een storm van kritiek. “Geen taak van de overheid.” “Collectivisme.” “Een moderne vorm van een communistische economie.” Maron excuseerde zich. De man is echter niet aan zijn proefstuk toe. Een paar maanden geleden zei hij kritisch te staan tegenover coronatesten omdat ze vervuilend en duur zijn.

Ecolo zit in de hoek waar de klappen vallen. De andere ministers van de Franstalige groenen bevestigen de indruk dat ze wereldvreemd en amateuristisch zijn. Federaal minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo) wil bijvoorbeeld opnieuw aan alle Belgen een gratis treinrittenkaart geven. En dat in volle coronapandemie. Even pijnlijk was het optreden van de Ecolo-staatssecretaris voor Gelijke Kansen Sarah Schlitz, die het presteerde haar beleidsverklaring voor te stellen zonder een woord Nederlands te spreken. Dat veroorzaakte in de Franstalige pers veel kritiek. Schlitz leek zich lange tijd van geen kwaad bewust. Op de Franstalige zender RTL verklaarde ze zelfs dat de kritiek een “complot was van Vlaams-nationalisten”. En een paar weken geleden was er al minister van Klimaat Zakia Khattabi die onmiddellijk een koolstoftaks eiste.

Een reeks uitspraken en standpunten die de werking van de Vivaldi-regering amper beïnvloeden, maar de vraag is hoelang dit blijft duren. Verschillende Groen-ministers – Petra De Sutter voorop – moesten de voorbije dagen evenveel energie steken in het uit de wind zetten van hun Ecolo-collega’s als in het toelichten van hun eigen beleid. Dit veroorzaakt wrevel in de groene familie. Al is dit natuurlijk een prijs die de Vlaamse groenen betalen voor het zich vastklikken aan het veel radicalere Ecolo. Björn Rzoska, Vlaams fractieleider van Groen, is er voorstander van om meer afstand te nemen van de Franstalige zusterpartij, maar wordt daarin niet gevolgd door de rest van de partijtop.

Benieuwd wat de gevolgen zullen zijn voor de federale regering wanneer Ecolo de Brusselse stadstol effectief laat invoeren. Dat maakt de Vlaamse partijen Open Vld en CD&V al nerveus.

Wegblokkades als stakingsrecht

Ook de socialistische vakbond ABVV toonde dezer dagen een zelden geziene wereldvreemdheid. Op dinsdag 1 december organiseert het ABVV overal in België werkonderbrekingen in ondernemingen om werknemers te sensibiliseren over het belang van het stakingsrecht.

Reden is de veroordeling van de correctionele rechtbank van Luik van zeventien vakbondsleden van ABVV-FGTB, onder wie voorzitter Thierry Bodson, voor kwaadwillige belemmering van het verkeer. In 2015 hadden ze een deel van de E40 tussen Luik en Aken geblokkeerd. Een Luiks ziekenhuis had daarop een klacht ingediend nadat een patiënte was overleden omdat een chirurg door een stakersblokkade te laat kwam.

Blijkbaar ziet het ABVV een wegblokkade als een essentieel onderdeel van het stakingsrecht. Dat is het natuurlijk niet. Ook rijst de vraag of een vakbondsactie met stakingen de gepaste reactie is op een vonnis van de rechtbank. Kunnen de werkgevers het ABVV nog als een normale sociale partner beschouwen? De recente looneisen van socialistische vakbonden in een periode dat veel bedrijven vechten om te overleven, konden nog beschouwd worden als deel van de campagne voor de sociale verkiezingen.

Dit is van een andere orde. Komt er nog bij dat het ABVV de steun kreeg van een aantal PS-kopstukken, onder wie Kamerfractievoorzitter Ahmed Laaouej. Dat belooft als er de komende maanden heikele thema’s op de tafel van de regering komen zoals de ontspoorde begroting, de noodzakelijke arbeidsmarkthervorming, of een bijgestuurde fiscaliteit.

De PS krijgt momenteel lof voor Pierre-Yves Dermagne (Werk), Thomas Dermine (Relance) en Ludivine Dedonder (Defensie). Het zou om politieke ‘realo’s gaan. Maar de Franstalige socialisten kijken bij het fietsen nog altijd achterom richting socialistische vakbond. Wat als die de druk blijft opvoeren? De actie van 1 december is geen eenmalig feit. Op 10 december is er weer een actiedag.